< תהילים 109 >
למנצח לדוד מזמור אלהי תהלתי אל-תחרש | 1 |
«Εις τον πρώτον μουσικόν. Ψαλμός του Δαβίδ.» Θεέ της αινέσεώς μου, μη σιωπήσης·
כי פי רשע ופי-מרמה--עלי פתחו דברו אתי לשון שקר | 2 |
διότι στόμα ασεβούς και στόμα δολίου ηνοίχθησαν επ' εμέ· ελάλησαν κατ' εμού με γλώσσαν ψευδή·
ודברי שנאה סבבוני וילחמוני חנם | 3 |
και με λόγους μίσους με περιεκύκλωσαν και με επολέμησαν αναιτίως.
תחת-אהבתי ישטנוני ואני תפלה | 4 |
Αντί της αγάπης μου είναι αντίδικοι εις εμέ· εγώ δε προσεύχομαι.
וישימו עלי רעה תחת טובה ושנאה תחת אהבתי | 5 |
Και ανταπέδωκαν εις εμέ κακόν αντί καλού, και μίσος αντί της αγάπης μου.
הפקד עליו רשע ושטן יעמד על-ימינו | 6 |
Κατάστησον ασεβή επ' αυτόν· και διάβολος ας στέκη εκ δεξιών αυτού.
בהשפטו יצא רשע ותפלתו תהיה לחטאה | 7 |
Όταν κρίνηται, ας εξέλθη καταδεδικασμένος· και η προσευχή αυτού ας γείνη εις αμαρτίαν.
יהיו-ימיו מעטים פקדתו יקח אחר | 8 |
Ας γείνωσιν αι ημέραι αυτού ολίγαι· άλλος ας λάβη την επισκοπήν αυτού.
יהיו-בניו יתומים ואשתו אלמנה | 9 |
Ας γείνωσιν οι υιοί αυτού ορφανοί και η γυνή αυτού χήρα.
ונוע ינועו בניו ושאלו ודרשו מחרבותיהם | 10 |
Και ας περιπλανώνται πάντοτε οι υιοί αυτού και ας γείνωσιν επαίται, και ας ζητώσιν εκ των ερειπίων αυτών.
ינקש נושה לכל-אשר-לו ויבזו זרים יגיעו | 11 |
Ας παγιδεύση ο δανειστής πάντα τα υπάρχοντα αυτού· και ας διαρπάσωσιν οι ξένοι τους κόπους αυτού.
אל-יהי-לו משך חסד ואל-יהי חונן ליתומיו | 12 |
Ας μη υπάρχη ο ελεών αυτόν, και ας μη ήναι ο οικτείρων τα ορφανά αυτού.
יהי-אחריתו להכרית בדור אחר ימח שמם | 13 |
Ας εξολοθρευθώσιν οι έκγονοι αυτού· εν τη επερχομένη γενεά ας εξαλειφθή το όνομα αυτών.
יזכר עון אבתיו--אל-יהוה וחטאת אמו אל-תמח | 14 |
Ας έλθη εις ενθύμησιν ενώπιον του Κυρίου η ανομία των πατέρων αυτού· και η αμαρτία της μητρός αυτού ας μη εξαλειφθή·
יהיו נגד-יהוה תמיד ויכרת מארץ זכרם | 15 |
Ας ήναι πάντοτε ενώπιον του Κυρίου, διά να εκκόψη από της γης το μνημόσυνον αυτών.
יען-- אשר לא זכר עשות חסד וירדף איש-עני ואביון--ונכאה לבב למותת | 16 |
Διότι δεν ενεθυμήθη να κάμη έλεος· αλλά κατέτρεξεν άνθρωπον πένητα και πτωχόν, διά να θανατώση τον συντετριμμένον την καρδίαν.
ויאהב קללה ותבואהו ולא-חפץ בברכה ותרחק ממנו | 17 |
Επειδή ηγάπησε κατάραν, ας έλθη επ' αυτόν· επειδή δεν ηθέλησεν ευλογίαν, ας απομακρυνθή απ' αυτού.
וילבש קללה כמדו ותבא כמים בקרבו וכשמן בעצמותיו | 18 |
Επειδή ενεδύθη κατάραν ως ιμάτιον αυτού, ας εισέλθη ως ύδωρ εις τα εντόσθια αυτού και ως έλαιον εις τα οστά αυτού·
תהי-לו כבגד יעטה ולמזח תמיד יחגרה | 19 |
Ας γείνη εις αυτόν ως το ιμάτιον, το οποίον ενδύεται και ως η ζώνη, την οποίαν πάντοτε περιζώννυται.
זאת פעלת שטני מאת יהוה והדברים רע על-נפשי | 20 |
Αύτη ας ήναι των αντιδίκων μου η αμοιβή παρά του Κυρίου, και των λαλούντων κακά κατά της ψυχής μου.
ואתה יהוה אדני-- עשה-אתי למען שמך כי-טוב חסדך הצילני | 21 |
Αλλά συ, Κύριε Θεέ, ενέργησον μετ' εμού διά το όνομά σου· επειδή είναι αγαθόν το έλεός σου, λύτρωσόν με.
כי-עני ואביון אנכי ולבי חלל בקרבי | 22 |
Διότι πτωχός και πένης είμαι, και η καρδία μου είναι πεπληγωμένη εντός μου.
כצל-כנטותו נהלכתי ננערתי כארבה | 23 |
Παρήλθον ως σκιά, όταν εκκλίνη· εκτινάζομαι ως η ακρίς.
ברכי כשלו מצום ובשרי כחש משמן | 24 |
Τα γόνατά μου ητόνησαν από της νηστείας και η σαρξ μου εξέπεσεν από του πάχους αυτής.
ואני הייתי חרפה להם יראוני יניעון ראשם | 25 |
Και εγώ έγεινα όνειδος εις αυτούς· ότε με είδον, εκίνησαν τας κεφαλάς αυτών.
עזרני יהוה אלהי הושיעני כחסדך | 26 |
Βοήθησόν μοι, Κύριε ο Θεός μου· σώσον με κατά το έλεός σου·
וידעו כי-ידך זאת אתה יהוה עשיתה | 27 |
και ας γνωρίσωσιν ότι η χειρ σου είναι τούτο· ότι συ, Κύριε, έκαμες αυτό.
יקללו-המה ואתה תברך קמו ויבשו--ועבדך ישמח | 28 |
Αυτοί θέλουσι καταράσθαι, συ δε θέλεις ευλογεί· θέλουσι σηκωθή, πλην θέλουσι καταισχυνθή· ο δε δούλός σου θέλει ευφραίνεσθαι.
ילבשו שוטני כלמה ויעטו כמעיל בשתם | 29 |
Ας ενδυθώσιν εντροπήν οι αντίδικοί μου· και ας φορέσωσιν ως επένδυμα την αισχύνην αυτών.
אודה יהוה מאד בפי ובתוך רבים אהללנו | 30 |
Θέλω δοξολογεί σφόδρα τον Κύριον διά του στόματός μου, και εν μέσω πολλών θέλω υμνολογεί αυτόν·
כי-יעמד לימין אביון-- להושיע משפטי נפשו | 31 |
Διότι ίσταται εν τη δεξιά του πτωχού, διά να λυτρόνη αυτόν εκ των καταδικαζόντων την ψυχήν αυτού.