< תהילים 120 >
שיר המעלות אל-יהוה בצרתה לי-- קראתי ויענני | 1 |
Svētku dziesma. Es piesaucu To Kungu savās bēdās, un Viņš mani paklausa.
יהוה--הצילה נפשי משפת-שקר מלשון רמיה | 2 |
Kungs, izglāb manu dvēseli no melkuļu lūpām un viltnieku mēlēm.
מה-יתן לך ומה-יסיף לך-- לשון רמיה | 3 |
Ko viltīgā mēle Tev dos, jeb ko viņa Tev pieliks?
חצי גבור שנונים עם גחלי רתמים | 4 |
Tā ir kā varoņa asas bultas, kā degošas paegļu ogles.
אויה-לי כי-גרתי משך שכנתי עם-אהלי קדר | 5 |
Ak vai, man, ka esmu svešinieks iekš Mešeha, un ka man jādzīvo Kedara dzīvokļos.
רבת שכנה-לה נפשי-- עם שונא שלום | 6 |
Par ilgu manai dvēselei dzīvot pie tiem, kas mieru ienīst.
אני-שלום וכי אדבר המה למלחמה | 7 |
Es turu mieru, bet tikko es runāju, tad tie ceļ ķildu.