< תהילים 139 >

למנצח לדוד מזמור יהוה חקרתני ותדע 1
Gospode! ti me kušaš i znaš.
אתה ידעת שבתי וקומי בנתה לרעי מרחוק 2
Ti znaš kad sjedem i kad ustanem; ti znaš pomisli moje izdaleka;
ארחי ורבעי זרית וכל-דרכי הסכנתה 3
Kad hodim i kad se odmaram, ti si oko mene, i sve putove moje vidiš.
כי אין מלה בלשוני הן יהוה ידעת כלה 4
Još nema rijeèi na jeziku mom, a ti, Gospode, gle, veæ sve znaš.
אחור וקדם צרתני ותשת עלי כפכה 5
Sastrag i sprijed ti si me zaklonio, i stavio na me ruku svoju.
פלאיה (פליאה) דעת ממני נשגבה לא-אוכל לה 6
Èudno je za me znanje tvoje, visoko, ne mogu da ga dokuèim.
אנה אלך מרוחך ואנה מפניך אברח 7
Kuda bih otišao od duha tvojega, i od lica tvojega kuda bih utekao?
אם אסק שמים שם אתה ואציעה שאול הנך (Sheol h7585) 8
Da izaðem na nebo, ti si ondje. Da siðem u pakao, ondje si. (Sheol h7585)
אשא כנפי-שחר אשכנה באחרית ים 9
Da se dignem na krilima od zore, i preselim se na kraj mora:
גם-שם ידך תנחני ותאחזני ימינך 10
I ondje æe me ruka tvoja voditi, i držati me desnica tvoja.
ואמר אך-חשך ישופני ולילה אור בעדני 11
Da reèem: da ako me mrak sakrije; ali je i noæ kao vidjelo oko mene.
גם-חשך לא-יחשיך ממך ולילה כיום יאיר-- כחשיכה כאורה 12
Ni mrak neæe zamraèiti od tebe, i noæ je svijetla kao dan: mrak je kao vidjelo.
כי-אתה קנית כליתי תסכני בבטן אמי 13
Jer si ti stvorio što je u meni, sastavio si me u utrobi matere moje.
אודך-- על כי נוראות נפליתי נפלאים מעשיך ונפשי ידעת מאד 14
Hvalim te, što sam divno sazdan. Divna su djela tvoja, i duša moja to zna dobro.
לא-נכחד עצמי ממך אשר-עשיתי בסתר רקמתי בתחתיות ארץ 15
Nijedna se kost moja nije sakrila od tebe, ako i jesam sazdan tajno, otkan u dubini zemaljskoj.
גלמי ראו עיניך ועל-ספרך כלם יכתבו ימים יצרו ולא (ולו) אחד בהם 16
Zametak moj vidješe oèi tvoje, u knjizi je tvojoj sve to zapisano, i dani zabilježeni, kad ih još nije bilo nijednoga.
ולי--מה-יקרו רעיך אל מה עצמו ראשיהם 17
Kako su mi nedokuèljive pomisli tvoje, Bože! Kako im je velik broj!
אספרם מחול ירבון הקיצתי ועודי עמך 18
Da ih brojim, više ih je nego pijeska. Kad se probudim, još sam s tobom.
אם-תקטל אלוה רשע ואנשי דמים סורו מני 19
Da hoæeš, Bože, ubiti bezbožnika! Krvopije, idite od mene.
אשר ימרוך למזמה נשוא לשוא עריך 20
Oni govore ružno na tebe; uzimaju ime tvoje uzalud neprijatelji tvoji.
הלוא-משנאיך יהוה אשנא ובתקוממיך אתקוטט 21
Zar da ne mrzim na one, koji na te mrze, Gospode, i da se ne gadim na one koji ustaju na tebe?
תכלית שנאה שנאתים לאויבים היו לי 22
Punom mrzošæu mrzim na njih; neprijatelji su mi.
חקרני אל ודע לבבי בחנני ודע שרעפי 23
Okušaj me, Bože, i poznaj srce moje, ispitaj me, i poznaj pomisli moje.
וראה אם-דרך-עצב בי ונחני בדרך עולם 24
I vidi jesam li na zlu putu, i vodi me na put vjeèni.

< תהילים 139 >