< תהילים 102 >
תפלה לעני כי-יעטף-- ולפני יהוה ישפך שיחו ב יהוה שמעה תפלתי ושועתי אליך תבוא | 1 |
Езилгәнниң дуаси: У һалидин кәткәндә, дад-пәрядини Пәрвәрдигар алдиға төккәндә: — Дуайимни аңлиғайсән, и Пәрвәрдигар; Пәрядим алдиңға йетип кирсун!
אל-תסתר פניך ממני-- ביום צר-לי הטה-אלי אזנך ביום אקרא מהר ענני | 2 |
Йүзүңни мәндин қачурмиғайсән; Қисилған күнүмдә маңа қулақ салғайсән; Мән нида қилған күндә, маңа тез җавап бәргин!
כי-כלו בעשן ימי ועצמותי כמוקד נחרו | 3 |
Мана, күнлирим ис-түтәктәк түгәп кетиду, Устиханлирим отун-чоғларға охшаш көйди!
הוכה-כעשב ויבש לבי כי-שכחתי מאכל לחמי | 4 |
Жүригим зәхмә йәп чөпләр хазан болғандәк қуруп кәтти, Һәтта ненимни йейишни унтудум.
מקול אנחתי-- דבקה עצמי לבשרי | 5 |
Мән аһу-зар тартқанлиғимдин, Әтлирим сүңәклиримгә чаплишип қалди.
דמיתי לקאת מדבר הייתי ככוס חרבות | 6 |
Чөл-баявандики сақийқуштәк, Вәйранчилиқта қонуп жүргән һувқушқа охшаймән.
שקדתי ואהיה-- כצפור בודד על-גג | 7 |
Ухлимай сәгәк туруп күзәттимән; Өгүздә ялғуз қалған қушқач кәбимән.
כל-היום חרפוני אויבי מהוללי בי נשבעו | 8 |
Дүшмәнлирим күн бойи мени мәсқирә қилмақта, Мени һақарәтлигәнләр исмимни ләнәт орнида ишләтмәктә.
כי-אפר כלחם אכלתי ושקוי בבכי מסכתי | 9 |
Қәһриң һәм аччиғиң түпәйлидин, Күлни нан дәп йәватимән, Ичимлигимни көз йешим билән арилаштуримән; Чүнки Сән мени көтирип, андин йәргә урдуң.
מפני-זעמך וקצפך-- כי נשאתני ותשליכני | 10 |
ימי כצל נטוי ואני כעשב איבש | 11 |
Күнлирим қуяш узартқан көләңгидәк йоқулай дәп қалди, Өзүм болсам чөпләр хазан болғандәк қуруп кәттим.
ואתה יהוה לעולם תשב וזכרך לדר ודר | 12 |
Лекин Сән, Пәрвәрдигар, әбәдий турисән, Сениң нам-шөһритиң дәвирдин-дәвиргичидур.
אתה תקום תרחם ציון כי-עת לחננה כי-בא מועד | 13 |
Сән орнуңдин турисән, Зионға рәһим қилисән; Чүнки униңға шәпқәт көрситиш вақти кәлди, Һә, вақит-саити йетип кәлди!
כי-רצו עבדיך את-אבניה ואת-עפרה יחננו | 14 |
Чүнки қуллириң униң ташлиридин хурсәнлик тапиду, Һәм туприғиғиму ичини ағритиду;
וייראו גוים את-שם יהוה וכל-מלכי הארץ את-כבודך | 15 |
Әлләр Пәрвәрдигарниң намидин, Йәр йүзидики шаһлар шан-шәривиңдин әйминиду.
כי-בנה יהוה ציון-- נראה בכבודו | 16 |
Мана, Пәрвәрдигар Зионни қайтидин қурғанда, У Өз шан-шәривидә көрүниду!
פנה אל-תפלת הערער ולא-בזה את-תפלתם | 17 |
У ғериб-мискинниң дуасиға етивар бериду; Уларниң дуасини һәргиз кәмситмәйду.
תכתב זאת לדור אחרון ועם נברא יהלל-יה | 18 |
Булар кәлгүси бир әвлат үчүн хатирилиниду; Шуниң билән кәлгүсидә яритилидиған бир хәлиқ Яһни мәдһийәләйду;
כי-השקיף ממרום קדשו יהוה משמים אל-ארץ הביט | 19 |
Чүнки У әсирләрниң аһ-зарлирини аңлай дәп, Өлүмгә буйрулғанларни азат қилай дәп, Егиздики муқәддәс җайидин еңишип нәзәр салди, Әршләрдин Пәрвәрдигар йәргә қариди;
לשמע אנקת אסיר לפתח בני תמותה | 20 |
לספר בציון שם יהוה ותהלתו בירושלם | 21 |
Шундақ қилип, улар Пәрвәрдигарниң хизмитидә болайли дегәндә, Йәни әл-мәмликәтләр җәм жиғилған вақтида — Пәрвәрдигарниң нами Зионда, Униң шәрәплири Йерусалимда җакалиниду!
בהקבץ עמים יחדו וממלכות לעבד את-יהוה | 22 |
ענה בדרך כחו (כחי) קצר ימי | 23 |
Бирақ У мени йолда мағдурсизландуруп, Күнлиримни қисқартти.
אמר--אלי אל תעלני בחצי ימי בדור דורים שנותיך | 24 |
Мән: «Тәңрим, өмрүмниң йеримида мени елип кәтмә!» — дедим. — «Сениң жиллириң дәвирдин дәвиргичидур,
לפנים הארץ יסדת ומעשה ידיך שמים | 25 |
Сән йәрни әлмисақтинла бәрпа қилғансән, Асманларни һәм қоллириң ясиғандур;
המה יאבדו-- ואתה תעמד וכלם כבגד יבלו כלבוש תחליפם ויחלפו | 26 |
Улар йоқ болуп кетиду, Бирақ Сән давамлиқ туриверисән; Уларниң һәммиси кийимдәк конирап кетиду; Уларни кона тон кәби алмаштурсаң, Шунда улар кийим-кечәк йәңгүшләнгәндәк йәңгүшлиниду.
ואתה-הוא ושנותיך לא יתמו | 27 |
Бирақ Сән өзгәрмигүчидурсән, Жиллириңниң тамами йоқтур.
בני-עבדיך ישכונו וזרעם לפניך יכון | 28 |
Қуллириңниң балилириму туривериду, Уларниң әвлади һозуриңда мәзмут яшайду!».