< תהילים 137 >

על נהרות בבל--שם ישבנו גם-בכינו בזכרנו את-ציון 1
Ob babilonskih rekah, tam smo se usedli; da, jokali smo, ko smo se spominjali Siona.
על-ערבים בתוכה-- תלינו כנרותינו 2
Svoje harfe smo obesili na vrbe v njegovi sredi.
כי שם שאלונו שובינו דברי-שיר-- ותוללינו שמחה שירו לנו משיר ציון 3
Kajti tam so tisti, ki so nas odvedli proč ujete, od nas zahtevali pesem in tisti, ki so nas opustošili, so od nas zahtevali veselje, rekoč: »Zapojte nam eno izmed sionskih pesmi.«
איך--נשיר את-שיר-יהוה על אדמת נכר 4
Kako naj bi v tuji deželi peli Gospodovo pesem?
אם-אשכחך ירושלם-- תשכח ימיני 5
Če jaz pozabim tebe, oh Jeruzalem, naj moja desnica pozabi svojo spretnost.
תדבק-לשוני לחכי-- אם-לא אזכרכי אם-לא אעלה את-ירושלם-- על ראש שמחתי 6
Če se te jaz ne spomnim, naj se moj jezik prilepi k nebu mojih ust, če ne povišam Jeruzalema nad svojo glavno radost.
זכר יהוה לבני אדום-- את יום ירושלם האמרים ערו ערו-- עד היסוד בה 7
Spomni se, oh Gospod, na Jeruzalemov dan otrok Edóma, ki so rekli: »Izbrišite ga, izbrišite ga, celo do njegovih temeljev.«
בת-בבל השדודה אשרי שישלם-לך-- את-גמולך שגמלת לנו 8
Oh hči babilonska, ki boš uničena, srečen bo tisti, ki te poplača, kakor si nam ti služila.
אשרי שיאחז ונפץ את-עלליך-- אל-הסלע 9
Srečen bo tisti, ki zgrabi in trešči tvoje malčke ob kamne.

< תהילים 137 >