תהילים 102

1 תפלה לעני כי-יעטף-- ולפני יהוה ישפך שיחו ב יהוה שמעה תפלתי ושועתי אליך תבוא

Modlitwa utrapionego, gdy będąc w ucisku, przed Panem wylewa żądość swoję. Panie! wysłuchaj modlitwę moję, a wołanie moje niechaj przyjdzie do ciebie.

2 אל-תסתר פניך ממני-- ביום צר-לי הטה-אלי אזנך ביום אקרא מהר ענני

Nie ukrywaj oblicza twego przedemną; w dzień ucisku mego nakłoń ku mnie ucha twego; w dzień którego cię wzywam, prędko mię wysłuchaj.

3 כי-כלו בעשן ימי ועצמותי כמוקד נחרו

Albowiem niszczeją jako dym dni moje, a kości moje jako ognisko wypalone są.

4 הוכה-כעשב ויבש לבי כי-שכחתי מאכל לחמי

Porażone jest jako trawa, i uwiędło serce moje, tak, żem zapomniał jeść chleba swego.

5 מקול אנחתי-- דבקה עצמי לבשרי

Od głosu wzdychania mego przylgnęły kości moje do ciała mego.

6 דמיתי לקאת מדבר הייתי ככוס חרבות

Stałem się podobnym pelikanowi na puszczy; jestem jako puhacz na pustyniach.

7 שקדתי ואהיה-- כצפור בודד על-גג

Czuję, a jestem jako wróbel samotny na dachu.

8 כל-היום חרפוני אויבי מהוללי בי נשבעו

Przez cały dzień urągają mi nieprzyjaciele moi, a naśmiewcy moi przeklinają mię.

9 כי-אפר כלחם אכלתי ושקוי בבכי מסכתי

Bo jadam popiół jako chleb, a napój mój mięszam ze łzami,

10 מפני-זעמך וקצפך-- כי נשאתני ותשליכני

Dla rozgniewania twego, i dla zapalczywości gniewu twego; albowiem podniósłszy mię porzuciłeś mię.

11 ימי כצל נטוי ואני כעשב איבש

Dni moje są jako cień nachylony, a jam jako trawa uwiądł;

12 ואתה יהוה לעולם תשב וזכרך לדר ודר

Ale ty, Panie! trwasz na wieki, a pamiątka twoja od narodu do narodu.

13 אתה תקום תרחם ציון כי-עת לחננה כי-בא מועד

Ty powstawszy zmiłujesz się nad Syonem; boć czas, żebyś się zlitował nad nim, gdyż przyszedł czas naznaczony.

14 כי-רצו עבדיך את-אבניה ואת-עפרה יחננו

Albowiem upodobały się sługom twoim kamienie jego, i nad prochem jego zmiłują się;

15 וייראו גוים את-שם יהוה וכל-מלכי הארץ את-כבודך

Aby się bali poganie imienia Pańskiego, a wszyscy królowie ziemscy chwały twojej;

16 כי-בנה יהוה ציון-- נראה בכבודו

Gdy pobuduje Pan Syon, i okaże się w chwale swojej;

17 פנה אל-תפלת הערער ולא-בזה את-תפלתם

Gdy wejrzy na modlitwę poniżonych, nie gardząc modlitwą ich.

18 תכתב זאת לדור אחרון ועם נברא יהלל-יה

To zapiszą dla narodu potomnego, a lud, który ma być stworzony, chwalić będzie Pana,

19 כי-השקיף ממרום קדשו יהוה משמים אל-ארץ הביט

Że wejrzał z wysokości świątnicy swojej, że z nieba na ziemię spojrzał;

20 לשמע אנקת אסיר לפתח בני תמותה

Aby wysłuchał wzdychania więźniów, i rozwiązał na śmierć skazanych;

21 לספר בציון שם יהוה ותהלתו בירושלם

Aby opowiadali na Syonie imię Pańskie, a chwałę jego w Jeruzalemie,

22 בהקבץ עמים יחדו וממלכות לעבד את-יהוה

Gdy się pospołu zgromadzą narody i królestwa, aby służyły Panu.

23 ענה בדרך כחו (כחי) קצר ימי

Utrapił w drodze siłę moję, ukrócił dni moich;

24 אמר--אלי אל תעלני בחצי ימי בדור דורים שנותיך

Ażem rzekł; Boże mój! nie bierz mię w połowie dni moich; od narodu bowiem aż do narodu trwają lata twoje.

25 לפנים הארץ יסדת ומעשה ידיך שמים

I pierwej niżeliś założył ziemię, i niebiosa, dzieło rąk twoich.

26 המה יאבדו-- ואתה תעמד וכלם כבגד יבלו כלבוש תחליפם ויחלפו

One pominą, ale ty zostajesz; wszystkie te rzeczy jako szata zwiotszeją, jako odzienie odmienisz je, i odmienione będą.

27 ואתה-הוא ושנותיך לא יתמו

Ale ty tenżeś zawżdy jest, a lata twoje nigdy nie ustaną.

28 בני-עבדיך ישכונו וזרעם לפניך יכון

Synowie sług twoich, u ciebie mieszkać będą, a nasienie ich zmocni się przed tobą.