< תהילים 105 >

הודו ליהוה קראו בשמו הודיעו בעמים עלילותיו 1
Wysławiajcie PANA, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie jego dzieła wśród narodów.
שירו-לו זמרו-לו שיחו בכל-נפלאותיו 2
Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich jego cudach.
התהללו בשם קדשו ישמח לב מבקשי יהוה 3
Chlubcie się jego świętym imieniem, niech się weseli serce szukających PANA.
דרשו יהוה ועזו בקשו פניו תמיד 4
Szukajcie PANA i jego mocy, szukajcie zawsze jego oblicza.
זכרו--נפלאותיו אשר-עשה מפתיו ומשפטי-פיו 5
Przypominajcie sobie dzieła, które czynił; jego cuda i wyroki jego ust.
זרע אברהם עבדו בני יעקב בחיריו 6
[Wy], potomkowie Abrahama, jego słudzy; [wy], synowie Jakuba, jego wybrańcy!
הוא יהוה אלהינו בכל-הארץ משפטיו 7
On jest PANEM, naszym Bogiem, jego sądy po całej ziemi.
זכר לעולם בריתו דבר צוה לאלף דור 8
Pamięta wiecznie o swoim przymierzu; o słowie, które nakazał po tysiąc pokoleń;
אשר כרת את-אברהם ושבועתו לישחק 9
[O przymierzu], które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze złożonej Izaakowi.
ויעמידה ליעקב לחק לישראל ברית עולם 10
Ustanowił je jako prawo dla Jakuba, dla Izraela jako wieczne przymierze;
לאמר--לך אתן את-ארץ-כנען חבל נחלתכם 11
Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan jako dział waszego dziedzictwa;
בהיותם מתי מספר כמעט וגרים בה 12
Kiedy ich było niewielu, nieliczni i obcy w niej.
ויתהלכו מגוי אל-גוי מממלכה אל-עם אחר 13
I wędrowali od narodu do narodu, z [jednego] królestwa do innego ludu;
לא-הניח אדם לעשקם ויוכח עליהם מלכים 14
Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu, [mówiąc]:
אל-תגעו במשיחי ולנביאי אל-תרעו 15
Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie [nic] złego.
ויקרא רעב על-הארץ כל-מטה-לחם שבר 16
Potem przywołał głód na ziemię i zniszczył cały zapas chleba.
שלח לפניהם איש לעבד נמכר יוסף 17
Posłał przed nimi męża, Józefa, który został sprzedany jako niewolnik;
ענו בכבל רגליו (רגלו) ברזל באה נפשו 18
Którego nogi ranili pętami, a w żelazo zakuto jego ciało;
עד-עת בא-דברו-- אמרת יהוה צרפתהו 19
Aż do [tego] czasu, gdy jego słowo się spełniło, słowo PANA doświadczało go.
שלח מלך ויתירהו משל עמים ויפתחהו 20
Posłał król i kazał go uwolnić, władca narodu wypuścił go na wolność.
שמו אדון לביתו ומשל בכל-קנינו 21
Ustanowił go panem swego domu i władcą wszystkich swoich posiadłości;
לאסר שריו בנפשו וזקניו יחכם 22
Aby rządził jego dostojnikami według swego uznania i jego starszych nauczał mądrości.
ויבא ישראל מצרים ויעקב גר בארץ-חם 23
Potem Izrael wszedł do Egiptu, a Jakub był gościem w ziemi Chama;
ויפר את-עמו מאד ויעצמהו מצריו 24
Gdzie [Bóg] bardzo rozmnożył swój lud i uczynił go potężniejszym od jego wrogów.
הפך לבם לשנא עמו להתנכל בעבדיו 25
Odmienił ich serca, żeby znienawidzili jego lud i postępowali przebiegle wobec jego sług.
שלח משה עבדו אהרן אשר בחר-בו 26
Posłał Mojżesza, swego sługę, i Aarona, którego wybrał;
שמו-בם דברי אתותיו ומפתים בארץ חם 27
Pokazali im jego znaki i cuda w ziemi Chama.
שלח חשך ויחשך ולא-מרו את-דבריו (דברו) 28
Zesłał ciemności i nastał mrok, i nie buntowali się przeciw jego słowu.
הפך את-מימיהם לדם וימת את-דגתם 29
Zamienił ich wody w krew i pozabijał ich ryby.
שרץ ארצם צפרדעים בחדרי מלכיהם 30
Ich ziemia wydała mnóstwo żab, [były] nawet w komnatach królewskich.
אמר ויבא ערב כנים בכל-גבולם 31
Rozkazał i zjawiły się rozmaite muchy i wszy w całym ich kraju.
נתן גשמיהם ברד אש להבות בארצם 32
Zesłał grad zamiast deszczu, ogień płonący na ich ziemię.
ויך גפנם ותאנתם וישבר עץ גבולם 33
Zniszczył ich winnice i figowce i połamał drzewa w ich kraju.
אמר ויבא ארבה וילק ואין מספר 34
Rozkazał i zjawiła się szarańcza, niezliczone mnóstwo larw;
ויאכל כל-עשב בארצם ויאכל פרי אדמתם 35
I pożarły całą zieleń w ich kraju, i zjadły płody ich ziemi.
ויך כל-בכור בארצם ראשית לכל-אונם 36
Zabił też wszystko, co pierworodne w ich ziemi, pierwociny wszelkiej ich siły.
ויוציאם בכסף וזהב ואין בשבטיו כושל 37
Wyprowadził ich ze srebrem i złotem i nie było słabego wśród ich plemion.
שמח מצרים בצאתם כי-נפל פחדם עליהם 38
Egipt się radował, gdy wychodzili, bo ogarnął go strach przed nimi.
פרש ענן למסך ואש להאיר לילה 39
Rozpostarł obłok jak osłonę, a ogień, by świecił w nocy.
שאל ויבא שלו ולחם שמים ישביעם 40
Na [ich] żądanie zesłał przepiórki i nasycił ich chlebem z nieba.
פתח צור ויזובו מים הלכו בציות נהר 41
Otworzył skałę i trysnęły wody, popłynęły po suchych miejscach [jak] rzeka;
כי-זכר את-דבר קדשו את-אברהם עבדו 42
Pamiętał bowiem o swoim świętym słowie i o Abrahamie, swym słudze.
ויוצא עמו בששון ברנה את-בחיריו 43
Wyprowadził swój lud wśród wesela, swoich wybranych wśród radości.
ויתן להם ארצות גוים ועמל לאמים יירשו 44
I dał im ziemię pogan, i zawładnęli dorobkiem narodów;
בעבור ישמרו חקיו-- ותורתיו ינצרו הללו-יה 45
Aby zachowywali jego nakazy i przestrzegali jego praw. Alleluja.

< תהילים 105 >