תהילים 109
| למנצח לדוד מזמור אלהי תהלתי אל-תחרש | 1 |
Þú Guð sem ég lofa, vertu ekki þögull
| כי פי רשע ופי-מרמה--עלי פתחו דברו אתי לשון שקר | 2 |
því að óguðlegir baktala mig og ljúga á mig sökum.
| ודברי שנאה סבבוני וילחמוני חנם | 3 |
Án saka hata þeir mig og ráðast á mig.
| תחת-אהבתי ישטנוני ואני תפלה | 4 |
Ég elska þá, en jafnvel meðan ég bið fyrir þeim, ofsækja þeir mig.
| וישימו עלי רעה תחת טובה ושנאה תחת אהבתי | 5 |
Þeir gjalda gott með illu og ást mína með hatri.
| הפקד עליו רשע ושטן יעמד על-ימינו | 6 |
Leyfðu þeim að finna hvernig mér líður! Leyfðu óvini mínum að þola sama óréttlæti og hann beitir mig – vera dæmdur af ranglátum dómara.
| בהשפטו יצא רשע ותפלתו תהיה לחטאה | 7 |
Og þegar úrskurður fellur, lát hann þá verða honum til tjóns. Líttu á bænir hans eins og innantómt raus.
| יהיו-ימיו מעטים פקדתו יקח אחר | 8 |
Styttu æviár hans. Skipaðu annan í embætti hans.
| יהיו-בניו יתומים ואשתו אלמנה | 9 |
Börn hans verði föðurlaus og kona hans ekkja
| ונוע ינועו בניו ושאלו ודרשו מחרבותיהם | 10 |
og rektu þau burt úr rústum heimilis þeirra.
| ינקש נושה לכל-אשר-לו ויבזו זרים יגיעו | 11 |
Lánardrottnarnir taki landareign hans og ókunnugir fái allt sem hann hafði aflað.
| אל-יהי-לו משך חסד ואל-יהי חונן ליתומיו | 12 |
Enginn sýni honum miskunn né aumki sig yfir föðurlausu börnin hans.
| יהי-אחריתו להכרית בדור אחר ימח שמם | 13 |
Afkomendur hans verði afmáðir og ætt hans eins og hún leggur sig.
| יזכר עון אבתיו--אל-יהוה וחטאת אמו אל-תמח | 14 |
Refsaðu fyrir syndir föður hans og móður og dragðu ekki af.
| יהיו נגד-יהוה תמיד ויכרת מארץ זכרם | 15 |
Láttu misgjörðir hans aldrei falla í gleymsku, en minningu ættarinnar að engu verða.
| יען-- אשר לא זכר עשות חסד וירדף איש-עני ואביון--ונכאה לבב למותת | 16 |
Hann sýndi engum manni miskunn, en ofsótti nauðstadda og steypti aðþrengdum í dauðann.
| ויאהב קללה ותבואהו ולא-חפץ בברכה ותרחק ממנו | 17 |
Hann formælti öðrum, bölvunin komi honum sjálfum í koll. Að blessa lét hann ógert, blessun sé því fjarri honum.
| וילבש קללה כמדו ותבא כמים בקרבו וכשמן בעצמותיו | 18 |
Að bölva, það átti við hann, það var honum eðlilegt eins og að éta og drekka.
| תהי-לו כבגד יעטה ולמזח תמיד יחגרה | 19 |
Formælingar hans bitni á honum sjálfum, hylji hann, eins og fötin sem hann er í og beltið um mitti hans.
| זאת פעלת שטני מאת יהוה והדברים רע על-נפשי | 20 |
Þetta séu laun andstæðinga minna frá Drottni – þeirra sem ljúga á mig og hóta mér dauða.
| ואתה יהוה אדני-- עשה-אתי למען שמך כי-טוב חסדך הצילני | 21 |
En Drottinn, farðu með mig eins og barnið þitt! Eins og þann sem ber þitt eigið nafn. Frelsaðu mig Drottinn, vegna elsku þinnar.
| כי-עני ואביון אנכי ולבי חלל בקרבי | 22 |
Það hallar undan fæti, ég finn að dauðinn nálgast.
| כצל-כנטותו נהלכתי ננערתי כארבה | 23 |
Ég er hristur til jarðar eins og padda af ermi!
| ברכי כשלו מצום ובשרי כחש משמן | 24 |
Ég skelf í hnjánum – fastan var erfið, ég er ekkert nema skinn og bein.
| ואני הייתי חרפה להם יראוני יניעון ראשם | 25 |
Ég er eins og minnisvarði um mistök og þegar menn sjá mig hrista þeir höfuðið.
| עזרני יהוה אלהי הושיעני כחסדך | 26 |
Hjálpaðu mér Drottinn Guð minn! Frelsaðu mig sakir elsku þinnar og kærleika.
| וידעו כי-ידך זאת אתה יהוה עשיתה | 27 |
Gerðu það svo að allir sjái, svo að enginn efist um að það var þitt verk,
| יקללו-המה ואתה תברך קמו ויבשו--ועבדך ישמח | 28 |
– þá mega þeir formæla mér ef þeir vilja, sama er mér, aðeins að þú blessir mig. Þá munu illráð þeirra gegn mér mistakast og ég ganga mína leið, glaður í bragði.
| ילבשו שוטני כלמה ויעטו כמעיל בשתם | 29 |
Ónýttu áform þeirra! Sveipaðu þá skömm!
| אודה יהוה מאד בפי ובתוך רבים אהללנו | 30 |
Þá mun ég ekki láta af að þakka Drottni, lofa hann í allra áheyrn.
| כי-יעמד לימין אביון-- להושיע משפטי נפשו | 31 |
Því að hann er athvarf fátækra og þeirra sem líða skort. Hann frelsar þá undan óvinum þeirra.
