< תהילים 132 >
שיר המעלות זכור-יהוה לדוד-- את כל-ענותו | 1 |
Опомени се, Господе, Давида и све смерности његове,
אשר נשבע ליהוה נדר לאביר יעקב | 2 |
Како се кунуо Господу, и заветовао Богу Јаковљевом:
אם-אבא באהל ביתי אם-אעלה על-ערש יצועי | 3 |
"Нећу ући у шатор дома свог, нити ћу лећи на постељу одра свог;
אם אתן שנת לעיני לעפעפי תנומה | 4 |
Нећу дати сна очима својим, ни веђама својим дрема;
עד-אמצא מקום ליהוה משכנות לאביר יעקב | 5 |
Док не нађем места Господу, стана Богу Јаковљевом."
הנה-שמענוה באפרתה מצאנוה בשדי-יער | 6 |
Ево, чусмо да је у Јефремовој земљи, нађосмо Га на пољима киријат-јаримским.
נבואה למשכנותיו נשתחוה להדם רגליו | 7 |
Уђимо у стан Његов, поклонимо се подножју ногу Његових.
קומה יהוה למנוחתך אתה וארון עזך | 8 |
Стани, Господе, на почивалишту свом, Ти и ковчег силе Твоје.
כהניך ילבשו-צדק וחסידיך ירננו | 9 |
Свештеници Твоји нек се обуку у правду, и свеци Твоји нек се радују.
בעבור דוד עבדך-- אל-תשב פני משיחך | 10 |
Ради Давида, слуге свог, немој одвратити лица од помазаника свог.
נשבע-יהוה לדוד אמת-- לא-ישוב ממנה מפרי בטנך-- אשית לכסא-לך | 11 |
Закле се Господ Давиду у истини, од које неће одступити; од порода твог посадићу на престолу твом.
אם-ישמרו בניך בריתי-- ועדתי זו אלמדם גם-בניהם עדי-עד-- ישבו לכסא-לך | 12 |
Ако синови твоји ушчувају завет мој и откривења моја којима ћу их научити, онда ће и синови њихови довека седети на престолу свом.
כי-בחר יהוה בציון אוה למושב לו | 13 |
Јер је изабрао Господ Сион, и омиле Му живети на њему.
זאת-מנוחתי עדי-עד פה-אשב כי אותיה | 14 |
Ово је почивалиште моје увек, овде ћу се населити; јер ми је омилело.
צידה ברך אברך אביוניה אשביע לחם | 15 |
Храну ћу његову благословити, ниште његове наситићу хлеба.
וכהניה אלביש ישע וחסידיה רנן ירננו | 16 |
Свештенике ћу његове обући у спасење, и свети ће се његови радовати.
שם אצמיח קרן לדוד ערכתי נר למשיחי | 17 |
Ту ћу учинити да узрасте рог Давиду, поставићу видело помазанику свом.
אויביו אלביש בשת ועליו יציץ נזרו | 18 |
Непријатеље ћу његове обући у срамоту; а на њему ће цветати венац његов.