< תהילים 107 >
הדו ליהוה כי-טוב כי לעולם חסדו | 1 |
Pateiciet Tam Kungam, jo Viņš ir labs, un Viņa žēlastība paliek mūžīgi!
יאמרו גאולי יהוה-- אשר גאלם מיד-צר | 2 |
Lai tā saka tie, ko Tas Kungs ir atpestījis, ko Viņš izglābis no spaidītāju rokas
ומארצות קבצם ממזרח וממערב מצפון ומים | 3 |
Un sapulcinājis no tām zemēm, no rītiem un vakariem, no ziemeļiem un no jūras.
תעו במדבר בישימון דרך עיר מושב לא מצאו | 4 |
Tie, kas tuksnesī maldījās pa nestaigātiem ceļiem un neatrada pilsētu, kur varēja dzīvot,
רעבים גם-צמאים-- נפשם בהם תתעטף | 5 |
Izsalkuši un izslāpuši, ka viņa dvēsele nogura.
ויצעקו אל-יהוה בצר להם ממצוקותיהם יצילם | 6 |
Tad tie To Kungu piesauca savās bēdās, un Viņš tos izglāba no viņu bailēm,
וידריכם בדרך ישרה-- ללכת אל-עיר מושב | 7 |
Un Viņš tos vadīja pa taisnu ceļu, ka tie gāja uz to pilētu, kur varēja dzīvot:
יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם | 8 |
Tiem būs Tam Kungam pateikties par Viņa žēlastību un par Viņa brīnumiem pie cilvēku bērniem,
כי-השביע נפש שקקה ונפש רעבה מלא-טוב | 9 |
Ka Viņš paēdinājis iztvīkušo un ar labumu piepildījis izsalkušo. -
ישבי חשך וצלמות אסירי עני וברזל | 10 |
Tie, kas tumsībā sēdēja un nāves ēnā, saistīti bēdās un dzelzīs,
כי-המרו אמרי-אל ועצת עליון נאצו | 11 |
Tāpēc ka tie bija pretī turējušies Dieva baušļiem un nicinājuši tā Visuaugstākā padomu;
ויכנע בעמל לבם כשלו ואין עזר | 12 |
Tādēļ viņu sirds tapa apbēdināta ar grūtumu, un tie pakrita un palīga nebija.
ויזעקו אל-יהוה בצר להם ממצקותיהם יושיעם | 13 |
Tad tie To Kungu piesauca savās bēdās, un Viņš tos izglāba no viņu bailēm
יוציאם מחשך וצלמות ומוסרותיהם ינתק | 14 |
Un tos izveda no tumsības un nāves ēnas un saraustīja viņu saites:
יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם | 15 |
Tiem būs Tam Kungam pateikties par Viņa žēlastību un par Viņa brīnumiem pie cilvēku bērniem,
כי-שבר דלתות נחשת ובריחי ברזל גדע | 16 |
Ka Viņš salauž vara durvis un sadauza dzelzs bultas. -
אולים מדרך פשעם ומעונתיהם יתענו | 17 |
Tie ģeķi, kas tapa mocīti savu grēku ceļu un savu noziegumu dēļ,
כל-אכל תתעב נפשם ויגיעו עד-שערי מות | 18 |
Tā ka viņu dvēselei riebās visa barība, un ka tie nogrima līdz pat nāves vārtiem.
ויזעקו אל-יהוה בצר להם ממצקותיהם יושיעם | 19 |
Tad tie To Kungu piesauca savās bēdās, un Viņš tos izglāba no viņu bailēm.
