תהילים 140

1 למנצח מזמור לדוד ב חלצני יהוה מאדם רע מאיש חמסים תנצרני

Načelniku godbe, psalm Davidov. Reši me, Gospod, hudobnih ljudî; mož presilovitih brani me,

2 אשר חשבו רעות בלב כל-יום יגורו מלחמות

Kateri mislijo hudo v srci; vsak dan se shajajo – na vojsko.

3 שננו לשונם כמו-נחש חמת עכשוב--תחת שפתימו סלה

Brusijo jezik svoj, podoben kačjemu; strup gadji je pod njih ustnami.

4 שמרני יהוה מידי רשע-- מאיש חמסים תנצרני אשר חשבו לדחות פעמי

Reši me, Gospod, rok krivičnih, mož presilovitih brani me, ki mislijo izpodbiti mi noge.

5 טמנו גאים פח לי-- וחבלים פרשו רשת ליד-מעגל מקשים שתו-לי סלה

Skrivali so mi prevzetniki zanko in vrvi; razgrinjali mi mrežo poleg pota.

6 אמרתי ליהוה אלי אתה האזינה יהוה קול תחנוני

Rekel sem Gospodu; Bog mogočni si moj; čuj, Gospod, molitev mojih glas.

7 יהוה אדני עז ישועתי סכתה לראשי ביום נשק

Gospod, Bog, moč blaginje moje; glavo si mojo pokril o boja času.

8 אל-תתן יהוה מאויי רשע זממו אל-תפק ירומו סלה

Ne dopústi, Gospod, kar želi krivični; pregrešne misli njegove ne pospešuj; povzdigovali bi se presilno.

9 ראש מסבי-- עמל שפתימו יכסומו (יכסימו)

Glave njih, ki me obdajajo, – ustnic njih nadloga naj jih pokrije.

10 ימיטו (ימוטו) עליהם גחלים באש יפלם במהמרות בל-יקומו

Žarjavica pridi nadnje; v ogenj naj jih vrže, v jame, da ne vstanejo.

11 איש לשון בל-יכון בארץ איש-חמס רע--יצודנו למדחפת

Mož prokleti ne utrdi se na zemlji; mož silovitosti, njega naj udari pogin.

12 ידעת (ידעתי)--כי-יעשה יהוה דין עני משפט אבינים

Vem, da bode Gospod pravdo vodil siromaku, pravico potrebnim.

13 אך צדיקים יודו לשמך ישבו ישרים את-פניך

Dà, pravični bodo slavili ime tvoje; pošteni sedeli pred tvojim obličjem.