< תהילים 129 >

שיר המעלות רבת צררוני מנעורי-- יאמר-נא ישראל 1
Kanto de suprenirado. Multe oni afliktis min de post mia juneco, Diras Izrael,
רבת צררוני מנעורי גם לא-יכלו לי 2
Multe oni afliktis min de post mia juneco, Sed oni min ne pereigis.
על-גבי חרשו חרשים האריכו למענותם (למעניתם) 3
Sur mia dorso plugis plugistoj, Faris siajn sulkojn longaj.
יהוה צדיק קצץ עבות רשעים 4
La Eternulo estas justa; Li dishakis la ŝnurojn de la malvirtuloj.
יבשו ויסגו אחור-- כל שנאי ציון 5
Hontiĝu kaj turniĝu malantaŭen Ĉiuj malamantoj de Cion.
יהיו כחציר גגות-- שקדמת שלף יבש 6
Ili estu kiel tegmenta herbo, Kiu forvelkas, antaŭ ol oni ĝin elŝiris;
שלא מלא כפו קוצר וחצנו מעמר 7
Per kiu ne plenigas rikoltanto sian manon Nek garbiganto sian baskon.
ולא אמרו העברים-- ברכת-יהוה אליכם ברכנו אתכם בשם יהוה 8
Kaj la preterirantoj ne diros: Beno de la Eternulo estu al vi, Ni benas vin per la nomo de la Eternulo.

< תהילים 129 >