< תהילים 108 >
שיר מזמור לדוד נכון לבי אלהים אשירה ואזמרה אף-כבודי | 1 |
Dāvida dziesma. Ak Dievs, mana sirds ir droša, es dziedāšu un slavēšu ar dziesmām, mans gods arīdzan.
עורה הנבל וכנור אעירה שחר | 2 |
Mostaties, stabules un kokles, ar ausekli es modīšos.
אודך בעמים יהוה ואזמרך בלאמים | 3 |
Es Tev pateikšos, Kungs, starp ļaudīm, es Tev dziedāšu starp tautām.
כי-גדול מעל-שמים חסדך ועד-שחקים אמתך | 4 |
Jo Tava žēlastība ir liela līdz pat debesīm un Tava patiesība līdz augstiem padebešiem.
רומה על-שמים אלהים ועל כל-הארץ כבודך | 5 |
Paaugstinājies, Dievs, pār debesīm un Savu godību pār visu pasauli,
למען יחלצון ידידיך הושיעה ימינך וענני | 6 |
Lai Tavi mīļie top atsvabināti; atpestī caur Savu labo roku un paklausi mani.
אלהים דבר בקדשו--אעלזה אחלקה שכם ועמק סכות אמדד | 7 |
Dievs runā Tavā svētā vietā: “Par to Es priecājos. Es dalīšu Šehemi un mērošu Sukota leju.
לי גלעד לי מנשה ואפרים מעוז ראשי יהודה מחקקי | 8 |
Gileāds Man pieder, ir Manasus Man pieder, Efraīms ir Manas galvas stiprums, Jūda ir Mans valdības zizlis.
מואב סיר רחצי--על-אדום אשליך נעלי עלי-פלשת אתרועע | 9 |
Moābs ir Mans mazgājamais trauks, Savu kurpi Es metu pār Edomu, par Fīlistu zemi Es gavilēju.”
מי יבלני עיר מבצר מי נחני עד-אדום | 10 |
Kas mani vadīs tai stiprā pilsētā? Kas man pavadīs līdz Edomam?
הלא-אלהים זנחתנו ולא-תצא אלהים בצבאתינו | 11 |
Vai ne Tu, Dievs, kas mūs biji atmetis un neizgāji, ak Dievs, ar mūsu karaspēku?
הבה-לנו עזרת מצר ושוא תשועת אדם | 12 |
Dod mums palīgu bēdu laikā, jo cilvēku pestīšana nav nekas.
באלהים נעשה-חיל והוא יבוס צרינו | 13 |
Ar Dievu mēs darīsim stiprus darbus; Viņš saspārdīs mūsu spaidītājus.