תהילים 104
| ברכי נפשי את-יהוה יהוה אלהי גדלת מאד הוד והדר לבשת | 1 |
Benu, ho mia animo, la Eternulon. Ho Eternulo, mia Dio, Vi estas tre granda, De majesto kaj beleco Vi estas vestita;
| עטה-אור כשלמה נוטה שמים כיריעה | 2 |
Vi, kiu estas ĉirkaŭkovrita de lumo kiel de vesto, Kiu sternas la ĉielon kiel tapiŝon;
| המקרה במים עליותיו השם-עבים רכובו המהלך על-כנפי-רוח | 3 |
Kiu aranĝas sur la akvo Siajn ĉambrojn, Kiu faras la nubojn Lia veturilo; Kiu iras sur la flugiloj de la vento;
| עשה מלאכיו רוחות משרתיו אש להט | 4 |
Kiu faras la ventojn Liaj senditoj, Flamantan fajron Liaj servantoj;
| יסד-ארץ על-מכוניה בל-תמוט עולם ועד | 5 |
Kiu fondis la teron sur ĝiaj fundamentoj, Ke ĝi neniam ŝanceliĝos.
| תהום כלבוש כסיתו על-הרים יעמדו מים | 6 |
La abismon Vi kovris kiel per vesto, Sur la montoj staras akvo;
| מן-גערתך ינוסון מן-קול רעמך יחפזון | 7 |
De Via minaco ĝi kuras, De la voĉo de Via tondro ĝi forrapidas.
| יעלו הרים ירדו בקעות-- אל-מקום זה יסדת להם | 8 |
Ĝi leviĝas sur montojn, malleviĝas sur valojn, Al tiu loko, kiun Vi destinis por ĝi.
| גבול-שמת בל-יעברון בל-ישבון לכסות הארץ | 9 |
Vi faris limon, kiun ĝi ne superpaŝos, Por ke ĝi ne revenu por kovri la teron.
| המשלח מעינים בנחלים בין הרים יהלכון | 10 |
Vi sendas fontojn al la riveroj, Kiuj iras inter montoj;
| ישקו כל-חיתו שדי ישברו פראים צמאם | 11 |
Ili trinkigas ĉiujn kampajn bestojn; Sovaĝaj azenoj kvietigas sian soifon.
| עליהם עוף-השמים ישכון מבין עפאים יתנו-קול | 12 |
Apud ili loĝas la birdoj ĉielaj, El inter la branĉoj ili sonigas sian voĉon.
| משקה הרים מעליותיו מפרי מעשיך תשבע הארץ | 13 |
Vi trinkigas la montojn el Viaj ĉambroj; Per la produktoj de Viaj faroj satiĝas la tero.
| מצמיח חציר לבהמה ועשב לעבדת האדם להוציא לחם מן-הארץ | 14 |
Vi kreskigas herbon por la bruto, Kaj verdaĵon, kiu servas al la homo, Por elirigi panon el la tero.
| ויין ישמח לבב-אנוש-- להצהיל פנים משמן ולחם לבב-אנוש יסעד | 15 |
Kaj la vino gajigas la koron de la homo, La vizaĝo brilas de la oleo, Kaj la pano fortikigas la koron de la homo.
| ישבעו עצי יהוה-- ארזי לבנון אשר נטע | 16 |
Satiĝas la arboj de la Eternulo, La cedroj de Lebanon, kiujn Li plantis;
| אשר-שם צפרים יקננו חסידה ברושים ביתה | 17 |
Kaj tie nestas birdoj; Cikonio havas sian loĝejon sur abioj;
| הרים הגבהים ליעלים סלעים מחסה לשפנים | 18 |
La altaj montoj estas por la ibeksoj, La rokoj estas rifuĝejo por la hirakoj.
| עשה ירח למועדים שמש ידע מבואו | 19 |
Li aranĝis la lunon laŭ la partoj de tempo; La suno scias sian subiron.
| תשת-חשך ויהי לילה-- בו-תרמש כל-חיתו-יער | 20 |
Vi sendas mallumon, kaj fariĝas nokto, Dum kiu vagas ĉiuj arbaraj bestoj;
| הכפירים שאגים לטרף ולבקש מאל אכלם | 21 |
La leonidoj krias pri rabakiro, Por peti de Dio sian manĝaĵon.
| תזרח השמש יאספון ואל-מעונתם ירבצון | 22 |
Kiam leviĝas la suno, Ili sin kaŝas kaj kuŝiĝas en siaj loĝejoj.
| יצא אדם לפעלו ולעבדתו עדי-ערב | 23 |
Eliras homo por sia okupiĝo, Por sia laboro ĝis la vespero.
| מה-רבו מעשיך יהוה-- כלם בחכמה עשית מלאה הארץ קנינך | 24 |
Kiel multaj estas Viaj faroj, ho Eternulo! Ĉion Vi faris kun saĝo; La tero estas plena de Viaj faritaĵoj.
| זה הים גדול-- ורחב ידים שם-רמש ואין מספר חיות קטנות עם-גדלות | 25 |
Jen la maro, granda kaj vasta: Tie estas rampaĵoj sennombraj, Bestoj malgrandaj kaj grandaj;
| שם אניות יהלכון לויתן זה-יצרת לשחק-בו | 26 |
Tie iras ŝipoj; Tie estas la levjatano, kiun Vi kreis, ke ĝi tie ludu.
| כלם אליך ישברון-- לתת אכלם בעתו | 27 |
Ĉiuj ili atendas de Vi, Ke Vi donu al ili manĝon en ĝia tempo.
| תתן להם ילקטון תפתח ידך ישבעון טוב | 28 |
Vi donas al ili, ili kolektas; Vi malfermas Vian manon, kaj ili satiĝas de bonaĵo.
| תסתיר פניך יבהלון תסף רוחם יגועון ואל-עפרם ישובון | 29 |
Vi kaŝas Vian vizaĝon, tiam ili ektimas; Vi forprenas ilian spiriton, Tiam ili mortas kaj revenas al sia polvo.
| תשלח רוחך יבראון ותחדש פני אדמה | 30 |
Vi sendas Vian spiriton, tiam ili kreiĝas; Kaj Vi renovigas la vizaĝon de la tero.
| יהי כבוד יהוה לעולם ישמח יהוה במעשיו | 31 |
Gloro al la Eternulo estu eterne; La Eternulo ĝoju pri Siaj faritaĵoj.
| המביט לארץ ותרעד יגע בהרים ויעשנו | 32 |
Li ekrigardas la teron, kaj ĝi tremas; Li ektuŝas la montojn, kaj ili fumiĝas.
| אשירה ליהוה בחיי אזמרה לאלהי בעודי | 33 |
Mi kantados al la Eternulo, dum mi vivos; Mi muzikados al mia Dio, dum mi estos.
| יערב עליו שיחי אנכי אשמח ביהוה | 34 |
Agrabla estu al Li mia meditado; Mi ĝojos pri la Eternulo.
| יתמו חטאים מן-הארץ ורשעים עוד אינם-- ברכי נפשי את-יהוה הללו-יה | 35 |
Malaperu pekuloj de sur la tero, Kaj malvirtuloj ne plu ekzistu. Benu, ho mia animo, la Eternulon. Haleluja!
