< תהילים 104 >

ברכי נפשי את-יהוה יהוה אלהי גדלת מאד הוד והדר לבשת 1
Teici To Kungu, mana dvēsele! Kungs, mans Dievs, Tu esi ļoti liels, ar augstību un godību aptērpies.
עטה-אור כשלמה נוטה שמים כיריעה 2
Tu ģērbies gaišumā kā apģērbā; tu izklāj debesis kā telti.
המקרה במים עליותיו השם-עבים רכובו המהלך על-כנפי-רוח 3
Tu ūdeņus augstībā sev lieci par grīdu, tu dari padebešus par saviem ratiem, tu staigā uz vēja spārniem.
עשה מלאכיו רוחות משרתיו אש להט 4
Tu dari vējus par Saviem eņģeļiem un uguns liesmas par Saviem sulaiņiem.
יסד-ארץ על-מכוניה בל-תמוט עולם ועד 5
Zemi Tu esi dibinājis uz viņas pamatiem, ka tā nešaubās ne mūžam.
תהום כלבוש כסיתו על-הרים יעמדו מים 6
Ar jūras dziļumiem Tu to apsedzis kā ar apģērbu, ūdeņi stāvēja pār kalniem.
מן-גערתך ינוסון מן-קול רעמך יחפזון 7
No Taviem draudiem tie bēga, no Tava pērkona tie steidzās projām;
יעלו הרים ירדו בקעות-- אל-מקום זה יסדת להם 8
Kalni cēlās un lejas nogrima tai vietā, ko Tu tām biji licis.
גבול-שמת בל-יעברון בל-ישבון לכסות הארץ 9
Tu esi licis robežas, tās tie (ūdeņi) nepārkāps un zemi vairs neapklās.
המשלח מעינים בנחלים בין הרים יהלכון 10
Tu izvadi avotus pa ielejām, ka tie tek starp kalniem.
ישקו כל-חיתו שדי ישברו פראים צמאם 11
Tie dzirdina visus lauka zvērus, tur atdzeras meža ēzeļi.
עליהם עוף-השמים ישכון מבין עפאים יתנו-קול 12
Pie tiem mīt debesputni, zaros tie dzied.
משקה הרים מעליותיו מפרי מעשיך תשבע הארץ 13
Tu slapini kalnus no augšienes; ar augļiem, ko Tu radi, zeme top piepildīta.
מצמיח חציר לבהמה ועשב לעבדת האדם להוציא לחם מן-הארץ 14
Tu liec zālei augt priekš lopiem un sējai cilvēkam par labu, lai nāk maize no zemes
ויין ישמח לבב-אנוש-- להצהיל פנים משמן ולחם לבב-אנוש יסעד 15
Un vīns, kas iepriecina cilvēka sirdi, ka viņa vaigs top skaistāks nekā no eļļas, un ka maize spēcina cilvēka sirdi.
ישבעו עצי יהוה-- ארזי לבנון אשר נטע 16
Tā Kunga koki top papilnam slacināti, ciedra koki uz Lībanus, ko Viņš ir dēstījis.
אשר-שם צפרים יקננו חסידה ברושים ביתה 17
Tur putni dara ligzdas un stārķi dzīvo uz priedēm.
הרים הגבהים ליעלים סלעים מחסה לשפנים 18
Augstie kalni ir priekš mežu kazām, klintis kalna āpšiem par patvērumu.
עשה ירח למועדים שמש ידע מבואו 19
Tu esi darījis mēnesi laikmetiem, saule zin savu noiešanu.
תשת-חשך ויהי לילה-- בו-תרמש כל-חיתו-יער 20
Tu dari tumsu, ka nakts metās; tad kustās visi meža zvēri.
הכפירים שאגים לטרף ולבקש מאל אכלם 21
Jaunie lauvas rūc pēc laupījuma, meklēdami savu barību no Dieva.
תזרח השמש יאספון ואל-מעונתם ירבצון 22
Un kad saule lec, tad tie atkal aizbēg un apguļas savās alās.
יצא אדם לפעלו ולעבדתו עדי-ערב 23
Tad cilvēks iziet pie sava darba, pie sava lauka darba līdz vakaram.
מה-רבו מעשיך יהוה-- כלם בחכמה עשית מלאה הארץ קנינך 24
Cik lieli ir Tavi darbi, ak Kungs! Tos visus Tu esi darījis ar gudrību, - zeme ir Tava padoma pilna.
זה הים גדול-- ורחב ידים שם-רמש ואין מספר חיות קטנות עם-גדלות 25
Redzi, jūra, liela un plata uz abējām pusēm! Tur mudžēt mudž neskaitāmā pulkā visādi zvēri, lieli, mazi.
שם אניות יהלכון לויתן זה-יצרת לשחק-בו 26
Tur iet lielas laivas un Levijatans, ko Tu esi radījis, tur dzīvoties.
כלם אליך ישברון-- לתת אכלם בעתו 27
Tie visi uz Tevi gaida, ka Tu tiem barību dodi savā laikā.
תתן להם ילקטון תפתח ידך ישבעון טוב 28
Kad Tu tiem dod, tad tie salasa; kad Tu Savu roku atveri, tad tie ar labumu top pieēdināti.
תסתיר פניך יבהלון תסף רוחם יגועון ואל-עפרם ישובון 29
Tu apslēpi Savu vaigu, tad tie iztrūkstas; Tu atņem viņiem dvašu, tad tie mirst un paliek atkal par pīšļiem.
תשלח רוחך יבראון ותחדש פני אדמה 30
Tu sūti Savu Garu, tad tie top radīti, un Tu atjauno zemes ģīmi.
יהי כבוד יהוה לעולם ישמח יהוה במעשיו 31
Tā Kunga godība paliek mūžīgi; Tas Kungs priecājās par Saviem darbiem.
המביט לארץ ותרעד יגע בהרים ויעשנו 32
Viņš uzlūko zemi, tad tā dreb; Viņš aizskar kalnus, tad tie kūp.
אשירה ליהוה בחיי אזמרה לאלהי בעודי 33
Es dziedāšu Tam Kungam, kamēr es dzīvoju; es slavēšu savu Dievu ar dziesmām, kamēr šeit esmu.
יערב עליו שיחי אנכי אשמח ביהוה 34
Manas domas Viņam lai patīk; es priecāšos iekš Tā Kunga.
יתמו חטאים מן-הארץ ורשעים עוד אינם-- ברכי נפשי את-יהוה הללו-יה 35
Grēcinieki no zemes lai izzūd un bezdievīgo lai vairs nav. Teici To Kungu, mana dvēsele, Alleluja.

< תהילים 104 >