ישלח דברו וירפאם וימלט משחיתותם | 20 |
Viņš sūtīja Savu vārdu un tos dziedināja un tos izrāva no viņu bedrēm:
יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם | 21 |
Tiem būs Tam Kungam pateikties par Viņa žēlastību un par Viņa brīnumiem pie cilvēku bērniem,
ויזבחו זבחי תודה ויספרו מעשיו ברנה | 22 |
Un pateikšanas upurus upurēt un Viņa darbus izteikt ar prieku. -
] יורדי הים באניות עשי מלאכה במים רבים | 23 |
Tie, kas ar lielām laivām pa jūru līgojās un strādāja savu darbu uz lieliem ūdeņiem,
] המה ראו מעשי יהוה ונפלאותיו במצולה | 24 |
Kas Tā Kunga darbu redzējuši un Viņa brīnumus jūras dziļumos,
] ויאמר--ויעמד רוח סערה ותרומם גליו | 25 |
Kad Viņš runāja un pacēla vētru, kas viļņus paaugstināja,
] יעלו שמים ירדו תהומות נפשם ברעה תתמוגג | 26 |
Un tie tā kā uz debesīm kāpa un atkal nogrima dziļumos, ka viņu dvēsele no bailības izkusa,
] יחוגו וינועו כשכור וכל-חכמתם תתבלע | 27 |
Un tapa mētāti un zvalstījās, kā piedzēruši un visa viņu gudrība iznīka.
] ויצעקו אל-יהוה בצר להם וממצוקתיהם יוציאם | 28 |
Tad tie To Kungu piesauca savās bēdās, un Viņš tos izglāba no viņu bailēm;
יקם סערה לדממה ויחשו גליהם | 29 |
Viņš klusināja vētru, tā ka viļņi norima;
וישמחו כי-ישתקו וינחם אל-מחוז חפצם | 30 |
Un tie priecājās, ka norima, un Viņš tos veda uz ostu, kurp tiem gribējās:
יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם | 31 |
Tiem būs Tam Kungam pateikties par Viņa žēlastību un par Viņa brīnumiem pie cilvēku bērniem.
וירוממוהו בקהל-עם ובמושב זקנים יהללוהו | 32 |
Un Viņu paaugstināt ļaužu draudzē un Viņu slavēt vecaju vidū.
ישם נהרות למדבר ומצאי מים לצמאון | 33 |
Viņš upes padara par tuksnesi un ūdens avotus par izkaltušām vietām,
ארץ פרי למלחה מרעת יושבי בה | 34 |
Un auglīgu zemi Viņš padara par neauglīgu viņas iedzīvotāju blēdības dēļ;
ישם מדבר לאגם-מים וארץ ציה למצאי מים | 35 |
Un tuksnesi viņš atkal padara ūdeņainu un sauso zemi avoksnainu.
ויושב שם רעבים ויכוננו עיר מושב | 36 |
Un liek tur dzīvot tiem izsalkušiem, ka tie var uzcelt pilsētu, kur mājot,
ויזרעו שדות ויטעו כרמים ויעשו פרי תבואה | 37 |
Un apsēt tīrumus un dēstīt vīna dārzus, kas nes bagātus augļus.
ויברכם וירבו מאד ובהמתם לא ימעיט | 38 |
Un Viņš tos svētī, ka tie ļoti vairojās, un viņu lopi nenonīkst.
וימעטו וישחו-- מעצר רעה ויגון | 39 |
Un viņi bija mazumā gājuši un panīkuši caur nelaimes varu un bēdām.
] שפך בוז על-נדיבים ויתעם בתהו לא-דרך | 40 |
Viņš izgāž nievāšanu uz lieliem kungiem un liek tiem aloties tuksnesī, kur ceļa nav;
וישגב אביון מעוני וישם כצאן משפחות | 41 |
Bet paaugstina bēdīgo no viņa bēdām un vairo viņa dzimumu kā avju pulku.
יראו ישרים וישמחו וכל-עולה קפצה פיה | 42 |
To sirdsskaidrie redz un priecājās, un visai blēdībai jātur mute.
מי-חכם וישמר-אלה ויתבוננו חסדי יהוה | 43 |
Kas gudrs, lai to ņem vērā un lai atzīst Tā Kunga žēlastības darbus.