< תהילים 107 >
הדו ליהוה כי-טוב כי לעולם חסדו | 1 |
Þakkið Drottni, því að hann er góður og miskunn hans varir að eilífu.
יאמרו גאולי יהוה-- אשר גאלם מיד-צר | 2 |
Hafi Drottinn frelsað þig, þá segðu frá því! Segðu öðrum frá því að hann hafi frelsað þig frá óvinum þínum.
ומארצות קבצם ממזרח וממערב מצפון ומים | 3 |
Hann leiddi hina útlægu heim frá ystu endimörkum jarðarinnar.
תעו במדבר בישימון דרך עיר מושב לא מצאו | 4 |
Þeir ráfuðu heimilislausir um eyðimörkina,
רעבים גם-צמאים-- נפשם בהם תתעטף | 5 |
hungraðir og þyrstir og að niðurlotum komnir.
ויצעקו אל-יהוה בצר להם ממצוקותיהם יצילם | 6 |
„Drottinn, hjálpaðu okkur!“hrópuðu þeir, og hann svaraði bæn þeirra!
וידריכם בדרך ישרה-- ללכת אל-עיר מושב | 7 |
Hann leiddi þá í öruggt skjól, til byggilegrar borgar.
יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם | 8 |
Ó, að þetta fólk vildi nú lofa Drottin fyrir miskunn hans og öll hans dásamlegu verk,
כי-השביע נפש שקקה ונפש רעבה מלא-טוב | 9 |
því að hann svalar þyrstri sál og mettar hungraðan gæðum.
ישבי חשך וצלמות אסירי עני וברזל | 10 |
Hverjir eru þessir sem sitja í myrkri og skugga dauðans, þjáðir af eymd og volæði?
כי-המרו אמרי-אל ועצת עליון נאצו | 11 |
Þeir gerðu uppreisn gegn Drottni, fyrirlitu hann, hinn hæsta Guð.
ויכנע בעמל לבם כשלו ואין עזר | 12 |
Þess vegna beygði hann þá með mæðu. Þeir hrösuðu og enginn gat hjálpað þeim á fætur.
ויזעקו אל-יהוה בצר להם ממצקותיהם יושיעם | 13 |
Þá hrópuðu þeir til Drottins í neyð sinni og hann bjargaði þeim!
יוציאם מחשך וצלמות ומוסרותיהם ינתק | 14 |
Hann leiddi þá út úr myrkri og skugga dauðans og braut fjötra þeirra.
יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם | 15 |
Þeir skulu lofa Drottin fyrir elsku hans og öll hans miskunnarverk!
כי-שבר דלתות נחשת ובריחי ברזל גדע | 16 |
Því að hann mölvaði hlið dýflissunnar og braut sundur rimlana.
אולים מדרך פשעם ומעונתיהם יתענו | 17 |
Sumir kölluðu yfir sig ógæfu með heimsku sinni.
כל-אכל תתעב נפשם ויגיעו עד-שערי מות | 18 |
Loks bauð þeim við öllum mat. Þeir sáu ekkert framundan nema dauðann.
ויזעקו אל-יהוה בצר להם ממצקותיהם יושיעם | 19 |
Þá kölluðu þeir til Drottins í neyð sinni og hann bjargaði þeim úr angist þeirra, kom þeim á réttan veg.
ישלח דברו וירפאם וימלט משחיתותם | 20 |
Hann sendi út orð sitt og læknaði þá, hreif þá frá dyrum dauðans.
יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם | 21 |
Ó, að menn þessir vildu lofa Drottin fyrir elsku hans og öll hans dásemdarverk!
ויזבחו זבחי תודה ויספרו מעשיו ברנה | 22 |
Þeir þakki honum heilshugar og kunngjöri verk hans með gleði.
] יורדי הים באניות עשי מלאכה במים רבים | 23 |
Og svo eru þeir sem sigla um höfin, kaupmenn sem flytja vörur milli landa.
] המה ראו מעשי יהוה ונפלאותיו במצולה | 24 |
Einnig þeir fá að reyna máttarverk Drottins.
] ויאמר--ויעמד רוח סערה ותרומם גליו | 25 |
Hann kallar á storminn og lætur öldurnar rísa.
] יעלו שמים ירדו תהומות נפשם ברעה תתמוגג | 26 |
Skipin sveiflast til himins og hverfa í öldudali – öllum um borð fellst hugur í neyðinni.
] יחוגו וינועו כשכור וכל-חכמתם תתבלע | 27 |
Þeir ramba og skjögra eins og drukknir menn og vita ekki sitt rjúkandi ráð.
] ויצעקו אל-יהוה בצר להם וממצוקתיהם יוציאם | 28 |
Þá hrópa þeir til Drottins í neyð sinni og hann frelsar þá.
יקם סערה לדממה ויחשו גליהם | 29 |
Hann kyrrir bæði sjó og vind.
וישמחו כי-ישתקו וינחם אל-מחוז חפצם | 30 |
Hvílík blessun að ná höfn og njóta lognsins!
יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם | 31 |
Ó, að þessir menn vildu þakka Drottni miskunn hans og öll hans dásemdarverk.
וירוממוהו בקהל-עם ובמושב זקנים יהללוהו | 32 |
Þeir lofi hann upphátt í söfnuðinum og í áheyrn leiðtoga Ísraels.
ישם נהרות למדבר ומצאי מים לצמאון | 33 |
Hann þurrkar upp fljótin
ארץ פרי למלחה מרעת יושבי בה | 34 |
og gerir land óguðlegra að skorpinni saltsléttu.
ישם מדבר לאגם-מים וארץ ציה למצאי מים | 35 |
En hann kann líka að breyta auðninni í frjósama og vatnsríka vin.
ויושב שם רעבים ויכוננו עיר מושב | 36 |
Þangað leiðir hann hungraða sem setjast þar að og byggja sér borgir,
ויזרעו שדות ויטעו כרמים ויעשו פרי תבואה | 37 |
sá í akra, gróðursetja víngarða og afla afurða.
ויברכם וירבו מאד ובהמתם לא ימעיט | 38 |
Þannig blessar hann! Og þeir margfaldast stórum og fénaði þeirra fjölgar.
וימעטו וישחו-- מעצר רעה ויגון | 39 |
Sumir missa allt í ofsókn, þjáningu og sorg,
] שפך בוז על-נדיבים ויתעם בתהו לא-דרך | 40 |
því að Guð sendir hrokafullum skömm og lætur tignarmenn ráfa um í rústum,
וישגב אביון מעוני וישם כצאן משפחות | 41 |
en hann bjargar fátæklingum sem honum treysta, gefur þeim fjölda afkomenda og mikla hagsæld.
יראו ישרים וישמחו וכל-עולה קפצה פיה | 42 |
Þetta sjá hinir guðhræddu og þeir gleðjast, meðan óguðlegir þegja í skömm.
מי-חכם וישמר-אלה ויתבוננו חסדי יהוה | 43 |
Þú sem ert vitur, hugleiddu þetta! Hugsaðu um miskunn og kærleika Drottins.