< תהילים 122 >
שיר המעלות לדוד שמחתי באמרים לי-- בית יהוה נלך | 1 |
Kanto de suprenirado. De David. Mi ekĝojis, kiam oni diris al mi: Ni iru en la domon de la Eternulo.
עמדות היו רגלינו-- בשעריך ירושלם | 2 |
Niaj piedoj staris en viaj pordegoj, Ho Jerusalem,
ירושלם הבנויה-- כעיר שחברה-לה יחדו | 3 |
Vi Jerusalem, konstruita kiel urbo, En kiu ĉio kuniĝis.
ששם עלו שבטים שבטי-יה--עדות לישראל להדות לשם יהוה | 4 |
Tien supreniris la triboj, la triboj de la Eternulo, Laŭ la moro de Izrael, Por glori la nomon de la Eternulo.
כי שמה ישבו כסאות למשפט כסאות לבית דוד | 5 |
Ĉar tie staris tronoj de juĝo, Tronoj de la domo de David.
שאלו שלום ירושלם ישליו אהביך | 6 |
Deziru pacon al Jerusalem; Bonan staton havu viaj amantoj.
יהי-שלום בחילך שלוה בארמנותיך | 7 |
Paco estu inter viaj muroj, Bonstato en viaj palacoj.
למען אחי ורעי-- אדברה-נא שלום בך | 8 |
Pro miaj fratoj kaj amikoj mi do diru: Paco estu al vi.
למען בית-יהוה אלהינו-- אבקשה טוב לך | 9 |
Pro la domo de la Eternulo, nia Dio, Mi deziras al vi bonon.