תהילים 102

1 תפלה לעני כי-יעטף-- ולפני יהוה ישפך שיחו ב יהוה שמעה תפלתי ושועתי אליך תבוא

دعای شخص مصیبت دیده، که نالۀ خود را به حضور خداوند می‌ریزد. ای خداوند، دعای مرا بشنو و به فریادم گوش فرا ده!

2 אל-תסתר פניך ממני-- ביום צר-לי הטה-אלי אזנך ביום אקרא מהר ענני

وقتی که در زحمت هستم، روی خود را از من برنگردان! به من توجه فرما، و هرگاه دعا کنم بی‌درنگ مرا اجابت فرما!

3 כי-כלו בעשן ימי ועצמותי כמוקד נחרו

عمرم چون دود به سرعت ناپدید می‌شود و استخوانهایم همچون چوب خشک می‌سوزد.

4 הוכה-כעשב ויבש לבי כי-שכחתי מאכל לחמי

دل من مانند گیاهی است که کوبیده و خشک شده باشد. غذا خوردن را از یاد برده‌ام.

5 מקול אנחתי-- דבקה עצמי לבשרי

با صدای بلند می‌نالم؛ جز پوست و استخوان چیزی در بدنم نمانده است.

6 דמיתי לקאת מדבר הייתי ככוס חרבות

همچون پرنده‌ای وحشی، آوارهٔ صحرا شده‌ام و چون جغد خرابه‌نشین، بی‌خانمان گشته‌ام.

7 שקדתי ואהיה-- כצפור בודד על-גג

مانند گنجشکی بر پشت بام، تنها مانده‌ام؛ خواب به چشمانم نمی‌رود.

8 כל-היום חרפוני אויבי מהוללי בי נשבעו

هر روز دشمنانم مرا تحقیر می‌کنند و مخالفانم مرا لعنت می‌نمایند.

9 כי-אפר כלחם אכלתי ושקוי בבכי מסכתי

به سبب خشم و غضب تو ای خداوند، غذای من خاکستر است و نوشیدنی‌ام با اشکهایم آمیخته است. زیرا تو مرا برداشتی و به کنار انداختی.

10 מפני-זעמך וקצפך-- כי נשאתני ותשליכני

11 ימי כצל נטוי ואני כעשב איבש

عمرم چون سایه‌های عصر، زودگذر است؛ همچون علف خشک پژمرده شده‌ام.

12 ואתה יהוה לעולם תשב וזכרך לדר ודר

اما تو ای خداوند، تا ابد پادشاه هستی؛ ذکر تو در تمام نسلها باقی خواهد ماند.

13 אתה תקום תרחם ציון כי-עת לחננה כי-בא מועד

تو برخاسته، بر اورشلیم ترحم خواهی فرمود؛ اکنون زمان آن رسیده است که بر اورشلیم رحمت فرمایی.

14 כי-רצו עבדיך את-אבניה ואת-עפרה יחננו

بندگان تو سنگها و خاک اورشلیم را دوست دارند!

15 וייראו גוים את-שם יהוה וכל-מלכי הארץ את-כבודך

قومها از نام خداوند خواهند ترسید و همه پادشاهان جهان از قدرت و عظمت او هراسان خواهند شد.

16 כי-בנה יהוה ציון-- נראה בכבודו

او شهر اورشلیم را دوباره بنا خواهد کرد و با جلال و شکوه فراوان ظاهر خواهد شد.

17 פנה אל-תפלת הערער ולא-בזה את-תפלתם

به دعای قوم درمانده خود توجه نموده، ایشان را اجابت خواهد نمود.

18 תכתב זאת לדור אחרון ועם נברא יהלל-יה

آنچه که خداوند انجام می‌دهد برای نسل آینده نوشته خواهد شد تا ایشان نیز او را ستایش کنند:

19 כי-השקיף ממרום קדשו יהוה משמים אל-ארץ הביט

«خداوند از مکان مقدّس خود در آسمان، به زمین نظر انداخت تا ناله اسیران را بشنود و آنها را که به مرگ محکوم شده بودند، آزاد سازد.»

20 לשמע אנקת אסיר לפתח בני תמותה

21 לספר בציון שם יהוה ותהלתו בירושלם

بنابراین وقتی قومها در اورشلیم گرد هم بیایند تا خدا را در خانهٔ او پرستش کنند، نام خداوند در اورشلیم ستوده و سراییده خواهد شد.

22 בהקבץ עמים יחדו וממלכות לעבד את-יהוה

23 ענה בדרך כחו (כחי) קצר ימי

خداوند در جوانی‌ام توان مرا از من گرفته و عمرم را کوتاه ساخته است.

24 אמר--אלי אל תעלני בחצי ימי בדור דורים שנותיך

ای خدای من، نگذار در جوانی بمیرم! تو تا ابد زنده هستی!

25 לפנים הארץ יסדת ומעשה ידיך שמים

تو از قدیم بنیاد زمین را نهادی و آسمانها را به دست خود ساختی.

26 המה יאבדו-- ואתה תעמד וכלם כבגד יבלו כלבוש תחליפם ויחלפו

آنها فانی می‌شوند، اما تو باقی هستی. همهٔ آنها همچون جامۀ کهنه، پوسیده خواهند شد. تو آنها را مانند لباس عوض خواهی کرد و به دور خواهی افکند.

27 ואתה-הוא ושנותיך לא יתמו

اما تو جاودانی هستی و برای تو هرگز پایانی وجود ندارد.

28 בני-עבדיך ישכונו וזרעם לפניך יכון

فرزندان بندگانت، همیشه در امان خواهند بود و نسل آنها از حمایت تو برخوردار خواهند شد.