< תהילים 126 >
שיר המעלות בשוב יהוה את-שיבת ציון-- היינו כחלמים | 1 |
Kanto de suprenirado. Kiam la Eternulo revenigis la forkaptitojn al Cion, Tiam ni estis kiel sonĝantoj.
אז ימלא שחוק פינו-- ולשוננו רנה אז יאמרו בגוים-- הגדיל יהוה לעשות עם-אלה | 2 |
Tiam nia buŝo estis plena de gajeco, Kaj nia lango plena de kantado; Tiam oni diris inter la popoloj: Ion grandan la Eternulo faris por ĉi tiuj.
הגדיל יהוה לעשות עמנו-- היינו שמחים | 3 |
Ion grandan la Eternulo faris por ni: Ni ĝojas.
שובה יהוה את-שבותנו (שביתנו)-- כאפיקים בנגב | 4 |
Revenigu, ho Eternulo, niajn forkaptitojn, Kiel riveretojn en sudan landon.
הזרעים בדמעה-- ברנה יקצרו | 5 |
Kiuj semas kun larmoj, Tiuj rikoltos kun kanto.
הלוך ילך ובכה-- נשא משך-הזרע בא-יבא ברנה-- נשא אלמתיו | 6 |
Iras kaj ploras la portanto de semotaĵo; Venos kun kanto la portanto de siaj garboj.