< תהילים 120 >
שיר המעלות אל-יהוה בצרתה לי-- קראתי ויענני | 1 |
Kanto de suprenirado. Al la Eternulo mi vokis en mia sufero, Kaj Li aŭskultis min.
יהוה--הצילה נפשי משפת-שקר מלשון רמיה | 2 |
Ho Eternulo, savu mian animon de mensoga parolo, De falsa lango.
מה-יתן לך ומה-יסיף לך-- לשון רמיה | 3 |
Kion Li donos al vi, Kaj kion Li alportos al vi, ho falsa lango?
חצי גבור שנונים עם גחלי רתמים | 4 |
Akrajn sagojn de fortulo Kun karboj genistaj.
אויה-לי כי-גרתי משך שכנתי עם-אהלי קדר | 5 |
Ve al mi, ke mi gastas en Meŝeĥ, Ke mi loĝas inter la tendoj de Kedar!
רבת שכנה-לה נפשי-- עם שונא שלום | 6 |
Tro longe loĝis mia animo Inter malamantoj de paco.
אני-שלום וכי אדבר המה למלחמה | 7 |
Mi estas pacema; Sed kiam mi ekparolas, ili komencas militon.