< תהילים 105 >

הודו ליהוה קראו בשמו הודיעו בעמים עלילותיו 1
Pateiciet Tam Kungam, piesauciet Viņa Vārdu, dariet zināmus starp tiem ļaudīm Viņa darbus.
שירו-לו זמרו-לו שיחו בכל-נפלאותיו 2
Dziediet Viņam, slavējiet Viņu ar dziesmām, pārdomājiet visus Viņa brīnumus.
התהללו בשם קדשו ישמח לב מבקשי יהוה 3
Slavējiet Viņa svēto vārdu; lai tās sirdis priecājās, kas To Kungu meklē.
דרשו יהוה ועזו בקשו פניו תמיד 4
Vaicājiet pēc Tā Kunga un pēc Viņa spēka, meklējiet vienmēr Viņa vaigu.
זכרו--נפלאותיו אשר-עשה מפתיו ומשפטי-פיו 5
Pieminiet Viņa brīnumus, ko Viņš ir darījis, Viņa brīnuma darbus un Viņa mutes tiesas, -
זרע אברהם עבדו בני יעקב בחיריו 6
Tu Ābrahāma, Viņa kalpa dzimums, jūs Jēkaba bērni, Dieva izredzētie!
הוא יהוה אלהינו בכל-הארץ משפטיו 7
Viņš ir Tas Kungs, mūsu Dievs; Viņa tiesas iet pār visu zemi.
זכר לעולם בריתו דבר צוה לאלף דור 8
Viņš piemin Savu derību mūžam, to vārdu, ko Viņš ir iecēlis tūkstošiem dzimumiem,
אשר כרת את-אברהם ושבועתו לישחק 9
Ko Viņš ar Ābrahāmu derējis un ko zvērējis Īzakam.
ויעמידה ליעקב לחק לישראל ברית עולם 10
To Viņš arī Jēkabam ir iecēlis par likumu, Israēlim par mūžīgu derību,
לאמר--לך אתן את-ארץ-כנען חבל נחלתכם 11
Sacīdams: tev Es došu Kanaāna zemi, jūsu mantības daļu;
בהיותם מתי מספר כמעט וגרים בה 12
Kad tie vēl bija mazs pulciņš, ne daudz, un svešinieki iekš tās,
ויתהלכו מגוי אל-גוי מממלכה אל-עם אחר 13
Un staigāja no vienas tautas pie otras, no vienas valsts pie otras valsts ļaudīm,
לא-הניח אדם לעשקם ויוכח עליהם מלכים 14
Viņš nevienam neļāva tos apbēdināt, Viņš arī ķēniņus sodīja viņu dēļ:
אל-תגעו במשיחי ולנביאי אל-תרעו 15
Neaizskariet Manus svaidītos un nedariet ļauna Maniem praviešiem!
ויקרא רעב על-הארץ כל-מטה-לחם שבר 16
Viņš aicināja badu pār zemi, Viņš atņēma visu maizes padomu.
שלח לפניהם איש לעבד נמכר יוסף 17
Viņš sūtīja viņu priekšā vienu vīru; Jāzeps tapa pārdots par kalpu.
ענו בכבל רגליו (רגלו) ברזל באה נפשו 18
Viņa kājas tapa spaidītas siekstā, viņa miesas nāca dzelzīs,
עד-עת בא-דברו-- אמרת יהוה צרפתהו 19
Tiekams viņa vārds notika, un Tā Kunga sludinājums to pārbaudīja.
שלח מלך ויתירהו משל עמים ויפתחהו 20
Tas ķēniņš sūtīja un lika to atraisīt, tas ļaužu valdītājs to atlaida vaļā.
שמו אדון לביתו ומשל בכל-קנינו 21
Viņš to iecēla par kungu savam namam un par valdnieku visai savai mantai.
לאסר שריו בנפשו וזקניו יחכם 22
Ka tas saistītu viņa lielkungus pēc sava prāta un mācītu gudrību viņa vecākajiem.
