תהילים 137

1 על נהרות בבל--שם ישבנו גם-בכינו בזכרנו את-ציון

Við sátum á bökkum Babylonsfljóts og minntumst Jerúsalem – og grétum.

2 על-ערבים בתוכה-- תלינו כנרותינו

Gígjurnar höfum við lagt til hliðar, hengt þær á greinar pílviðarins.

3 כי שם שאלונו שובינו דברי-שיר-- ותוללינו שמחה שירו לנו משיר ציון

Hvernig eigum við að geta sungið?

4 איך--נשיר את-שיר-יהוה על אדמת נכר

Samt heimta kúgarar okkar söng, vilja að við syngjum gleðiljóð frá Síon!

5 אם-אשכחך ירושלם-- תשכח ימיני

Ef ég gleymi þér Jerúsalem, þá visni mín hægri hönd!

6 תדבק-לשוני לחכי-- אם-לא אזכרכי אם-לא אעלה את-ירושלם-- על ראש שמחתי

Ef ég elska annað umfram Jerúsalem, þá sé mér mátulegt að missa málið og tapa röddinni.

7 זכר יהוה לבני אדום-- את יום ירושלם האמרים ערו ערו-- עד היסוד בה

Ó, Drottinn, gleymdu ekki orðum Edómíta, daginn þegar Babyloníumenn hernámu Jerúsalem. „Rífið allt til grunna!“æptu þeir.

8 בת-בבל השדודה אשרי שישלם-לך-- את-גמולך שגמלת לנו

Þú Babýlon, ófreskja eyðingarinnar, þú munt sjálf verða lögð í rúst. Lengi lifi þeir sem eyða þig – þig sem eyddir okkur.

9 אשרי שיאחז ונפץ את-עלליך-- אל-הסלע

Og heill þeim sem tekur ungbörn þín og slær þeim við stein!