תהילים 102
| תפלה לעני כי-יעטף-- ולפני יהוה ישפך שיחו ב יהוה שמעה תפלתי ושועתי אליך תבוא | 1 |
Preĝo de mizerulo, kiam li perdas la fortojn kaj elverŝas antaŭ la Eternulo sian malĝojon. Ho Eternulo, aŭskultu mian preĝon; Kaj mia krio venu al Vi.
| אל-תסתר פניך ממני-- ביום צר-לי הטה-אלי אזנך ביום אקרא מהר ענני | 2 |
Ne kaŝu antaŭ mi Vian vizaĝon en la tago de mia suferado; Klinu al mi Vian orelon; En la tago, kiam mi vokas, rapide aŭskultu min.
| כי-כלו בעשן ימי ועצמותי כמוקד נחרו | 3 |
Ĉar pasis kiel fumo miaj tagoj, Kaj miaj ostoj ĉirkaŭbrulis kiel en forno.
| הוכה-כעשב ויבש לבי כי-שכחתי מאכל לחמי | 4 |
Falĉiĝis kiel herbo kaj sekiĝis mia koro, Ĉar mi forgesis manĝi mian panon.
| מקול אנחתי-- דבקה עצמי לבשרי | 5 |
De la voĉo de mia plorado Algluiĝis miaj ostoj al mia karno.
| דמיתי לקאת מדבר הייתי ככוס חרבות | 6 |
Mi similiĝis al pelikano en la dezerto, Mi fariĝis kiel noktuo en ruinoj.
| שקדתי ואהיה-- כצפור בודד על-גג | 7 |
Mi ne dormas, Kaj mi estas kiel birdo solulo sur tegmento.
| כל-היום חרפוני אויבי מהוללי בי נשבעו | 8 |
Ĉiutage insultas min miaj malamikoj, Miaj mokantoj ĵuras per mi.
| כי-אפר כלחם אכלתי ושקוי בבכי מסכתי | 9 |
Ĉar cindron mi manĝis kiel panon, Kaj mian trinkaĵon mi miksis kun larmoj,
| מפני-זעמך וקצפך-- כי נשאתני ותשליכני | 10 |
Kaŭze de Via kolero kaj indigno; Ĉar Vi min levis kaj ĵetis.
| ימי כצל נטוי ואני כעשב איבש | 11 |
Miaj tagoj malaperas kiel ombro, Kaj mi sekiĝas kiel herbo.
| ואתה יהוה לעולם תשב וזכרך לדר ודר | 12 |
Sed Vi, ho Eternulo, restas eterne; Kaj la memoro pri Vi restas de generacio al generacio.
| אתה תקום תרחם ציון כי-עת לחננה כי-בא מועד | 13 |
Vi leviĝos, Vi korfavoros Cionon; Ĉar estas tempo por ĝin kompati, ĉar venis la tempo.
| כי-רצו עבדיך את-אבניה ואת-עפרה יחננו | 14 |
Ĉar Viaj sklavoj ekamis ĝiajn ŝtonojn, Ĉarma estas por ili ĝia polvo.
| וייראו גוים את-שם יהוה וכל-מלכי הארץ את-כבודך | 15 |
Kaj ektimos popoloj la nomon de la Eternulo, Kaj ĉiuj reĝoj de la tero Vian gloron.
| כי-בנה יהוה ציון-- נראה בכבודו | 16 |
Ĉar la Eternulo rekonstruis Cionon, Kaj aperis en Sia gloro.
| פנה אל-תפלת הערער ולא-בזה את-תפלתם | 17 |
Li Sin turnis al la preĝo de la forlasitoj, Kaj ne forpuŝis ilian petegon.
| תכתב זאת לדור אחרון ועם נברא יהלל-יה | 18 |
Ĉi tio estos skribita por estontaj generacioj; Kaj rekreita popolo gloros la Eternulon.
| כי-השקיף ממרום קדשו יהוה משמים אל-ארץ הביט | 19 |
Ĉar Li rigardis malsupren el Sia sankta altaĵo, El la ĉielo la Eternulo direktis rigardon al la tero,
| לשמע אנקת אסיר לפתח בני תמותה | 20 |
Por aŭdi la ĝemon de malliberulo, Por liberigi la kondamnitajn al morto;
| לספר בציון שם יהוה ותהלתו בירושלם | 21 |
Por ke oni rakontu en Cion pri la nomo de la Eternulo Kaj en Jerusalem pri Lia gloro,
| בהקבץ עמים יחדו וממלכות לעבד את-יהוה | 22 |
Kiam kolektiĝos kune la popoloj kaj regnoj, Por servi al la Eternulo.
| ענה בדרך כחו (כחי) קצר ימי | 23 |
Li lacigis en la vojo miajn fortojn, Li mallongigis miajn tagojn.
| אמר--אלי אל תעלני בחצי ימי בדור דורים שנותיך | 24 |
Mi diras: Ho mia Dio, ne forprenu min en la mezo de miaj tagoj, Vi, kies jaroj estas de generacio al generacio.
| לפנים הארץ יסדת ומעשה ידיך שמים | 25 |
En antikveco Vi fondis la teron; Kaj la ĉielo estas la faro de Viaj manoj.
| המה יאבדו-- ואתה תעמד וכלם כבגד יבלו כלבוש תחליפם ויחלפו | 26 |
Ili pereos, sed Vi restos; Kaj ĉiuj ili eluziĝos kiel vesto, Kiel veston Vi ilin ŝanĝos, kaj ili ŝanĝiĝos.
| ואתה-הוא ושנותיך לא יתמו | 27 |
Sed Vi restas la sama, Kaj Viaj jaroj ne finiĝos.
| בני-עבדיך ישכונו וזרעם לפניך יכון | 28 |
La filoj de Viaj sklavoj restos, Kaj ilia semo fortikiĝos antaŭ Vi.
