< מִשְׁלֵי 1 >
משלי שלמה בן-דוד-- מלך ישראל | 1 |
Mudre izreke Salomona, sina Davidova, kralja izraelskog:
לדעת חכמה ומוסר להבין אמרי בינה | 2 |
da se spozna mudrost i pouka, da se shvate razumne riječi;
לקחת מוסר השכל צדק ומשפט ומשרים | 3 |
da se primi umna pouka, pravda i pravica i nepristranost;
לתת לפתאים ערמה לנער דעת ומזמה | 4 |
da se dade pamet neiskusnima, mladiću znanje i umijeće;
ישמע חכם ויוסף לקח ונבון תחבלות יקנה | 5 |
kad mudar čuje, da umnoži znanje, a razuman steče mudrije misli;
להבין משל ומליצה דברי חכמים וחידתם | 6 |
da razumije izreke i prispodobe, riječi mudraca i njihove zagonetke.
יראת יהוה ראשית דעת חכמה ומוסר אוילים בזו | 7 |
Strah je Gospodnji početak spoznaje, ali ludi preziru mudrost i pouku.
שמע בני מוסר אביך ואל-תטש תורת אמך | 8 |
Poslušaj, sine moj, pouku oca svoga i ne odbacuj naputka svoje majke!
כי לוית חן הם לראשך וענקים לגרגרתך | 9 |
Jer će ti biti ljupki vijenac na glavi i ogrlica oko tvoga vrata.
בני-- אם-יפתוך חטאים אל-תבא | 10 |
Sine moj, ako te grešnici mame, ne pristaj;
אם-יאמרו לכה אתנו נארבה לדם נצפנה לנקי חנם | 11 |
ako bi rekli: “Hodi s nama, da vrebamo krv, čekamo u zasjedi nevina ni za što;
נבלעם כשאול חיים ותמימים כיורדי בור (Sheol ) | 12 |
da ih progutamo žive kao carstvo smrti i cijele kao one koji silaze u grob; (Sheol )
כל-הון יקר נמצא נמלא בתינו שלל | 13 |
naplijenit ćemo svakojaka blaga, napuniti svoje kuće plijenom;
גורלך תפיל בתוכנו כיס אחד יהיה לכלנו | 14 |
bacat ćeš s nama svoj ždrijeb, svi ćemo zajedno imati jednu kesu.”
בני--אל-תלך בדרך אתם מנע רגלך מנתיבתם | 15 |
Sine moj, ne idi s njima na put, makni nogu od njihove staze.
כי רגליהם לרע ירוצו וימהרו לשפך-דם | 16 |
Jer na zlo trče svojim nogama i hite prolijevati krv.
כי-חנם מזרה הרשת-- בעיני כל-בעל כנף | 17 |
Jer uzalud je razapinjati mrežu pred očima svima pticama.
והם לדמם יארבו יצפנו לנפשתם | 18 |
A oni vrebaju vlastitu krv, postavljaju zasjedu svojemu životu.
כן--ארחות כל-בצע בצע את-נפש בעליו יקח | 19 |
Takva je sudba svih lakomih na ružan dobitak: on ih života stane.
חכמות בחוץ תרנה ברחבות תתן קולה | 20 |
Mudrost glasno uzvikuje na ulici, na trgovima diže svoj glas;
בראש המיות תקרא בפתחי שערים בעיר--אמריה תאמר | 21 |
propovijeda po bučnim uglovima, na otvorenim gradskim vratima govori svoje riječi:
עד-מתי פתים-- תאהבו-פתי ולצים--לצון חמדו להם וכסילים ישנאו-דעת | 22 |
“Dokle ćete, vi glupi, ljubiti glupost i dokle će podsmjevačima biti milo podsmijevanje, i dokle će bezumnici mrziti znanje?
תשובו לתוכחתי הנה אביעה לכם רוחי אודיעה דברי אתכם | 23 |
Poslušajte moju opomenu! Gle, svoj duh pred vas izlijevam, hoću vas poučiti svojim riječima.
יען קראתי ותמאנו נטיתי ידי ואין מקשיב | 24 |
Koliko sam vas zvala, a vi ste odbijali; pružala sam ruku, ali je nitko ne opazi.
ותפרעו כל-עצתי ותוכחתי לא אביתם | 25 |
Nego ste odbacili svaki moj savjet i niste poslušali moje opomene;
גם-אני באידכם אשחק אלעג בבא פחדכם | 26 |
zato ću se i ja smijati vašoj propasti, rugat ću se kad vas obuzme tjeskoba:
בבא כשאוה (כשואה) פחדכם-- ואידכם כסופה יאתה בבא עליכם צרה וצוקה | 27 |
kad navali na vas strah kao nevrijeme i zgrabi vas propast kao vihor, kad navali na vas nevolja i muka.
אז יקראנני ולא אענה ישחרנני ולא ימצאנני | 28 |
Tada će me zvati, ali se ja neću odazvati; tražit će me, ali me neće naći.
תחת כי-שנאו דעת ויראת יהוה לא בחרו | 29 |
Jer su mrzili spoznaju i nisu izabrali Gospodnjeg straha
לא-אבו לעצתי נאצו כל-תוכחתי | 30 |
niti su poslušali moj savjet, nego su prezreli svaku moju opomenu.
ויאכלו מפרי דרכם וממעצתיהם ישבעו | 31 |
Zato će jesti plod svojeg vladanja i nasititi se vlastitih savjeta.
כי משובת פתים תהרגם ושלות כסילים תאבדם | 32 |
Jer glupe će ubiti njihovo odbijanje, a nemar će upropastiti bezumne.
ושמע לי ישכן-בטח ושאנן מפחד רעה | 33 |
A tko sluša mene, bezbrižan ostaje i spokojno živi bez straha od zla.”