< תהילים 107 >
הדו ליהוה כי-טוב כי לעולם חסדו | 1 |
Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco:
יאמרו גאולי יהוה-- אשר גאלם מיד-צר | 2 |
Diru la liberigitoj de la Eternulo, Kiujn Li liberigis el la mano de malamiko,
ומארצות קבצם ממזרח וממערב מצפון ומים | 3 |
Kiujn Li kolektis el la landoj, De oriento kaj okcidento, De nordo kaj de la maro.
תעו במדבר בישימון דרך עיר מושב לא מצאו | 4 |
Ili vagis en la dezerto, laŭ vojo senviva, Urbon loĝatan ili ne trovis;
רעבים גם-צמאים-- נפשם בהם תתעטף | 5 |
Ili malsatis kaj soifis, Ilia animo en ili senfortiĝis.
ויצעקו אל-יהוה בצר להם ממצוקותיהם יצילם | 6 |
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
וידריכם בדרך ישרה-- ללכת אל-עיר מושב | 7 |
Kaj Li kondukis ilin laŭ ĝusta vojo, Ke ili venu al urbo loĝata.
יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם | 8 |
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
כי-השביע נפש שקקה ונפש רעבה מלא-טוב | 9 |
Ĉar Li satigis animon soifantan, Kaj animon malsatan Li plenigis per bonaĵo.
ישבי חשך וצלמות אסירי עני וברזל | 10 |
Ili sidis en mallumo kaj en ombro de morto, Katenitaj de mizero kaj fero;
כי-המרו אמרי-אל ועצת עליון נאצו | 11 |
Ĉar ili malobeis la vortojn de Dio Kaj malŝatis la decidon de la Plejaltulo.
ויכנע בעמל לבם כשלו ואין עזר | 12 |
Kaj Li frapis ilian koron per sufero; Ili falis, kaj neniu helpis.
ויזעקו אל-יהוה בצר להם ממצקותיהם יושיעם | 13 |
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
יוציאם מחשך וצלמות ומוסרותיהם ינתק | 14 |
Li eligis ilin el mallumo kaj ombro de morto, Kaj iliajn ligilojn Li disŝiris.
יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם | 15 |
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
כי-שבר דלתות נחשת ובריחי ברזל גדע | 16 |
Ĉar Li rompis kuprajn pordojn, Kaj disbatis ferajn riglilojn.
אולים מדרך פשעם ומעונתיהם יתענו | 17 |
La malsaĝuloj suferis pro siaj pekaj vojoj Kaj pro siaj krimoj;
כל-אכל תתעב נפשם ויגיעו עד-שערי מות | 18 |
Ĉiujn manĝojn abomenis ilia animo, Kaj ili atingis la pordegon de la morto.
ויזעקו אל-יהוה בצר להם ממצקותיהם יושיעם | 19 |
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
ישלח דברו וירפאם וימלט משחיתותם | 20 |
Li sendis Sian vorton, Kaj Li sanigis ilin kaj savis ilin de la tombo.
יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם | 21 |
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
ויזבחו זבחי תודה ויספרו מעשיו ברנה | 22 |
Kaj ili oferdonu dankajn oferojn, Kaj rakontu Liajn farojn kun kantado.
] יורדי הים באניות עשי מלאכה במים רבים | 23 |
Kiuj veturas per ŝipoj sur la maro, Kiuj komercas sur grandaj akvoj,
] המה ראו מעשי יהוה ונפלאותיו במצולה | 24 |
Tiuj vidis la farojn de la Eternulo Kaj Liajn miraklojn en la profundo.
] ויאמר--ויעמד רוח סערה ותרומם גליו | 25 |
Li diris, kaj aperis granda ventego Kaj alte levis ĝiajn ondojn:
] יעלו שמים ירדו תהומות נפשם ברעה תתמוגג | 26 |
Ili leviĝas ĝis la ĉielo, malleviĝas en la abismojn; Ilia animo konsumiĝas de sufero;
] יחוגו וינועו כשכור וכל-חכמתם תתבלע | 27 |
Ili iras ĉirkaŭe kaj ŝanceliĝas kiel ebriulo, Kaj ilia tuta saĝeco malaperas.
] ויצעקו אל-יהוה בצר להם וממצוקתיהם יוציאם | 28 |
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li eligis ilin el ilia mizero.
יקם סערה לדממה ויחשו גליהם | 29 |
Li kvietigis la ventegon, Kaj ĝiaj ondoj silentiĝis.
וישמחו כי-ישתקו וינחם אל-מחוז חפצם | 30 |
Kaj ili ekĝojis, kiam fariĝis silente; Kaj Li alkondukis ilin al la dezirata haveno.
יודו ליהוה חסדו ונפלאותיו לבני אדם | 31 |
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
וירוממוהו בקהל-עם ובמושב זקנים יהללוהו | 32 |
Kaj ili altigu Lin en popola kunveno, Kaj en kunsido de plejaĝuloj ili Lin laŭdu.
ישם נהרות למדבר ומצאי מים לצמאון | 33 |
Li ŝanĝas riverojn en dezerton, Kaj fontojn de akvo en sekaĵon;
ארץ פרי למלחה מרעת יושבי בה | 34 |
Fruktoportan teron en salan dezerton, Pro la malboneco de ĝiaj loĝantoj.
ישם מדבר לאגם-מים וארץ ציה למצאי מים | 35 |
Li ŝanĝas dezerton en lagon, Kaj sekan teron en fontojn de akvo;
ויושב שם רעבים ויכוננו עיר מושב | 36 |
Kaj Li loĝigas tie malsatulojn, Kaj ili konstruas urbon loĝatan.
ויזרעו שדות ויטעו כרמים ויעשו פרי תבואה | 37 |
Kaj ili prisemas kampojn, Plantas vinberujojn, kaj ricevas fruktojn.
ויברכם וירבו מאד ובהמתם לא ימעיט | 38 |
Kaj Li ilin benas, kaj ili tre multiĝas, Kaj brutoj ne mankas al ili.
וימעטו וישחו-- מעצר רעה ויגון | 39 |
Kaj kiam ili estas tre malmultaj kaj malfortaj Pro la premanta malbono kaj mizero,
] שפך בוז על-נדיבים ויתעם בתהו לא-דרך | 40 |
Li verŝas honton sur eminentulojn, Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja.
וישגב אביון מעוני וישם כצאן משפחות | 41 |
Malriĉulon Li altigas el mizero, Kaj kreas familiojn kiel ŝafojn.
יראו ישרים וישמחו וכל-עולה קפצה פיה | 42 |
La virtuloj tion vidas, kaj ĝojas; Kaj ĉia malboneco fermas sian buŝon.
מי-חכם וישמר-אלה ויתבוננו חסדי יהוה | 43 |
Kiu estas saĝa, tiu tion observu, Kaj oni komprenu la favoraĵojn de la Eternulo.