תהילים 132
| שיר המעלות זכור-יהוה לדוד-- את כל-ענותו | 1 |
Manst þú, Drottinn, allar þjáningar Davíðs?
| אשר נשבע ליהוה נדר לאביר יעקב | 2 |
Hann náði ekki að hvílast, kom ekki dúr á auga.
| אם-אבא באהל ביתי אם-אעלה על-ערש יצועי | 3 |
Þá kom honum í hug að reisa hús yfir örk þína,
| אם אתן שנת לעיני לעפעפי תנומה | 4 |
musteri fyrir hinn volduga í Ísrael.
| עד-אמצא מקום ליהוה משכנות לאביר יעקב | 5 |
Og hann hét því að svo skyldi verða og sór hátíðlegan eið fyrir Drottni.
| הנה-שמענוה באפרתה מצאנוה בשדי-יער | 6 |
Fyrst var örkin í Síló í Efrata og síðan í Jaar.
| נבואה למשכנותיו נשתחוה להדם רגליו | 7 |
Nú fær hún stað í musterinu, bústað Guðs hér á jörð. Þar munum við falla fram og tilbiðja hann.
| קומה יהוה למנוחתך אתה וארון עזך | 8 |
Rís þú upp, Drottinn! Gakktu inn í musteri þitt ásamt örk þinni, tákni máttar þíns!
| כהניך ילבשו-צדק וחסידיך ירננו | 9 |
Við munum íklæða prestana hvítum skrúða, klæðum hreinleikans. Og þjóðin mun hrópa fagnaðaróp!
| בעבור דוד עבדך-- אל-תשב פני משיחך | 10 |
Vísaðu Davíð þjóni þínum ekki frá – konunginum sem þú útvaldir handa þjóð þinni.
| נשבע-יהוה לדוד אמת-- לא-ישוב ממנה מפרי בטנך-- אשית לכסא-לך | 11 |
Þú lofaðir Davíð því að sonur hans yrði eftirmaður hans, skyldi erfa hásætið. Vissulega munt þú aldrei ganga á bak orða þinna!
| אם-ישמרו בניך בריתי-- ועדתי זו אלמדם גם-בניהם עדי-עד-- ישבו לכסא-לך | 12 |
Og annað fyrirheit gafstu Davíð líka: Ef afkomendur hans héldu ákvæði sáttmála þíns við þig, þá mundi konungdómurinn haldast í ætt Davíðs að eilífu.
| כי-בחר יהוה בציון אוה למושב לו | 13 |
Ó, Drottinn, þú hefur útvalið Jerúsalem að bústað þínum.
| זאת-מנוחתי עדי-עד פה-אשב כי אותיה | 14 |
„Þetta er hvíldarstaður minn um aldur og ævi, “sagðir þú, „staðurinn sem ég hef þráð.
| צידה ברך אברך אביוניה אשביע לחם | 15 |
Borg þessa vil ég blessa og auðga og fátæklingar hennar fá nóg að borða.
| וכהניה אלביש ישע וחסידיה רנן ירננו | 16 |
Presta hennar mun ég íklæða hjálpræði, og hinir trúuðu er þar búa munu hrópa fagnaðaróp.
| שם אצמיח קרן לדוד ערכתי נר למשיחי | 17 |
Veldi Davíðs mun aukast, og ég mun gefa honum son, eftirmann í hásæti hans.
| אויביו אלביש בשת ועליו יציץ נזרו | 18 |
Ég hyl óvini hans skömm, en á honum skal kóróna hans ljóma.“
