< תהילים 109 >
למנצח לדוד מזמור אלהי תהלתי אל-תחרש | 1 |
Bože, slavo moja, nemoj muèati,
כי פי רשע ופי-מרמה--עלי פתחו דברו אתי לשון שקר | 2 |
Jer se usta bezbožnièka i usta lukava na me otvoriše; govore sa mnom jezikom lažljivijem.
ודברי שנאה סבבוני וילחמוני חנם | 3 |
Rijeèima zlobnijem sa svijeh strana gone me, i oružaju se na me ni za što.
תחת-אהבתי ישטנוני ואני תפלה | 4 |
Za ljubav moju ustaju na mene, a ja se molim.
וישימו עלי רעה תחת טובה ושנאה תחת אהבתי | 5 |
Vraæaju mi zlo za dobro, i mržnju za ljubav moju.
הפקד עליו רשע ושטן יעמד על-ימינו | 6 |
Postavi nad njim starješinu bezbožnika, i protivnik neka mu stane s desne strane.
בהשפטו יצא רשע ותפלתו תהיה לחטאה | 7 |
Kad se stane suditi, neka izaðe kriv, i molitva njegova neka bude grijeh.
יהיו-ימיו מעטים פקדתו יקח אחר | 8 |
Neka budu dani njegovi kratki, i vlast njegovu neka dobije drugi.
יהיו-בניו יתומים ואשתו אלמנה | 9 |
Djeca njegova nek budu sirote, i žena njegova udovica.
ונוע ינועו בניו ושאלו ודרשו מחרבותיהם | 10 |
Djeca njegova nek se potucaju i prose, i neka traže hljeba izvan svojih pustolina.
ינקש נושה לכל-אשר-לו ויבזו זרים יגיעו | 11 |
Neka mu uzme dužnik sve što ima, i neka razgrabe tuðini muku njegovu.
אל-יהי-לו משך חסד ואל-יהי חונן ליתומיו | 12 |
Nek se ne naðe niko ko bi ga ljubio, ni ko bi se smilovao na sirote njegove.
יהי-אחריתו להכרית בדור אחר ימח שמם | 13 |
Natražje njegovo nek se zatre, u drugom koljenu neka pogine ime njihovo.
יזכר עון אבתיו--אל-יהוה וחטאת אמו אל-תמח | 14 |
Bezakonje starijeh njegovijeh nek se spomene u Gospoda, i grijeh matere njegove nek se ne izbriše.
יהיו נגד-יהוה תמיד ויכרת מארץ זכרם | 15 |
Neka budu svagda pred Gospodom, i on neka istrijebi spomen njihov na zemlji;
יען-- אשר לא זכר עשות חסד וירדף איש-עני ואביון--ונכאה לבב למותת | 16 |
Zato što se nije sjeæao èiniti milost, nego je gonio èovjeka ništega i ubogoga, i tužnome u srcu tražio smrt.
ויאהב קללה ותבואהו ולא-חפץ בברכה ותרחק ממנו | 17 |
Ljubio je kletvu, neka ga i stigne; nije mario za blagoslov, neka i otide od njega.
וילבש קללה כמדו ותבא כמים בקרבו וכשמן בעצמותיו | 18 |
Nek se obuèe u kletvu kao u haljinu, i ona nek uðe u njega kao voda, i kao ulje u kosti njegove.
תהי-לו כבגד יעטה ולמזח תמיד יחגרה | 19 |
Nek mu ona bude kao haljina, u koju se oblaèi, i kao pojas, kojim se svagda paše.
זאת פעלת שטני מאת יהוה והדברים רע על-נפשי | 20 |
Taka plata nek bude od Gospoda onima koji me nenavide, i koji govore zlo na dušu moju.
ואתה יהוה אדני-- עשה-אתי למען שמך כי-טוב חסדך הצילני | 21 |
A meni, Gospode, Gospode, uèini što prilièi imenu tvojemu. Ti si dobar, milošæu svojom izbavi me.
כי-עני ואביון אנכי ולבי חלל בקרבי | 22 |
Jer sam nevoljan i ništ, i srce je moje ranjeno u meni.
כצל-כנטותו נהלכתי ננערתי כארבה | 23 |
Nestaje me kao sjena, kad se odmièe; tjeraju me kao skakavce.
ברכי כשלו מצום ובשרי כחש משמן | 24 |
Koljena moja iznemogoše od posta, i tijelo moje omrša.
ואני הייתי חרפה להם יראוני יניעון ראשם | 25 |
Postadoh potsmijeh njima; videæi me mašu glavom svojom.
עזרני יהוה אלהי הושיעני כחסדך | 26 |
Pomozi mi, Gospode, Bože moj, spasi me po milosti svojoj.
וידעו כי-ידך זאת אתה יהוה עשיתה | 27 |
Neka poznadu da je ovo tvoja ruka, i ti, Gospode, da si ovo uèinio.
יקללו-המה ואתה תברך קמו ויבשו--ועבדך ישמח | 28 |
Oni kunu, a ti blagoslovi; ustaju, ali nek se postide, i sluga se tvoj obraduje.
ילבשו שוטני כלמה ויעטו כמעיל בשתם | 29 |
Nek se protivnici moji obuku u sramotu, i kao haljinom nek se pokriju stidom svojim.
אודה יהוה מאד בפי ובתוך רבים אהללנו | 30 |
Hvaliæu Gospoda veoma ustima svojima, i usred mnogih slaviæu ga,
כי-יעמד לימין אביון-- להושיע משפטי נפשו | 31 |
Jer stoji s desne strane ubogome, da bi ga spasao od onijeh koji osuðuju dušu njegovu.