< תהילים 109 >
למנצח לדוד מזמור אלהי תהלתי אל-תחרש | 1 |
Dāvida dziesma, dziedātāju vadonim. Ak Dievs, ko es slavēju, nestāv klusu!
כי פי רשע ופי-מרמה--עלי פתחו דברו אתי לשון שקר | 2 |
Jo bezdievīgu muti un viltīgu muti tie pret mani ir atvēruši, tie runā uz mani ar melu mēli.
ודברי שנאה סבבוני וילחמוני חנם | 3 |
Ar naidīgiem vārdiem tie metās ap mani un karo pret mani bez vainas.
תחת-אהבתי ישטנוני ואני תפלה | 4 |
Par to, ka es tos mīlēju, tie turas man pretī; bet es lūdzu Dievu.
וישימו עלי רעה תחת טובה ושנאה תחת אהבתי | 5 |
Tie man maksā ļaunu par labu un ienaidību par mīlestību.
הפקד עליו רשע ושטן יעמד על-ימינו | 6 |
Cel pār to vienu bezdievi, un viens pretinieks lai viņam stāv pa labo roku.
בהשפטו יצא רשע ותפלתו תהיה לחטאה | 7 |
Kad viņš top tiesāts, tad lai top pazudināts, un viņa Dieva lūgšana lai viņam top par grēku.
יהיו-ימיו מעטים פקדתו יקח אחר | 8 |
Lai viņa dienas iet mazumā, un viņa amatu cits lai dabū.
יהיו-בניו יתומים ואשתו אלמנה | 9 |
Viņa bērni lai paliek par bāriņiem un viņa sieva par atraitni.
ונוע ינועו בניו ושאלו ודרשו מחרבותיהם | 10 |
Lai viņa bērni skraida apkārt un ubago un maizes meklē tālu no savām izpostītām māju vietām.
ינקש נושה לכל-אשר-לו ויבזו זרים יגיעו | 11 |
Lai tas parādu dzinējs izplēš visu, kas tam pieder, un sveši lai aplaupa viņa peļņu.
אל-יהי-לו משך חסד ואל-יהי חונן ליתומיו | 12 |
Lai tam nav, kas parāda žēlastību, un lai nav, kas žēlo viņa bāriņus.
יהי-אחריתו להכרית בדור אחר ימח שמם | 13 |
Lai viņa pēcnākamie top izdeldēti; viņu vārds lai izzūd otrā augumā.
יזכר עון אבתיו--אל-יהוה וחטאת אמו אל-תמח | 14 |
Viņa tēvu noziegums lai top pieminēts Tā Kunga priekšā, un viņa mātes grēki lai neizzūd.
יהיו נגד-יהוה תמיד ויכרת מארץ זכרם | 15 |
Lai tie vienmēr paliek Tā Kunga priekšā, un viņa piemiņa lai no zemes top izdeldēta.
יען-- אשר לא זכר עשות חסד וירדף איש-עני ואביון--ונכאה לבב למותת | 16 |
Tādēļ ka viņš nebūt nepieminēja žēlastību darīt, bet vajāja bēdīgo un nabagu un to, kam bija noskumusi sirds, ka viņš to nokautu.
ויאהב קללה ותבואהו ולא-חפץ בברכה ותרחק ממנו | 17 |
Tāpēc ka viņš lāstu gribēja, tas viņam nāks; un svētības viņam negribējās, tad tā arī paliks tālu no viņa.
וילבש קללה כמדו ותבא כמים בקרבו וכשמן בעצמותיו | 18 |
Un viņš aptērpās ar lāstu, tā kā ar drēbēm, un tas nāca viņa iekšās kā ūdens un kā eļļa viņa kaulos.
תהי-לו כבגד יעטה ולמזח תמיד יחגרה | 19 |
Tad lai tas viņam ir kā apģērbs, ar ko tas apsedzās, un josta, ar ko tas allaž apjožas.
זאת פעלת שטני מאת יהוה והדברים רע על-נפשי | 20 |
Šī alga lai notiek no Tā Kunga maniem pretiniekiem un tiem, kas ļaunu runā pret manu dvēseli.
ואתה יהוה אדני-- עשה-אתי למען שמך כי-טוב חסדך הצילני | 21 |
Bet Tu, ak Kungs, dari ar mani Sava vārda pēc, jo Tava žēlastība ir laba; izglāb mani.
כי-עני ואביון אנכי ולבי חלל בקרבי | 22 |
Jo es esmu bēdīgs un nabags, un mana sirds iekš manis ir ievainota.
כצל-כנטותו נהלכתי ננערתי כארבה | 23 |
Es aizeju kā ēna pavakarē, un topu vajāts kā sisenis.
ברכי כשלו מצום ובשרי כחש משמן | 24 |
Mani ceļi šļūk no gavēšanas, un mana miesa izdilusi, ka treknuma vairs nav.
ואני הייתי חרפה להם יראוני יניעון ראשם | 25 |
Un es tiem esmu par apsmieklu; kad tie mani redz, tad tie krata galvu.
עזרני יהוה אלהי הושיעני כחסדך | 26 |
Palīdz man, Kungs, mans Dievs, atpestī mani pēc Savas žēlastības!
וידעו כי-ידך זאת אתה יהוה עשיתה | 27 |
Tad tie atzīs, ka tā Tava roka, ka Tu, Kungs, to darījis.
יקללו-המה ואתה תברך קמו ויבשו--ועבדך ישמח | 28 |
Kad tie lād, tad Tu svētī; kad tie ceļas, tad lai top kaunā; bet Tavs kalps lai priecājās.
ילבשו שוטני כלמה ויעטו כמעיל בשתם | 29 |
Mani pretinieki lai ar kaunu top apģērbti un ar savu negodu apsegti kā ar svārkiem.
אודה יהוה מאד בפי ובתוך רבים אהללנו | 30 |
Es Tam Kungam no sirds pateikšu ar savu muti un Tam dziedāšu lielā draudzē.
כי-יעמד לימין אביון-- להושיע משפטי נפשו | 31 |
Jo tam bēdīgam Viņš stāv pa labo roku, to atpestīdams no tiem, kas viņa dvēseli notiesā.