< תהילים 122 >

שיר המעלות לדוד שמחתי באמרים לי-- בית יהוה נלך 1
Kanto de suprenirado. De David. Mi ekĝojis, kiam oni diris al mi: Ni iru en la domon de la Eternulo.
עמדות היו רגלינו-- בשעריך ירושלם 2
Niaj piedoj staris en viaj pordegoj, Ho Jerusalem,
ירושלם הבנויה-- כעיר שחברה-לה יחדו 3
Vi Jerusalem, konstruita kiel urbo, En kiu ĉio kuniĝis.
ששם עלו שבטים שבטי-יה--עדות לישראל להדות לשם יהוה 4
Tien supreniris la triboj, la triboj de la Eternulo, Laŭ la moro de Izrael, Por glori la nomon de la Eternulo.
כי שמה ישבו כסאות למשפט כסאות לבית דוד 5
Ĉar tie staris tronoj de juĝo, Tronoj de la domo de David.
שאלו שלום ירושלם ישליו אהביך 6
Deziru pacon al Jerusalem; Bonan staton havu viaj amantoj.
יהי-שלום בחילך שלוה בארמנותיך 7
Paco estu inter viaj muroj, Bonstato en viaj palacoj.
למען אחי ורעי-- אדברה-נא שלום בך 8
Pro miaj fratoj kaj amikoj mi do diru: Paco estu al vi.
למען בית-יהוה אלהינו-- אבקשה טוב לך 9
Pro la domo de la Eternulo, nia Dio, Mi deziras al vi bonon.

< תהילים 122 >