< תהילים 132 >

שיר המעלות זכור-יהוה לדוד-- את כל-ענותו 1
Opomeni se, Gospode, Davida i sve smjernosti njegove,
אשר נשבע ליהוה נדר לאביר יעקב 2
Kako se kunijaše Gospodu, i zavjetovaše Bogu Jakovljevu:
אם-אבא באהל ביתי אם-אעלה על-ערש יצועי 3
“Neæu uæi u šator doma svojega, niti æu leæi na postelju odra svojega;
אם אתן שנת לעיני לעפעפי תנומה 4
Neæu dati sna oèima svojima, ni vjeðama svojima drijema;
עד-אמצא מקום ליהוה משכנות לאביר יעקב 5
Dok ne naðem mjesta Gospodu, stana Bogu Jakovljevu.”
הנה-שמענוה באפרתה מצאנוה בשדי-יער 6
Evo, èusmo da je u Jefremovoj zemlji, naðosmo ga na poljima Kirijat-Jarimskim.
נבואה למשכנותיו נשתחוה להדם רגליו 7
Uðimo u stan njegov, poklonimo se podnožju nogu njegovijeh.
קומה יהוה למנוחתך אתה וארון עזך 8
Stani, Gospode, na poèivalištu svojem, ti i kovèeg sile tvoje.
כהניך ילבשו-צדק וחסידיך ירננו 9
Sveštenici tvoji nek se obuku u pravdu, i sveci tvoji nek se raduju.
בעבור דוד עבדך-- אל-תשב פני משיחך 10
Radi Davida sluge svojega nemoj odvratiti lica od pomazanika svojega.
נשבע-יהוה לדוד אמת-- לא-ישוב ממנה מפרי בטנך-- אשית לכסא-לך 11
Zakle se Gospod Davidu u istini, od koje neæe otstupiti; od poroda tvojega posadiæu na prijestolu tvojemu.
אם-ישמרו בניך בריתי-- ועדתי זו אלמדם גם-בניהם עדי-עד-- ישבו לכסא-לך 12
Ako sinovi tvoji ušèuvaju zavjet moj i otkrivenja moja kojima æu ih nauèiti, onda æe i sinovi njihovi dovijeka sjedjeti na prijestolu svom.
כי-בחר יהוה בציון אוה למושב לו 13
Jer je izabrao Gospod Sion, i omilje mu živjeti na njemu.
זאת-מנוחתי עדי-עד פה-אשב כי אותיה 14
Ovo je poèivalište moje uvijek, ovdje æu se naseliti; jer mi je omiljelo.
צידה ברך אברך אביוניה אשביע לחם 15
Hranu æu njegovu blagosloviti, nište njegove nasitiæu hljeba.
וכהניה אלביש ישע וחסידיה רנן ירננו 16
Sveštenike æu njegove obuæi u spasenje, i sveti æe se njegovi radovati.
שם אצמיח קרן לדוד ערכתי נר למשיחי 17
Tu æu uèiniti da uzraste rog Davidu, postaviæu vidjelo pomazaniku svojemu.
אויביו אלביש בשת ועליו יציץ נזרו 18
Neprijatelje æu njegove obuæi u sramotu; a na njemu æe cvjetati vijenac njegov.

< תהילים 132 >