תהילים 144

1 לדוד ברוך יהוה צורי-- המלמד ידי לקרב אצבעותי למלחמה

Dāvida dziesma. Slavēts lai ir Tas Kungs, mans patvērums, kas manām rokām māca kauties, un maniem pirkstiem karot,

2 חסדי ומצודתי משגבי ומפלטי-לי מגני ובו חסיתי הרודד עמי תחתי

Mans žēlotājs un mana stiprā pils, mans patvērums un mans izglābējs, manas priekšturamās bruņas, uz ko es paļaujos, kas manus ļaudis man dara paklausīgus.

3 יהוה--מה-אדם ותדעהו בן-אנוש ותחשבהו

Kungs, kas ir cilvēks, ka Tu viņu piemini? Un cilvēka bērns, ka Tu viņu lieci vērā?

4 אדם להבל דמה ימיו כצל עובר

Cilvēks ir kā dvaša, viņa laiks ir kā ēna, kas aiziet.

5 יהוה הט-שמיך ותרד גע בהרים ויעשנו

Kungs, nolaid Savas debesis un kāp zemē, aizskar kalnus, ka tie kūp.

6 ברוק ברק ותפיצם שלח חציך ותהמם

Met zibeņus un izkaisi tos, šaudi Savas bultas un izbiedē tos.

7 שלח ידיך ממרום פצני והצילני ממים רבים מיד בני נכר

Izstiep Savas rokas no augstības, atpestī mani un izglāb mani no lieliem ūdeņiem, no svešinieku rokas!

8 אשר פיהם דבר-שוא וימינם ימין שקר

Viņu mute runā melus, un viņu labā roka ir viltus roka.

9 אלהים--שיר חדש אשירה לך בנבל עשור אזמרה-לך

Ak Dievs, es Tev dziedāšu jaunu dziesmu, es Tev dziedāšu ar desmit stīgu koklēm.

10 הנותן תשועה למלכים הפוצה את-דוד עבדו--מחרב רעה

Tu ķēniņiem dod pestīšanu, un izglābi Savu kalpu Dāvidu no nikna zobena.

11 פצני והצילני מיד בני-נכר אשר פיהם דבר-שוא וימינם ימין שקר

Izglābi mani un atpestī mani no svešinieku rokas, kas ar savu muti melus runā, un viņu labā roka ir viltus roka;

12 אשר בנינו כנטעים-- מגדלים בנעוריהם בנותינו כזוית-- מחטבות תבנית היכל

Ka mūsu dēli uzaug savā jaunībā kā stādi, mūsu meitas kā izcirsti stūra pīlāri pils namos.

13 מזוינו מלאים-- מפיקים מזן אל-זן צאוננו מאליפות מרבבות-- בחוצותינו

Ka mūsu klētis ir pilnas un izdod visādu mantu, ka mūsu ganāmie pulki pa tūkstošiem vedās un pa simts tūkstošiem mūsu laidaros;

14 אלופינו מסבלים אין-פרץ ואין יוצאת ואין צוחה ברחבתינו

Ka mūsu liellopi augļojās, un ka postīšanas, laupīšanas, vaidēšanas nav pa mūsu ielām.

15 אשרי העם שככה לו אשרי העם שיהוה אלהיו

Svētīga tā tauta, kam tā klājās, svētīga tā tauta, kam Tas Kungs ir par Dievu.