תהילים 137

1 על נהרות בבל--שם ישבנו גם-בכינו בזכרנו את-ציון

Na obali rijeka babilonskih sjeđasmo i plakasmo spominjući se Siona;

2 על-ערבים בתוכה-- תלינו כנרותינו

o vrbe naokolo harfe svoje bijasmo povješali.

3 כי שם שאלונו שובינו דברי-שיר-- ותוללינו שמחה שירו לנו משיר ציון

I tada naši tamničari zaiskaše od nas da pjevamo, porobljivači naši zaiskaše da se veselimo: “Pjevajte nam pjesmu sionsku!”

4 איך--נשיר את-שיר-יהוה על אדמת נכר

Kako da pjesmu Jahvinu pjevamo u zemlji tuđinskoj!

5 אם-אשכחך ירושלם-- תשכח ימיני

Nek' se osuši desnica moja, Jeruzaleme, ako tebe zaboravim!

6 תדבק-לשוני לחכי-- אם-לא אזכרכי אם-לא אעלה את-ירושלם-- על ראש שמחתי

Nek' mi se jezik za nepce prilijepi ako spomen tvoj smetnem ja ikada, ako ne stavim Jeruzalem vrh svake radosti svoje!

7 זכר יהוה לבני אדום-- את יום ירושלם האמרים ערו ערו-- עד היסוד בה

Ne zaboravi, Jahve, sinovima Edoma kako su u dan kobni Jeruzalemov vikali oni: “Rušite! Srušite ga do temelja!”

8 בת-בבל השדודה אשרי שישלם-לך-- את-גמולך שגמלת לנו

Kćeri babilonska, pustošiteljice, blažen koji ti vrati milo za drago za sva zla što si nam ih nanijela!

9 אשרי שיאחז ונפץ את-עלליך-- אל-הסלע

Blažen koji zgrabi i smrska o stijenu tvoju dojenčad!