< תהילים 105 >
הודו ליהוה קראו בשמו הודיעו בעמים עלילותיו | 1 |
Pateiciet Tam Kungam, piesauciet Viņa Vārdu, dariet zināmus starp tiem ļaudīm Viņa darbus.
שירו-לו זמרו-לו שיחו בכל-נפלאותיו | 2 |
Dziediet Viņam, slavējiet Viņu ar dziesmām, pārdomājiet visus Viņa brīnumus.
התהללו בשם קדשו ישמח לב מבקשי יהוה | 3 |
Slavējiet Viņa svēto vārdu; lai tās sirdis priecājās, kas To Kungu meklē.
דרשו יהוה ועזו בקשו פניו תמיד | 4 |
Vaicājiet pēc Tā Kunga un pēc Viņa spēka, meklējiet vienmēr Viņa vaigu.
זכרו--נפלאותיו אשר-עשה מפתיו ומשפטי-פיו | 5 |
Pieminiet Viņa brīnumus, ko Viņš ir darījis, Viņa brīnuma darbus un Viņa mutes tiesas, -
זרע אברהם עבדו בני יעקב בחיריו | 6 |
Tu Ābrahāma, Viņa kalpa dzimums, jūs Jēkaba bērni, Dieva izredzētie!
הוא יהוה אלהינו בכל-הארץ משפטיו | 7 |
Viņš ir Tas Kungs, mūsu Dievs; Viņa tiesas iet pār visu zemi.
זכר לעולם בריתו דבר צוה לאלף דור | 8 |
Viņš piemin Savu derību mūžam, to vārdu, ko Viņš ir iecēlis tūkstošiem dzimumiem,
אשר כרת את-אברהם ושבועתו לישחק | 9 |
Ko Viņš ar Ābrahāmu derējis un ko zvērējis Īzakam.
ויעמידה ליעקב לחק לישראל ברית עולם | 10 |
To Viņš arī Jēkabam ir iecēlis par likumu, Israēlim par mūžīgu derību,
לאמר--לך אתן את-ארץ-כנען חבל נחלתכם | 11 |
Sacīdams: tev Es došu Kanaāna zemi, jūsu mantības daļu;
בהיותם מתי מספר כמעט וגרים בה | 12 |
Kad tie vēl bija mazs pulciņš, ne daudz, un svešinieki iekš tās,
ויתהלכו מגוי אל-גוי מממלכה אל-עם אחר | 13 |
Un staigāja no vienas tautas pie otras, no vienas valsts pie otras valsts ļaudīm,
לא-הניח אדם לעשקם ויוכח עליהם מלכים | 14 |
Viņš nevienam neļāva tos apbēdināt, Viņš arī ķēniņus sodīja viņu dēļ:
אל-תגעו במשיחי ולנביאי אל-תרעו | 15 |
Neaizskariet Manus svaidītos un nedariet ļauna Maniem praviešiem!
ויקרא רעב על-הארץ כל-מטה-לחם שבר | 16 |
Viņš aicināja badu pār zemi, Viņš atņēma visu maizes padomu.
שלח לפניהם איש לעבד נמכר יוסף | 17 |
Viņš sūtīja viņu priekšā vienu vīru; Jāzeps tapa pārdots par kalpu.
ענו בכבל רגליו (רגלו) ברזל באה נפשו | 18 |
Viņa kājas tapa spaidītas siekstā, viņa miesas nāca dzelzīs,
עד-עת בא-דברו-- אמרת יהוה צרפתהו | 19 |
Tiekams viņa vārds notika, un Tā Kunga sludinājums to pārbaudīja.
שלח מלך ויתירהו משל עמים ויפתחהו | 20 |
Tas ķēniņš sūtīja un lika to atraisīt, tas ļaužu valdītājs to atlaida vaļā.
שמו אדון לביתו ומשל בכל-קנינו | 21 |
Viņš to iecēla par kungu savam namam un par valdnieku visai savai mantai.
לאסר שריו בנפשו וזקניו יחכם | 22 |
Ka tas saistītu viņa lielkungus pēc sava prāta un mācītu gudrību viņa vecākajiem.
