< תהילים 10 >
למה יהוה תעמד ברחוק תעלים לעתות בצרה | 1 |
Зашто, Господе, стојиш далеко, кријеш се кад је невоља?
בגאות רשע ידלק עני יתפשו במזמות זו חשבו | 2 |
С охолости безбожникове мучи се убоги; хватају се убоги преваром коју измишљају безбожници.
כי-הלל רשע על-תאות נפשו ובצע ברך נאץ יהוה | 3 |
Јер се безбожник дичи жељом душе своје, грабљивца похваљује.
רשע--כגבה אפו בל-ידרש אין אלהים כל-מזמותיו | 4 |
Безбожник у обести својој не мари за Господа: "Он не види." Нема Бога у мислима његовим.
יחילו דרכו בכל-עת--מרום משפטיך מנגדו כל-צורריו יפיח בהם | 5 |
Свагда су путеви његови криви; за судове Твоје не зна; на непријатеље своје неће ни да гледа.
אמר בלבו בל-אמוט לדר ודר אשר לא-ברע | 6 |
У срцу свом каже: Нећу посрнути; зло неће доћи никад.
אלה פיהו מלא--ומרמות ותך תחת לשונו עמל ואון | 7 |
Уста су му пуна неваљалих речи, преваре и увреде, под језиком је његовим мука и погибао.
ישב במארב חצרים--במסתרים יהרג נקי עיניו לחלכה יצפנו | 8 |
Седи у заседи иза куће; у потаји убија правога; очи његове вребају убогога.
יארב במסתר כאריה בסכה-- יארב לחטוף עני יחטף עני במשכו ברשתו | 9 |
Седи у потаји као лав у пећини; седи у заседи да ухвати убогога; хвата убогога увукавши га у мрежу своју.
ודכה (ידכה) ישח ונפל בעצומיו חלכאים (חל כאים) | 10 |
Притаји се, прилегне, и убоги падају у јаке нокте његове.
אמר בלבו שכח אל הסתיר פניו בל-ראה לנצח | 11 |
Каже у срцу свом: "Бог је заборавио, окренуо је лице своје, неће видети никад."
קומה יהוה--אל נשא ידך אל-תשכח עניים (ענוים) | 12 |
Устани Господе! Дигни руку своју, не заборави невољних.
על-מה נאץ רשע אלהים אמר בלבו לא תדרש | 13 |
Зашто безбожник да не мари за Бога говорећи у срцу свом да Ти нећеш видети?
ראתה כי-אתה עמל וכעס תביט-- לתת בידך עליך יעזב חלכה יתום אתה היית עוזר | 14 |
Ти видиш; јер гледаш увреде и муке и пишеш их на руци. Теби предаје себе убоги; сироти Ти си помоћник.
שבר זרוע רשע ורע תדרוש-רשעו בל-תמצא | 15 |
Сатри мишицу безбожном и злом, да се тражи и не нађе безбожност његова.
יהוה מלך עולם ועד אבדו גוים מארצו | 16 |
Господ је цар свагда, довека, нестаће незнабожаца са земље његове.
תאות ענוים שמעת יהוה תכין לבם תקשיב אזנך | 17 |
Господе! Ти чујеш жеље ништих; утврди срце њихово; отвори ухо своје,
לשפט יתום ודך בל-יוסיף עוד--לערץ אנוש מן-הארץ | 18 |
Да даш суд сироти и невољнику, да престану гонити човека са земље.