ויבא ישראל מצרים ויעקב גר בארץ-חם 23
Tā Israēls nāca Ēģiptes zemē un Jēkabs piemita Hama zemē.
ויפר את-עמו מאד ויעצמהו מצריו 24
Un Viņš Saviem ļaudīm lika augumā augt un tos darīja jo varenus nekā viņu pretiniekus.
הפך לבם לשנא עמו להתנכל בעבדיו 25
Viņš pārvērsa viņu sirdi, ienīdēt Viņa ļaudis un ar viltu glūnēt uz Viņa kalpiem.
שלח משה עבדו אהרן אשר בחר-בו 26
Viņš sūtīja Mozu, Savu kalpu, un Āronu, ko Viņš bija izredzējis.
שמו-בם דברי אתותיו ומפתים בארץ חם 27
Tie darīja viņu starpā Dieva brīnumus un brīnuma zīmes Hama zemē.
שלח חשך ויחשך ולא-מרו את-דבריו (דברו) 28
Viņš sūtīja tumsu, tad kļuva tumšs; un tie Viņa Vārdam neturējās pretī.
הפך את-מימיהם לדם וימת את-דגתם 29
Viņš pārvērsa viņu ūdeņus par asinīm un nokāva viņu zivis.
שרץ ארצם צפרדעים בחדרי מלכיהם 30
Viņu zeme mudžēja no vardēm viņu ķēniņu kambaros.
אמר ויבא ערב כנים בכל-גבולם 31
Viņš runāja, tad nāca kukaiņi, utis visās viņu robežās.
נתן גשמיהם ברד אש להבות בארצם 32
Viņš tiem deva krusu lietus vietā, uguns liesmas viņu zemē,
ויך גפנם ותאנתם וישבר עץ גבולם 33
Un sasita viņu vīna kokus un viņu vīģes kokus un salauzīja kokus viņu robežās.
אמר ויבא ארבה וילק ואין מספר 34
Viņš runāja, tad nāca siseņi un vaboles neizskaitāmā pulkā,
ויאכל כל-עשב בארצם ויאכל פרי אדמתם 35
Kas apēda visu zāli viņu zemē, un norija viņu zemes augļus.
ויך כל-בכור בארצם ראשית לכל-אונם 36
Viņš kāva arī visus pirmdzimtos viņu zemē un visu viņu pirmo stiprumu.
ויוציאם בכסף וזהב ואין בשבטיו כושל 37
Un tos izveda ar sudrabu un zeltu, un neviena gurdena nebija viņu ciltīs.
שמח מצרים בצאתם כי-נפל פחדם עליהם 38
Ēģiptes zeme priecājās, kad tie izgāja, jo viņu bailes uz tiem bija kritušas.
פרש ענן למסך ואש להאיר לילה 39
Viņš deva padebesi par apsegu, un uguni naktī par gaismu.
שאל ויבא שלו ולחם שמים ישביעם 40
Tie lūdza un viņš lika nākt paipalām un tos ēdināja ar debes'maizi.
פתח צור ויזובו מים הלכו בציות נהר 41
Viņš pāršķēla klinti, tad ūdens iztecēja, un upes skrēja tuksnesī.
כי-זכר את-דבר קדשו את-אברהם עבדו 42
Jo Viņš pieminēja Savu svēto vārdu un Ābrahāmu, Savu kalpu.
ויוצא עמו בששון ברנה את-בחיריו 43
Tā Viņš izveda Savus ļaudis ar prieku un Savus izredzētos ar gavilēšanu,
ויתן להם ארצות גוים ועמל לאמים יירשו 44
Un tiem deva pagānu zemes; tie iemantoja tautu sviedrus,
בעבור ישמרו חקיו-- ותורתיו ינצרו הללו-יה 45
Lai turētu Viņa likumus un sargātu Viņa bauslību. Alleluja.

< תהילים 105 >