תהילים 137

1 על נהרות בבל--שם ישבנו גם-בכינו בזכרנו את-ציון

Pie Bābeles upēm, tur mēs sēdējām un raudājām, kad pieminējām Ciānu.

2 על-ערבים בתוכה-- תלינו כנרותינו

Savas kokles tur pakārām vītolos.

3 כי שם שאלונו שובינו דברי-שיר-- ותוללינו שמחה שירו לנו משיר ציון

Jo mūsu aizvedēji cietumā tur no mums prasīja dziesmas un mūsu spaidītāji līksmību: Dziediet mums dziesmu no Ciānas.

4 איך--נשיר את-שיר-יהוה על אדמת נכר

Kā mēs varētu dziedāt Tā Kunga dziesmu svešā zemē?

5 אם-אשכחך ירושלם-- תשכח ימיני

Ja es tevi aizmirstu, Jeruzāleme, tad lai mana labā roka top aizmirsta.

6 תדבק-לשוני לחכי-- אם-לא אזכרכי אם-לא אעלה את-ירושלם-- על ראש שמחתי

Mana mēle lai pielīp pie mana zoda, ja es tevi nepieminu, ja es nepaceļu Jeruzālemi par savu vislielāko prieku.

7 זכר יהוה לבני אדום-- את יום ירושלם האמרים ערו ערו-- עד היסוד בה

Kungs, piemini Jeruzālemes dienu Edoma bērniem, kas sacīja: Nopostiet, nopostiet to līdz pat viņas pamatiem.

8 בת-בבל השדודה אשרי שישלם-לך-- את-גמולך שגמלת לנו

Tu posta pilna Bābeles meita, svētīgs ir, kas tev atmaksā, kā tu mums esi darījusi;

9 אשרי שיאחז ונפץ את-עלליך-- אל-הסלע

Svētīgs būs, kas tavus jaunos bērnus sagrābs un tos satrieks pie akmens.