< תהילים 136 >
הודו ליהוה כי-טוב כי לעולם חסדו | 1 |
Þakkið Drottni, því að hann er góður, miskunn hans varir að eilífu!
הודו לאלהי האלהים כי לעולם חסדו | 2 |
Þakkið Guði guðanna, því að miskunn hans varir að eilífu.
הודו לאדני האדנים כי לעולם חסדו | 3 |
Þakkið Drottni drottnanna, því að miskunn hans varir að eilífu.
לעשה נפלאות גדלות לבדו כי לעולם חסדו | 4 |
Lofið hann sem einn gjörir furðuverk, því að miskunn hans varir að eilífu.
לעשה השמים בתבונה כי לעולם חסדו | 5 |
Lofið hann sem skapaði himininn, því að miskunn hans varir að eilífu.
לרקע הארץ על-המים כי לעולם חסדו | 6 |
Lofið hann sem aðskildi höf og lönd, því að miskunn hans varir að eilífu.
לעשה אורים גדלים כי לעולם חסדו | 7 |
Lofið hann sem skapaði ljósgjafa himinsins, því að miskunn hans varir að eilífu.
את-השמש לממשלת ביום כי לעולם חסדו | 8 |
Sólina til að ráða deginum, því að miskunn hans varir að eilífu
את-הירח וכוכבים לממשלות בלילה כי לעולם חסדו | 9 |
og tunglið og stjörnurnar til að ráða um nætur, því að miskunn hans varir að eilífu.
למכה מצרים בבכוריהם כי לעולם חסדו | 10 |
Lofið Guð sem laust frumburði Egypta, því að miskunn hans við Ísrael varir að eilífu.
ויוצא ישראל מתוכם כי לעולם חסדו | 11 |
Hann leiddi þá út með mætti sínum og sinni voldugu hendi,
ביד חזקה ובזרוע נטויה כי לעולם חסדו | 12 |
því að miskunn hans við Ísrael varir að eilífu.
לגזר ים-סוף לגזרים כי לעולם חסדו | 13 |
Lofið Drottin sem opnaði þeim leið gegnum Rauðahafið,
והעביר ישראל בתוכו כי לעולם חסדו | 14 |
því að miskunn hans – varir að eilífu,
ונער פרעה וחילו בים-סוף כי לעולם חסדו | 15 |
en drekkti í hafinu hersveitum faraós, því að miskunn hans við Ísrael varir að eilífu.
למוליך עמו במדבר כי לעולם חסדו | 16 |
Lofið hann sem leiddi lýð sinn yfir auðnina, því að miskunn hans varir að eilífu.
למכה מלכים גדלים כי לעולם חסדו | 17 |
Lofið hann sem frelsaði lýð sinn undan voldugum konungum, því að miskunn hans varir að eilífu
ויהרג מלכים אדירים כי לעולם חסדו | 18 |
og laust þá til dauða, þessa óvini Ísraels, því að miskunn hans við Ísrael varir að eilífu:
לסיחון מלך האמרי כי לעולם חסדו | 19 |
Síhon, Amoríta-konung, því að miskunn Guðs við Ísrael varir að eilífu
ולעוג מלך הבשן כי לעולם חסדו | 20 |
– og Óg, konung í Basan – því að miskunn hans við Ísrael varir að eilífu.
ונתן ארצם לנחלה כי לעולם חסדו | 21 |
Guð gaf Ísrael lönd þessara konunga til eilífrar eignar, því að miskunn hans varir að eilífu.
נחלה לישראל עבדו כי לעולם חסדו | 22 |
Já, þau skyldu verða varanleg gjöf til Ísrael, þjóns hans, því að miskunn hans varir að eilífu.
שבשפלנו זכר לנו כי לעולם חסדו | 23 |
Hann minntist okkar í eymd okkar, því að miskunn hans varir að eilífu
ויפרקנו מצרינו כי לעולם חסדו | 24 |
og frelsaði okkur frá óvinum okkar, því að miskunn hans varir að eilífu.
נתן לחם לכל-בשר כי לעולם חסדו | 25 |
Hann gefur fæðu öllu því sem lifir, því að miskunn hans varir að eilífu.
הודו לאל השמים כי לעולם חסדו | 26 |
Já, færið Guði himnanna þakkir, því að miskunn hans varir að eilífu!