< תהילים 139 >
למנצח לדוד מזמור יהוה חקרתני ותדע | 1 |
Zborovođi. Davidov. Jahve, proničeš me svega i poznaješ,
אתה ידעת שבתי וקומי בנתה לרעי מרחוק | 2 |
ti znaš kada sjednem i kada ustanem, izdaleka ti već misli moje poznaješ.
ארחי ורבעי זרית וכל-דרכי הסכנתה | 3 |
Hodam li ili ležim, sve ti vidiš, znani su ti svi moji putovi.
כי אין מלה בלשוני הן יהוה ידעת כלה | 4 |
Riječ mi još nije na jezik došla, a ti, Jahve, sve već znadeš.
אחור וקדם צרתני ותשת עלי כפכה | 5 |
S leđa i s lica ti me obuhvaćaš, na mene si ruku svoju stavio.
פלאיה (פליאה) דעת ממני נשגבה לא-אוכל לה | 6 |
Znanje to odveć mi je čudesno, previsoko da bih ga dokučio.
אנה אלך מרוחך ואנה מפניך אברח | 7 |
Kamo da idem od duha tvojega i kamo da od tvog lica pobjegnem?
אם אסק שמים שם אתה ואציעה שאול הנך (Sheol ) | 8 |
Ako se na nebo popnem, ondje si, ako u Podzemlje legnem, i ondje si. (Sheol )
אשא כנפי-שחר אשכנה באחרית ים | 9 |
Uzmem li krila zorina pa se naselim moru na kraj
גם-שם ידך תנחני ותאחזני ימינך | 10 |
i ondje bi me ruka tvoja vodila, desnica bi me tvoja držala.
ואמר אך-חשך ישופני ולילה אור בעדני | 11 |
Reknem li: “Nek' me barem tmine zakriju i nek' me noć umjesto svjetla okruži!” -
גם-חשך לא-יחשיך ממך ולילה כיום יאיר-- כחשיכה כאורה | 12 |
ni tmina tebi neće biti tamna: noć sjaji kao dan i tama kao svjetlost.
כי-אתה קנית כליתי תסכני בבטן אמי | 13 |
Jer ti si moje stvorio bubrege, satkao me u krilu majčinu.
אודך-- על כי נוראות נפליתי נפלאים מעשיך ונפשי ידעת מאד | 14 |
Hvala ti što sam stvoren tako čudesno, što su djela tvoja predivna. Dušu moju do dna si poznavao,
לא-נכחד עצמי ממך אשר-עשיתי בסתר רקמתי בתחתיות ארץ | 15 |
kosti moje ne bjehu ti sakrite dok nastajah u tajnosti, otkan u dubini zemlje.
גלמי ראו עיניך ועל-ספרך כלם יכתבו ימים יצרו ולא (ולו) אחד בהם | 16 |
Oči tvoje već tada gledahu djela moja, sve već bješe zapisano u knjizi tvojoj: dani su mi određeni dok još ne bješe ni jednoga.
ולי--מה-יקרו רעיך אל מה עצמו ראשיהם | 17 |
Kako su mi, Bože, naumi tvoji nedokučivi, kako li je neprocjenjiv zbroj njihov.
אספרם מחול ירבון הקיצתי ועודי עמך | 18 |
Da ih brojim? Više ih je nego pijeska! Dođem li im do kraja, ti mi preostaješ!
אם-תקטל אלוה רשע ואנשי דמים סורו מני | 19 |
De, istrijebi, Bože, zlotvora, krvoloci nek' odstupe od mene!
אשר ימרוך למזמה נשוא לשוא עריך | 20 |
Jer podmuklo se bune protiv tebe, uzalud se dižu tvoji dušmani.
הלוא-משנאיך יהוה אשנא ובתקוממיך אתקוטט | 21 |
Jahve, zar da ne mrzim tvoje mrzitelje? Zar da mi se ne gade protivnici tvoji?
תכלית שנאה שנאתים לאויבים היו לי | 22 |
Mržnjom dubokom ja ih mrzim i držim ih svojim neprijateljima.
חקרני אל ודע לבבי בחנני ודע שרעפי | 23 |
Pronikni me svega, Bože, srce mi upoznaj, iskušaj me i upoznaj misli moje:
וראה אם-דרך-עצב בי ונחני בדרך עולם | 24 |
pogledaj, ne idem li putem pogubnim i povedi me putem vječnim!