< תהילים 107 >

הדו ליהוה כי-טוב כי לעולם חסדו 1
Wysławiajcie PANA, bo [jest] dobry, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.
יאמרו גאולי יהוה-- אשר גאלם מיד-צר 2
Niech [to] mówią odkupieni przez PANA, ci, których odkupił z ręki wroga;
ומארצות קבצם ממזרח וממערב מצפון ומים 3
I zgromadził z ziem, ze wschodu i zachodu, z północy i południa.
תעו במדבר בישימון דרך עיר מושב לא מצאו 4
Błądzili po pustyni, po bezdrożnym pustkowiu, nie znajdując miasta, gdzie mogliby zamieszkać.
רעבים גם-צמאים-- נפשם בהם תתעטף 5
[Byli] głodni i spragnieni, aż omdlewała w nich dusza.
ויצעקו אל-יהוה בצר להם ממצוקותיהם יצילם 6
A gdy zawołali do PANA w swoim utrapieniu, uwolnił ich z ucisku;
וידריכם בדרך ישרה-- ללכת אל-עיר מושב 7
I prowadził ich prostą drogą, aby doszli do miasta, w którym mogliby zamieszkać.
יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם 8
Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich;
כי-השביע נפש שקקה ונפש רעבה מלא-טוב 9
Bo napoił spragnioną duszę, a głodną duszę napełnił dobrami.
ישבי חשך וצלמות אסירי עני וברזל 10
Siedzieli w ciemności i w cieniu śmierci, spętani nędzą i żelazem;
כי-המרו אמרי-אל ועצת עליון נאצו 11
Bo buntowali się przeciw słowom Boga i pogardzili radą Najwyższego.
ויכנע בעמל לבם כשלו ואין עזר 12
Dlatego upokorzył ich serce trudem, upadli, a nie było nikogo, kto by im pomógł.
ויזעקו אל-יהוה בצר להם ממצקותיהם יושיעם 13
A [gdy] wołali do PANA w swoim utrapieniu, wybawił ich z ucisku;
יוציאם מחשך וצלמות ומוסרותיהם ינתק 14
Wyprowadził ich z ciemności i z cienia śmierci, a ich pęta rozerwał.
יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם 15
Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i za cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich.
כי-שבר דלתות נחשת ובריחי ברזל גדע 16
Bo skruszył bramy spiżowe i połamał żelazne rygle.
אולים מדרך פשעם ומעונתיהם יתענו 17
Głupcy z powodu swej występnej drogi i nieprawości doznają utrapień.
כל-אכל תתעב נפשם ויגיעו עד-שערי מות 18
Ich dusza brzydzi się wszelkim pokarmem i zbliżają się do bram śmierci.
ויזעקו אל-יהוה בצר להם ממצקותיהם יושיעם 19
A gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.
ישלח דברו וירפאם וימלט משחיתותם 20
Posłał swoje słowo i uzdrowił ich, i wybawił ich z grobu.
יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם 21
Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich;
ויזבחו זבחי תודה ויספרו מעשיו ברנה 22
I niech składają ofiary dziękczynienia, i głoszą z radością jego dzieła.
] יורדי הים באניות עשי מלאכה במים רבים 23
Ci, którzy na statkach wyruszają w morze, handlujący na wielkich wodach;
] המה ראו מעשי יהוה ונפלאותיו במצולה 24
Widzą dzieła PANA i jego cuda w głębinach.
] ויאמר--ויעמד רוח סערה ותרומם גליו 25
Gdy daje rozkaz, powstaje wicher i podnoszą się fale morskie.
] יעלו שמים ירדו תהומות נפשם ברעה תתמוגג 26
Oni wstępują aż [do] nieba i zstępują w głębiny, tak że ich dusza mdleje w niebezpieczeństwie.
] יחוגו וינועו כשכור וכל-חכמתם תתבלע 27
Chwieją się i zataczają jak pijany, a cała ich mądrość zanika.
] ויצעקו אל-יהוה בצר להם וממצוקתיהם יוציאם 28
Gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.
יקם סערה לדממה ויחשו גליהם 29
Zamienia burzę w ciszę, tak że uspokajają się jej fale.
וישמחו כי-ישתקו וינחם אל-מחוז חפצם 30
Wtedy oni weselą się, że ucichły; i tak przyprowadza ich do upragnionego portu.
יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם 31
Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich.
וירוממוהו בקהל-עם ובמושב זקנים יהללוהו 32
Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu i w radzie starszych niech go chwalą.
ישם נהרות למדבר ומצאי מים לצמאון 33
Zamienia rzeki w pustynię, a źródła wód w suchą ziemię;
ארץ פרי למלחה מרעת יושבי בה 34
Ziemię urodzajną [zamienia] w jałową z powodu niegodziwości tych, którzy w niej mieszkają.
ישם מדבר לאגם-מים וארץ ציה למצאי מים 35
Pustynię zamienia w jezioro, a suchą ziemię w źródła wód.
ויושב שם רעבים ויכוננו עיר מושב 36
I osadza tam głodnych, aby zakładali miasta do zamieszkania;
ויזרעו שדות ויטעו כרמים ויעשו פרי תבואה 37
I obsiewali pole, sadzili winnice i zbierali obfity plon.
ויברכם וירבו מאד ובהמתם לא ימעיט 38
Błogosławi im tak, że bardzo się rozmnażają, i nie zmniejsza [liczebności] ich bydła.
וימעטו וישחו-- מעצר רעה ויגון 39
Ale potem maleje ich liczba i upokorzeni są uciskiem, nędzą i utrapieniem;
] שפך בוז על-נדיבים ויתעם בתהו לא-דרך 40
On wylewa wzgardę na władców i sprawia, że błądzą po bezdrożach pustkowia.
וישגב אביון מעוני וישם כצאן משפחות 41
Lecz podnosi nędznego z utrapienia i rozmnaża [jego] rodzinę jak stado.
יראו ישרים וישמחו וכל-עולה קפצה פיה 42
Widząc to, prawi rozweselą się, a wszelka nieprawość zamknie swe usta.
מי-חכם וישמר-אלה ויתבוננו חסדי יהוה 43
Kto jest tak mądry, aby tego upatrywał i rozumiał litość PANA?

< תהילים 107 >