ויבא ישראל מצרים ויעקב גר בארץ-חם | 23 |
Tā Israēls nāca Ēģiptes zemē un Jēkabs piemita Hama zemē.
ויפר את-עמו מאד ויעצמהו מצריו | 24 |
Un Viņš Saviem ļaudīm lika augumā augt un tos darīja jo varenus nekā viņu pretiniekus.
הפך לבם לשנא עמו להתנכל בעבדיו | 25 |
Viņš pārvērsa viņu sirdi, ienīdēt Viņa ļaudis un ar viltu glūnēt uz Viņa kalpiem.
שלח משה עבדו אהרן אשר בחר-בו | 26 |
Viņš sūtīja Mozu, Savu kalpu, un Āronu, ko Viņš bija izredzējis.
שמו-בם דברי אתותיו ומפתים בארץ חם | 27 |
Tie darīja viņu starpā Dieva brīnumus un brīnuma zīmes Hama zemē.
שלח חשך ויחשך ולא-מרו את-דבריו (דברו) | 28 |
Viņš sūtīja tumsu, tad kļuva tumšs; un tie Viņa Vārdam neturējās pretī.
הפך את-מימיהם לדם וימת את-דגתם | 29 |
Viņš pārvērsa viņu ūdeņus par asinīm un nokāva viņu zivis.
שרץ ארצם צפרדעים בחדרי מלכיהם | 30 |
Viņu zeme mudžēja no vardēm viņu ķēniņu kambaros.
אמר ויבא ערב כנים בכל-גבולם | 31 |
Viņš runāja, tad nāca kukaiņi, utis visās viņu robežās.
נתן גשמיהם ברד אש להבות בארצם | 32 |
Viņš tiem deva krusu lietus vietā, uguns liesmas viņu zemē,
ויך גפנם ותאנתם וישבר עץ גבולם | 33 |
Un sasita viņu vīna kokus un viņu vīģes kokus un salauzīja kokus viņu robežās.
אמר ויבא ארבה וילק ואין מספר | 34 |
Viņš runāja, tad nāca siseņi un vaboles neizskaitāmā pulkā,
ויאכל כל-עשב בארצם ויאכל פרי אדמתם | 35 |
Kas apēda visu zāli viņu zemē, un norija viņu zemes augļus.
ויך כל-בכור בארצם ראשית לכל-אונם | 36 |
Viņš kāva arī visus pirmdzimtos viņu zemē un visu viņu pirmo stiprumu.
ויוציאם בכסף וזהב ואין בשבטיו כושל | 37 |
Un tos izveda ar sudrabu un zeltu, un neviena gurdena nebija viņu ciltīs.
שמח מצרים בצאתם כי-נפל פחדם עליהם | 38 |
Ēģiptes zeme priecājās, kad tie izgāja, jo viņu bailes uz tiem bija kritušas.
פרש ענן למסך ואש להאיר לילה | 39 |
Viņš deva padebesi par apsegu, un uguni naktī par gaismu.
שאל ויבא שלו ולחם שמים ישביעם | 40 |
Tie lūdza un viņš lika nākt paipalām un tos ēdināja ar debes'maizi.
פתח צור ויזובו מים הלכו בציות נהר | 41 |
Viņš pāršķēla klinti, tad ūdens iztecēja, un upes skrēja tuksnesī.
כי-זכר את-דבר קדשו את-אברהם עבדו | 42 |
Jo Viņš pieminēja Savu svēto vārdu un Ābrahāmu, Savu kalpu.
ויוצא עמו בששון ברנה את-בחיריו | 43 |
Tā Viņš izveda Savus ļaudis ar prieku un Savus izredzētos ar gavilēšanu,
ויתן להם ארצות גוים ועמל לאמים יירשו | 44 |
Un tiem deva pagānu zemes; tie iemantoja tautu sviedrus,
בעבור ישמרו חקיו-- ותורתיו ינצרו הללו-יה | 45 |
Lai turētu Viņa likumus un sargātu Viņa bauslību. Alleluja.