תהילים 104
| ברכי נפשי את-יהוה יהוה אלהי גדלת מאד הוד והדר לבשת | 1 |
Błogosław, duszo moja! Panu. Panie, Boże mój! wielceś jest wielmożnym; chwałę i ozdobę przyoblokłeś.
| עטה-אור כשלמה נוטה שמים כיריעה | 2 |
Przyodziałeś się światłością jako szatą; rozciągnąłeś niebiosa jako oponę.
| המקרה במים עליותיו השם-עבים רכובו המהלך על-כנפי-רוח | 3 |
Któryś zasklepił na wodach pałace swoje; który używasz obłoków miasto wozów; który chodzisz na skrzydłach wiatrowych;
| עשה מלאכיו רוחות משרתיו אש להט | 4 |
Który czynisz duchy posłami swymi; ty czynisz sługi swe ogniem pałającym.
| יסד-ארץ על-מכוניה בל-תמוט עולם ועד | 5 |
Ugruntowałeś ziemię na słupach jej, tak, że się nie poruszy na wieki wieczne.
| תהום כלבוש כסיתו על-הרים יעמדו מים | 6 |
Przepaścią jako szatą przyodziałeś ją był, tak, że wody stały nad górami.
| מן-גערתך ינוסון מן-קול רעמך יחפזון | 7 |
Na zgromienie twojerozbiegły się, a na głos pogromu twego prędko zuciekały.
| יעלו הרים ירדו בקעות-- אל-מקום זה יסדת להם | 8 |
Wstąpiły góry, zniżyły się doliny na miejsce, któreś im założył.
| גבול-שמת בל-יעברון בל-ישבון לכסות הארץ | 9 |
Zamierzyłeś im kres, aby go nie przestępowały, ani się wracały na okrycie ziemi.
| המשלח מעינים בנחלים בין הרים יהלכון | 10 |
Który wypuszczasz źródła po dolinach, aby płynęły między górami,
| ישקו כל-חיתו שדי ישברו פראים צמאם | 11 |
A napój dawały wszystkiemu zwierzowi polnemu; a z nich gaszą leśne osły pragnienie swoje.
| עליהם עוף-השמים ישכון מבין עפאים יתנו-קול | 12 |
Przy nich mieszka ptastwo niebieskie, a z pośród gałązek głos wydaje.
| משקה הרים מעליותיו מפרי מעשיך תשבע הארץ | 13 |
Który pokrapiasz góry z pałaców swoich, aby się z owoców spraw twoich nasycała ziemia.
| מצמיח חציר לבהמה ועשב לעבדת האדם להוציא לחם מן-הארץ | 14 |
Za twoją sprawą rośnie trawa dla bydła, a zioła na pożytek człowieczy; ty wywodzisz chleb z ziemi:
| ויין ישמח לבב-אנוש-- להצהיל פנים משמן ולחם לבב-אנוש יסעד | 15 |
I wino, które uwesela serce człowiecze, od którego się lśni twarz jako od oleju; i chleb, który zatrzymuje żywot ludzki.
| ישבעו עצי יהוה-- ארזי לבנון אשר נטע | 16 |
Nasycone bywają i drzewa Pańskie, i cedry Libanu, których nasadził;
| אשר-שם צפרים יקננו חסידה ברושים ביתה | 17 |
Na których ptaki gniazda swe mają, i bocian na jedlinach ma dom swój.
| הרים הגבהים ליעלים סלעים מחסה לשפנים | 18 |
Góry wysokie dzikim kozom, a skały są ucieczką królikom.
| עשה ירח למועדים שמש ידע מבואו | 19 |
Uczynił miesiąc dla pewnych czasów, a słońce zna zachód swój.
| תשת-חשך ויהי לילה-- בו-תרמש כל-חיתו-יער | 20 |
Przywodzisz ciemność, i bywa noc, w którą wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.
| הכפירים שאגים לטרף ולבקש מאל אכלם | 21 |
Lwięta ryczą do łupu, i szukają od Boga pokarmu swego.
| תזרח השמש יאספון ואל-מעונתם ירבצון | 22 |
Lecz gdy słońce wznijdzie, zaś się zgromadzają, i w jamach swoich kładą się.
| יצא אדם לפעלו ולעבדתו עדי-ערב | 23 |
Tedy wychodzi człowiek do roboty swojej, i do pracy swojej aż do wieczora.
| מה-רבו מעשיך יהוה-- כלם בחכמה עשית מלאה הארץ קנינך | 24 |
O jakoż wielkie są sprawy twoje, Panie! te wszystkie mądrześ uczynił, a napełniona jest ziemia bogactwem twojem.
| זה הים גדול-- ורחב ידים שם-רמש ואין מספר חיות קטנות עם-גדלות | 25 |
W morzu zaś wielkiem i bardzo szerokiem, tam są płazy, którym nie masz liczby, i zwierzęta małe i wielkie.
| שם אניות יהלכון לויתן זה-יצרת לשחק-בו | 26 |
Po niem okręty przechodzą, i wieloryb, któregoś ty stworzył, aby w niem igrał.
| כלם אליך ישברון-- לתת אכלם בעתו | 27 |
Wszystko to na cię oczekuje, abyś im dał pokarm czasu swego.
| תתן להם ילקטון תפתח ידך ישבעון טוב | 28 |
Gdy im dajesz, zbierają; gdy otwierasz rękę twoję, nasycone bywają dobremi rzeczami.
| תסתיר פניך יבהלון תסף רוחם יגועון ואל-עפרם ישובון | 29 |
Lecz gdy ukrywasz oblicze twoje, trwożą sobą; gdy odbierasz ducha ich, giną, i w proch się swój obracają.
| תשלח רוחך יבראון ותחדש פני אדמה | 30 |
Gdy wysyłasz ducha twego, stworzone bywają, i odnawiasz oblicze ziemi.
| יהי כבוד יהוה לעולם ישמח יהוה במעשיו | 31 |
Niechajże będzie chwała Pańska na wieki; niech się rozweseli Pan w sprawach swoich.
| המביט לארץ ותרעד יגע בהרים ויעשנו | 32 |
On gdy wejrzy na ziemię, zadrży; dotknie się gór, a zakurzą się.
| אשירה ליהוה בחיי אזמרה לאלהי בעודי | 33 |
Będę śpiewał Panu za żywota mego; będę śpiewał Bogu memu, póki mię staje.
| יערב עליו שיחי אנכי אשמח ביהוה | 34 |
O nim będzie wdzięczna mowa moja, a ja się rozweselę w Panu.
| יתמו חטאים מן-הארץ ורשעים עוד אינם-- ברכי נפשי את-יהוה הללו-יה | 35 |
Oby byli wytraceni grzesznicy z ziemi, a niezbożnych aby już nie było! Błogosław, duszo moja! Panu. Halleluja.
