< תהילים 110 >
לדוד מזמור נאם יהוה לאדני--שב לימיני עד-אשית איביך הדם לרגליך | 1 |
Faarfannaa Daawit. Waaqayyo, gooftaa kootiin: “Hamma ani diinota kee ejjeta miilla keetii godhutti, karaa mirga koo taaʼi” jedhe.
מטה-עזך--ישלח יהוה מציון רדה בקרב איביך | 2 |
Waaqayyo, “Diinota kee gidduutti moʼi” jedhee bokkuu aangoo keetii Xiyoonii siif erga.
עמך נדבת ביום חילך בהדרי-קדש מרחם משחר לך טל ילדתיך | 3 |
Gaafa ati waraanaaf baatu, loltoonni kee fedhee isaaniitiin si faana qajeelu. Ati gadameessa ganamaa keessaa, surraa qulqulluu gonfattee fixeensa dargaggummaa keetii qabaatta.
נשבע יהוה ולא ינחם-- אתה-כהן לעולם על-דברתי מלכי-צדק | 4 |
Waaqayyo, “Akka sirna Malkiiseedeqitti, ati luba bara baraa ti” jedhee kakateera. Inni yaada isaa hin geeddaru.
אדני על-ימינך מחץ ביום-אפו מלכים | 5 |
Gooftaan karaa harka kee mirgaa jira; inni guyyaa dheekkamsa isaatti mootota ni burkuteessa.
ידין בגוים מלא גויות מחץ ראש על-ארץ רבה | 6 |
Inni reeffa tuuluudhaan, bulchitoota guutummaa lafaa barbadeessuudhaan sabootatti mura.
מנחל בדרך ישתה על-כן ירים ראש | 7 |
Innis laga karaa cina jiru keessaa ni dhuga; kanaafuu mataa ol qabata.