תהילים 104

1 ברכי נפשי את-יהוה יהוה אלהי גדלת מאד הוד והדר לבשת

Blagoslavljaj, duša moja Gospoda. Gospod, Bog moj, velik si silno, lepoto in veličastvo si oblekel.

2 עטה-אור כשלמה נוטה שמים כיריעה

Odevaš se z lučjo kakor z obleko; nebesa razpenjaš kakor zagrinjalo;

3 המקרה במים עליותיו השם-עבים רכובו המהלך על-כנפי-רוח

Kateri stavi v vode gornje hrame svoje; kateri nareja oblake za voz svoj, kateri hodéva po vetrov perotih,

4 עשה מלאכיו רוחות משרתיו אש להט

Kateri dela vetrove za poslance svoje, za služabnike svoje ogenj plameneči,

5 יסד-ארץ על-מכוניה בל-תמוט עולם ועד

Ustanovil je zemljo na podstave njene, da se ne gane na vedno večne čase.

6 תהום כלבוש כסיתו על-הרים יעמדו מים

Z breznom si jo bil odél kakor z odejo, ko so vode stale čez gore.

7 מן-גערתך ינוסון מן-קול רעמך יחפזון

Na karanje tvoje so pobegnile, pred groma tvojega glasom bežale so urno.

8 יעלו הרים ירדו בקעות-- אל-מקום זה יסדת להם

Dvignile so se gore, pogreznile se doline na mesto, katero si jim bil ustanovil.

9 גבול-שמת בל-יעברון בל-ישבון לכסות הארץ

Mejo si postavil, da ne idejo čez, da se ne povrnejo, pokrit zemljo;

10 המשלח מעינים בנחלים בין הרים יהלכון

Kateri izpuščaš studence po dolinah, da hodijo med gorami.

11 ישקו כל-חיתו שדי ישברו פראים צמאם

Napajajo naj vse poljske živali; žejo svojo gasé divji osli.

12 עליהם עוף-השמים ישכון מבין עפאים יתנו-קול

Poleg njih prebivajo tice nebeške, glasijo se iz med listja.

13 משקה הרים מעליותיו מפרי מעשיך תשבע הארץ

Kateri móči goré iz gornjih hramov svojih, da se sè sadom dél tvojih zemlja pase.

14 מצמיח חציר לבהמה ועשב לעבדת האדם להוציא לחם מן-הארץ

Daješ, da seno raste živini, in zelišče človeku za rabo, da jemlje hrano iz zemlje;

15 ויין ישמח לבב-אנוש-- להצהיל פנים משמן ולחם לבב-אנוש יסעד

Kateri z vinom razveseljuje srce človeku; z oljem svetlo dela čelo, in z jedjo podpira srce človeku.

16 ישבעו עצי יהוה-- ארזי לבנון אשר נטע

Siti se drevje Gospodovo; cedre na Libanonu, katere je vsadil;

17 אשר-שם צפרים יקננו חסידה ברושים ביתה

(Kjer gnezdijo tički), jelke prebivališče štorklji,

18 הרים הגבהים ליעלים סלעים מחסה לשפנים

Gore previsoke divjim kozlom, skale prebivališče gorskim mišim.

19 עשה ירח למועדים שמש ידע מבואו

Postavil je mesec za čase gotove, solnce, ki pozna záhod svoj.

20 תשת-חשך ויהי לילה-- בו-תרמש כל-חיתו-יער

Temé narejaš, da je noč, ko prilezejo vse gozdne živali.

21 הכפירים שאגים לטרף ולבקש מאל אכלם

Mladi levi rjoveč po plenu, in iskajoč od Boga mogočnega hrane svoje.

22 תזרח השמש יאספון ואל-מעונתם ירבצון

O solnčnem vzhodu se poskrijejo in ležé v brlogih svojih.

23 יצא אדם לפעלו ולעבדתו עדי-ערב

Človek gre na delo svoje, in na polje svoje do večera.

24 מה-רבו מעשיך יהוה-- כלם בחכמה עשית מלאה הארץ קנינך

Kako veličastna so dela tvoja, o Gospod; kako modro si jih naredil vsa; kako polna je zemlja posesti tvoje!

25 זה הים גדול-- ורחב ידים שם-רמש ואין מספר חיות קטנות עם-גדלות

V morji samem velikem in prostornem: tu so lazeče živali, in brez števila živali z velikimi male.

26 שם אניות יהלכון לויתן זה-יצרת לשחק-בו

Tod hodijo ladije; som, katerega si ustvaril, igrá se v njem.

27 כלם אליך ישברון-- לתת אכלם בעתו

Vse tó čaka tebe, da jim daš živeža o svojem času.

28 תתן להם ילקטון תפתח ידך ישבעון טוב

Ko jim daješ ti, pobirajo; ko jim odpreš roko svojo sitijo se z dobroto.

29 תסתיר פניך יבהלון תסף רוחם יגועון ואל-עפרם ישובון

Ko jim skriješ obličje svoje, zbegajo se; ko jim vzameš sapo, ginejo in povračajo se v svoj prah.

30 תשלח רוחך יבראון ותחדש פני אדמה

Ko izpuščaš sapo svojo, oživljajo se, obličje obnavljaš zemlji.

31 יהי כבוד יהוה לעולם ישמח יהוה במעשיו

Čast bodi Gospodu vekomaj; raduj se, Gospod, v delih svojih!

32 המביט לארץ ותרעד יגע בהרים ויעשנו

Ko pogleda na zemljo, trese se ona; ko se dotakne gorâ, kadé se.

33 אשירה ליהוה בחיי אזמרה לאלהי בעודי

Pel bodem Gospodu v življenji svojem; prepeval Bogu svojemu, dokler bodem.

34 יערב עליו שיחי אנכי אשמח ביהוה

Prijetno bode o njem premišljevanje moje, radoval se bodem jaz v Gospodu.

35 יתמו חטאים מן-הארץ ורשעים עוד אינם-- ברכי נפשי את-יהוה הללו-יה

Izginejo naj grešniki sè zemlje, in krivičnih več ne bódi; blagoslavljaj, duša moja, Gospoda. Aleluja!