< תהילים 120 >
שיר המעלות אל-יהוה בצרתה לי-- קראתי ויענני | 1 |
«Жуқириға чиқиш нахшиси» Бешимға күн чүшкәндә мән Пәрвәрдигарға нида қилдим; У маңа җавап бәрди.
יהוה--הצילה נפשי משפת-שקר מלשון רמיה | 2 |
И Пәрвәрдигар, җенимни ялған сөзләйдиған ләвләрдин, Алдамчи тилдин қутулдурғайсән.
מה-יתן לך ומה-יסיף לך-- לשון רמיה | 3 |
Саңа немә берилиду, Саңа немә қошулуши керәк, Әй алдамчи тил?
חצי גבור שנונים עם גחלי רתמים | 4 |
— Палван атқан өткүр оқлар, Арча чоғлири саңа тәгсун!
אויה-לי כי-גרתי משך שכנתי עם-אהלי קדר | 5 |
Мәшәк диярида мусапир болуп яшиғинимға, Кедар чедирлири арисида турғинимға һалимға вай!
רבת שכנה-לה נפשי-- עם שונא שלום | 6 |
Мән течлиққа өчләр арисида узундин буян туруватимән;
אני-שלום וכי אדבר המה למלחמה | 7 |
Мән течлиқпәрвәрмән; Бирақ гәп қилсам, улар урушимизла, дәйду.