< תהילים 139 >

למנצח לדוד מזמור יהוה חקרתני ותדע 1
Oh Gospod, preiskal si me in me spoznal.
אתה ידעת שבתי וקומי בנתה לרעי מרחוק 2
Poznaš moje sedanje in moje vstajanje, moje misli razumeš daleč stran.
ארחי ורבעי זרית וכל-דרכי הסכנתה 3
Obdajaš mojo pot in moje leganje in seznanjen si z vsemi mojimi potmi.
כי אין מלה בלשוני הן יהוה ידעת כלה 4
Kajti besede ni na mojem jeziku, toda, glej, oh Gospod, ti jo popolnoma poznaš.
אחור וקדם צרתני ותשת עלי כפכה 5
Obdajaš me zadaj in spredaj in name polagaš svojo roko.
פלאיה (פליאה) דעת ממני נשגבה לא-אוכל לה 6
Takšno spoznanje je prečudovito zame, visoko je, ne morem ga doseči.
אנה אלך מרוחך ואנה מפניך אברח 7
Kam naj grem pred tvojim duhom? Ali kam naj pobegnem pred tvojo prisotnostjo?
אם אסק שמים שם אתה ואציעה שאול הנך (Sheol h7585) 8
Če se povzpnem v nebesa, si tam; če si svojo posteljo pripravim v peklu, glej, si tam. (Sheol h7585)
אשא כנפי-שחר אשכנה באחרית ים 9
Če vzamem peruti jutra in prebivam v najbolj oddaljenih krajih morja,
גם-שם ידך תנחני ותאחזני ימינך 10
celo tam me bo tvoja roka vodila in tvoja desnica me bo držala.
ואמר אך-חשך ישופני ולילה אור בעדני 11
Če rečem: »Zagotovo me bo pokrila tema, celo noč bo svetloba okoli mene.«
גם-חשך לא-יחשיך ממך ולילה כיום יאיר-- כחשיכה כאורה 12
Da, tema se ne skriva pred teboj, toda noč sije kakor dan; tema in svetloba, obe sta ti podobni.
כי-אתה קנית כליתי תסכני בבטן אמי 13
Kajti v last si si vzel mojo notranjost, pokril si me v maternici moje matere.
אודך-- על כי נוראות נפליתי נפלאים מעשיך ונפשי ידעת מאד 14
Hvalil te bom, kajti jaz sem strašljivo in izvrstno narejen. Čudovita so tvoja dela in to moja duša resnično dobro ve.
לא-נכחד עצמי ממך אשר-עשיתי בסתר רקמתי בתחתיות ארץ 15
Moja snov ni bila skrita pred teboj, ko sem bil narejen na skrivnem in nenavadno izdelan v najnižjih delih zemlje.
גלמי ראו עיניך ועל-ספרך כלם יכתבו ימים יצרו ולא (ולו) אחד בהם 16
Tvoje oči so videle mojo snov, čeprav je bila nepopolna in v tvoji knjigi so bili zapisani vsi moji udje, ki so bili oblikovani v vztrajanju, medtem ko ni bilo še nobenega izmed njih.
ולי--מה-יקרו רעיך אל מה עצמו ראשיהם 17
Kako dragocene so mi tudi tvoje misli, oh Bog! Kako velik je njihov seštevek!
אספרם מחול ירבון הקיצתי ועודי עמך 18
Če bi jih preštel, jih je po številu več kakor peska. Ko se zbudim, sem še vedno s teboj.
אם-תקטל אלוה רשע ואנשי דמים סורו מני 19
Zagotovo boš ubil zlobnega, oh Bog, zato odidite od mene, vi krvoločni ljudje.
אשר ימרוך למזמה נשוא לשוא עריך 20
Kajti zlobno govorijo zoper tebe in tvoji sovražniki zaman jemljejo tvoje ime.
הלוא-משנאיך יהוה אשנא ובתקוממיך אתקוטט 21
Ali ne sovražim tistih, oh Gospod, ki sovražijo tebe? Mar nisem užaloščen s tistimi, ki se dvigujejo zoper tebe?
תכלית שנאה שנאתים לאויבים היו לי 22
Sovražim jih s popolnim sovraštvom, štejem jih [za] svoje sovražnike.
חקרני אל ודע לבבי בחנני ודע שרעפי 23
Preišči me, oh Bog in spoznaj moje srce; preizkusi me in spoznaj moje misli.
וראה אם-דרך-עצב בי ונחני בדרך עולם 24
Poglej ali je v meni kakršnakoli zlobna pot in vodi me po večni poti.

< תהילים 139 >