< תהילים 109 >

למנצח לדוד מזמור אלהי תהלתי אל-תחרש 1
Dāvida dziesma, dziedātāju vadonim. Ak Dievs, ko es slavēju, nestāv klusu!
כי פי רשע ופי-מרמה--עלי פתחו דברו אתי לשון שקר 2
Jo bezdievīgu muti un viltīgu muti tie pret mani ir atvēruši, tie runā uz mani ar melu mēli.
ודברי שנאה סבבוני וילחמוני חנם 3
Ar naidīgiem vārdiem tie metās ap mani un karo pret mani bez vainas.
תחת-אהבתי ישטנוני ואני תפלה 4
Par to, ka es tos mīlēju, tie turas man pretī; bet es lūdzu Dievu.
וישימו עלי רעה תחת טובה ושנאה תחת אהבתי 5
Tie man maksā ļaunu par labu un ienaidību par mīlestību.
הפקד עליו רשע ושטן יעמד על-ימינו 6
Cel pār to vienu bezdievi, un viens pretinieks lai viņam stāv pa labo roku.
בהשפטו יצא רשע ותפלתו תהיה לחטאה 7
Kad viņš top tiesāts, tad lai top pazudināts, un viņa Dieva lūgšana lai viņam top par grēku.
יהיו-ימיו מעטים פקדתו יקח אחר 8
Lai viņa dienas iet mazumā, un viņa amatu cits lai dabū.
יהיו-בניו יתומים ואשתו אלמנה 9
Viņa bērni lai paliek par bāriņiem un viņa sieva par atraitni.
ונוע ינועו בניו ושאלו ודרשו מחרבותיהם 10
Lai viņa bērni skraida apkārt un ubago un maizes meklē tālu no savām izpostītām māju vietām.
ינקש נושה לכל-אשר-לו ויבזו זרים יגיעו 11
Lai tas parādu dzinējs izplēš visu, kas tam pieder, un sveši lai aplaupa viņa peļņu.
אל-יהי-לו משך חסד ואל-יהי חונן ליתומיו 12
Lai tam nav, kas parāda žēlastību, un lai nav, kas žēlo viņa bāriņus.
יהי-אחריתו להכרית בדור אחר ימח שמם 13
Lai viņa pēcnākamie top izdeldēti; viņu vārds lai izzūd otrā augumā.
יזכר עון אבתיו--אל-יהוה וחטאת אמו אל-תמח 14
Viņa tēvu noziegums lai top pieminēts Tā Kunga priekšā, un viņa mātes grēki lai neizzūd.
יהיו נגד-יהוה תמיד ויכרת מארץ זכרם 15
Lai tie vienmēr paliek Tā Kunga priekšā, un viņa piemiņa lai no zemes top izdeldēta.
יען-- אשר לא זכר עשות חסד וירדף איש-עני ואביון--ונכאה לבב למותת 16
Tādēļ ka viņš nebūt nepieminēja žēlastību darīt, bet vajāja bēdīgo un nabagu un to, kam bija noskumusi sirds, ka viņš to nokautu.
ויאהב קללה ותבואהו ולא-חפץ בברכה ותרחק ממנו 17
Tāpēc ka viņš lāstu gribēja, tas viņam nāks; un svētības viņam negribējās, tad tā arī paliks tālu no viņa.
וילבש קללה כמדו ותבא כמים בקרבו וכשמן בעצמותיו 18
Un viņš aptērpās ar lāstu, tā kā ar drēbēm, un tas nāca viņa iekšās kā ūdens un kā eļļa viņa kaulos.
תהי-לו כבגד יעטה ולמזח תמיד יחגרה 19
Tad lai tas viņam ir kā apģērbs, ar ko tas apsedzās, un josta, ar ko tas allaž apjožas.
זאת פעלת שטני מאת יהוה והדברים רע על-נפשי 20
Šī alga lai notiek no Tā Kunga maniem pretiniekiem un tiem, kas ļaunu runā pret manu dvēseli.
ואתה יהוה אדני-- עשה-אתי למען שמך כי-טוב חסדך הצילני 21
Bet Tu, ak Kungs, dari ar mani Sava vārda pēc, jo Tava žēlastība ir laba; izglāb mani.
כי-עני ואביון אנכי ולבי חלל בקרבי 22
Jo es esmu bēdīgs un nabags, un mana sirds iekš manis ir ievainota.
כצל-כנטותו נהלכתי ננערתי כארבה 23
Es aizeju kā ēna pavakarē, un topu vajāts kā sisenis.
ברכי כשלו מצום ובשרי כחש משמן 24
Mani ceļi šļūk no gavēšanas, un mana miesa izdilusi, ka treknuma vairs nav.
ואני הייתי חרפה להם יראוני יניעון ראשם 25
Un es tiem esmu par apsmieklu; kad tie mani redz, tad tie krata galvu.
עזרני יהוה אלהי הושיעני כחסדך 26
Palīdz man, Kungs, mans Dievs, atpestī mani pēc Savas žēlastības!
וידעו כי-ידך זאת אתה יהוה עשיתה 27
Tad tie atzīs, ka tā Tava roka, ka Tu, Kungs, to darījis.
יקללו-המה ואתה תברך קמו ויבשו--ועבדך ישמח 28
Kad tie lād, tad Tu svētī; kad tie ceļas, tad lai top kaunā; bet Tavs kalps lai priecājās.
ילבשו שוטני כלמה ויעטו כמעיל בשתם 29
Mani pretinieki lai ar kaunu top apģērbti un ar savu negodu apsegti kā ar svārkiem.
אודה יהוה מאד בפי ובתוך רבים אהללנו 30
Es Tam Kungam no sirds pateikšu ar savu muti un Tam dziedāšu lielā draudzē.
כי-יעמד לימין אביון-- להושיע משפטי נפשו 31
Jo tam bēdīgam Viņš stāv pa labo roku, to atpestīdams no tiem, kas viņa dvēseli notiesā.

< תהילים 109 >