< מִשְׁלֵי 8 >

הלא-חכמה תקרא ותבונה תתן קולה 1
Vai gudrība nesauc, un atzīšana nepaceļ savu balsi?
בראש-מרמים עלי-דרך בית נתיבות נצבה 2
Kalnu virsgalā tā stāv, ceļmalā uz ceļu jūtīm;
ליד-שערים לפי-קרת מבוא פתחים תרנה 3
Pie vārtiem pilsētas priekšā, kur pa vārtiem ieiet, viņa skaņi sauc:
אליכם אישים אקרא וקולי אל-בני אדם 4
„Uz jums, vīri, es saucu, un mana balss iet pie cilvēku bērniem.
הבינו פתאים ערמה וכסילים הבינו לב 5
Ņemiet vērā, nejēgas, gudrību, un, ģeķi, paliekat prātīgi!
שמעו כי-נגידים אדבר ומפתח שפתי מישרים 6
Klausāties, jo es runāšu augstas lietas un atdarīšu savu muti ar skaidriem vārdiem.
כי-אמת יהגה חכי ותועבת שפתי רשע 7
Jo mana mute runās patiesību, un bezdievība manām lūpām ir negantība.
בצדק כל-אמרי-פי אין בהם נפתל ועקש 8
Visi manas mutes vārdi stāv taisnībā, iekš tiem nav netiklības, nedz viltības.
כלם נכחים למבין וישרים למצאי דעת 9
Tie ir visnotaļ taisni tam, kas tos saprot un skaidri tiem, kas atzīšanu atraduši.
קחו-מוסרי ואל-כסף ודעת מחרוץ נבחר 10
Pieņemiet manu mācību labāki nekā sudrabu, un atzīšanu vairāk nekā tīru zeltu;
כי-טובה חכמה מפנינים וכל-חפצים לא ישוו-בה 11
Jo gudrība ir labāka pār pērlēm, un viss, ko tu kārotu, tai netiek līdz.
אני-חכמה שכנתי ערמה ודעת מזמות אמצא 12
Es, tā gudrība, mītu pie samaņas un atrodu vērtīgu padomu.
יראת יהוה שנאת-רע גאה וגאון ודרך רע ופי תהפכות שנאתי 13
Tā Kunga bijāšana ir: ienīdēt ļaunu, lepnību, augstprātību un ļaunu ceļu, un es ienīstu netiklu muti.
לי-עצה ותושיה אני בינה לי גבורה 14
Pie manis ir padoms un palīgs; es esmu atzīšana, man ir spēks.
בי מלכים ימלכו ורזנים יחקקו צדק 15
Caur mani valda ķēniņi, un dod taisnus likumus valdītāji;
בי שרים ישרו ונדיבים כל-שפטי צדק 16
Caur mani valda varenie un lielkungi, visi zemes soģi.
אני אהביה (אהבי) אהב ומשחרי ימצאנני 17
Es mīlēju tos, kas mani mīl, un kas mani tikuši(centīgi) meklē, tie mani atrod.
עשר-וכבוד אתי הון עתק וצדקה 18
Bagātība un gods ir pie manis, paliekama manta un taisnība.
טוב פריי מחרוץ ומפז ותבואתי מכסף נבחר 19
Mani augļi ir labāki nekā zelts un tīrs zelts, un mans ienākums nekā šķīsts sudrabs.
בארח-צדקה אהלך בתוך נתיבות משפט 20
Es vadu uz taisnības ceļa, taisnas tiesas pēdās,
להנחיל אהבי יש ואצרתיהם אמלא 21
Ka tiem, kas mani mīl, dodu iemantot pilnību un pildu viņu mantu.
יהוה--קנני ראשית דרכו קדם מפעליו מאז 22
Tas Kungs mani nolika par sava ceļa iesākumu, par savu radījumu pirmaju no mūžības.
מעולם נסכתי מראש-- מקדמי-ארץ 23
No mūžības es esmu iecelta, no iesākuma, no pasaules gala.
באין-תהמות חוללתי באין מעינות נכבדי-מים 24
Kad dziļumi vēl nebija, tad es piedzimu, kad avoti vēl nebija, no ūdeņiem grūti.
בטרם הרים הטבעו לפני גבעות חוללתי 25
Pirms kalnu pamati tapa nolikti, priekš pakalniem, tad es piedzimu.
עד-לא עשה ארץ וחוצות וראש עפרות תבל 26
Viņš vēl nebija radījis zemi nedz klajumus, nedz sācis pasaules pīšļus;
בהכינו שמים שם אני בחקו חוג על-פני תהום 27
Kad viņš debesis sataisīja, tad es tur biju; kad viņš izplatīja debess velvi pār dziļumiem,
באמצו שחקים ממעל בעזוז עינות תהום 28
Kad viņš padebešus augšām nostiprināja, kad dziļumu avoti krākdami krāca,
בשומו לים חקו ומים לא יעברו-פיו בחוקו מוסדי ארץ 29
Kad viņš jūrai lika robežas, ka ūdeņi neplūstu pār viņas malām, kad viņš nostiprināja zemes pamatus:
ואהיה אצלו אמון ואהיה שעשועים יום יום משחקת לפניו בכל-עת 30
Tad es biju pie viņa tā izdarītāja un biju viņa prieks dienu dienas un līksmojos viņa priekšā vienmēr:
משחקת בתבל ארצו ושעשעי את-בני אדם 31
Es līksmojos viņa pasaules virsū un mans prieks ir pie cilvēku bērniem.
ועתה בנים שמעו-לי ואשרי דרכי ישמרו 32
Tad klausiet nu mani, mani bērni; jo svētīgs, kas manus ceļus sargā.
שמעו מוסר וחכמו ואל-תפרעו 33
Klausiet pamācīšanai un topiet gudri, un neatmetat viņu.
אשרי אדם שמע-לי לשקד על-דלתתי יום יום--לשמר מזוזת פתחי 34
Svētīgs tas cilvēks, kas mani klausa, kas kavējās pie manām durvīm dienu no dienas, sargāt manu durvju stenderus;
כי מצאי מצאי (מצא) חיים ויפק רצון מיהוה 35
Jo kas mani atrod, tas atrod dzīvību un dabūs žēlastību no Tā Kunga.
וחטאי חמס נפשו כל-משנאי אהבו מות 36
Bet kas pret mani grēko, tas dara varu savai dvēselei; kas mani ienīst, tie visi līdz mīļo nāvi.“

< מִשְׁלֵי 8 >