< תהילים 139 >

למנצח לדוד מזמור יהוה חקרתני ותדע 1
Dāvida dziesma, dziedātāju vadonim. Kungs, Tu mani pārmani un pazīsti.
אתה ידעת שבתי וקומי בנתה לרעי מרחוק 2
Tu zini manu sēdēšanu un celšanos, Tu noproti manas domas no tālienes.
ארחי ורבעי זרית וכל-דרכי הסכנתה 3
Lai eju, lai guļu, Tu esi ap mani, un Tev zināmi visi mani ceļi.
כי אין מלה בלשוני הן יהוה ידעת כלה 4
Jo nav ne vārda uz manas mēles; redzi, Kungs, to visu Tu zini.
אחור וקדם צרתני ותשת עלי כפכה 5
Tu meties ap mani pakaļā un priekšā un turi Savu roku pār mani.
פלאיה (פליאה) דעת ממני נשגבה לא-אוכל לה 6
Šī atzīšana man ir visai brīnišķa un augsta, es to nevaru izprast.
אנה אלך מרוחך ואנה מפניך אברח 7
Kur man būs aiziet no Tava Gara, un kur man būs bēgt no Tava vaiga?
אם אסק שמים שם אתה ואציעה שאול הנך (Sheol h7585) 8
Ja es kāptu debesīs, tad Tu tur esi; ja es nogultos ellē, redzi, Tu tur arīdzan esi. (Sheol h7585)
אשא כנפי-שחר אשכנה באחרית ים 9
Ja es ņemtu ausekļa spārnus un paliktu jūras galā.
גם-שם ידך תנחני ותאחזני ימינך 10
Tad arī tur Tava roka mani vadīs, un Tava labā roka mani turēs.
ואמר אך-חשך ישופני ולילה אור בעדני 11
Ja es sacītu: Lai tumsība mani apklāj un par nakti lai paliek gaisma ap mani:
גם-חשך לא-יחשיך ממך ולילה כיום יאיר-- כחשיכה כאורה 12
Tad ir tumsība Tavā priekšā nebūtu tumša, un nakts spīdētu kā diena, tumsība būtu kā gaisma.
כי-אתה קנית כליתי תסכני בבטן אמי 13
Jo Tu esi radījis manas īkstis, Tu mani esi apsedzis manas mātes miesās.
אודך-- על כי נוראות נפליתי נפלאים מעשיך ונפשי ידעת מאד 14
Es Tev pateicos, ka es ļoti brīnišķi esmu darīts, brīnišķi ir Tavi darbi, un mana dvēsele to it labi zin.
לא-נכחד עצמי ממך אשר-עשיתי בסתר רקמתי בתחתיות ארץ 15
Mani kauli Tev nebija apslēpti, kad es slepenībā tapu darīts, kad es tapu iztaisīts zemes dziļumos.
גלמי ראו עיניך ועל-ספרך כלם יכתבו ימים יצרו ולא (ולו) אחד בהם 16
Tavas acis redzēja mani, vēl neiztaisītu pīti(miesas iedīgli), un visas nākamās dienas bija rakstītas Tavā grāmatā, kad vēl nebija nevienas.
ולי--מה-יקרו רעיך אל מה עצמו ראשיהם 17
Cik dārgas man ir Tavas domas, ak Dievs! Cik liels ir viņu skaits!
אספרם מחול ירבון הקיצתי ועודי עמך 18
Kad tās jāskaita, tad viņu vairāk nekā smiltis. Es uzmostos un vēl esmu pie Tevis.
אם-תקטל אלוה רשע ואנשי דמים סורו מני 19
Ak Dievs, kaut Tu bezdievīgo nokautu, un kaut asinsvainīgie no manis atstātos.
אשר ימרוך למזמה נשוא לשוא עריך 20
Tie par Tevi runā ar negantību un Tavi ienaidnieki lepojās ar viltu.
הלוא-משנאיך יהוה אשנא ובתקוממיך אתקוטט 21
Vai man nebūs ienīdēt, kas Tevi, Kungs, ienīst, un ieriebt, kas pret Tevi ceļas?
תכלית שנאה שנאתים לאויבים היו לי 22
Ienīdēt es tos ienīstu, tie man ir ienaidnieki.
חקרני אל ודע לבבי בחנני ודע שרעפי 23
Pārbaudi mani, ak Dievs, un atzīsti manu sirdi, izmeklē mani un atzīsti manas domas,
וראה אם-דרך-עצב בי ונחני בדרך עולם 24
Un redzi, vai es esmu negantā ceļā, un vadi mani uz mūžīgu ceļu.

< תהילים 139 >