< מִשְׁלֵי 7 >

בני שמר אמרי ומצותי תצפן אתך 1
Synu mój! strzeż słów moich, a przykazanie moje chowaj u siebie.
שמר מצותי וחיה ותורתי כאישון עיניך 2
Strzeż przykazań moich, a żyć będziesz; a nauki mojej, jako źrenicy oczów swych.
קשרם על-אצבעתיך כתבם על-לוח לבך 3
Uwiąż je na palcach twoich, napisz je na tablicy serca twego.
אמר לחכמה אחתי את ומדע לבינה תקרא 4
Mów mądrości: Siostraś ty moja, a roztropność przyjaciółką nazywaj,
לשמרך מאשה זרה מנכריה אמריה החליקה 5
Aby cię strzegły od żony cudzej, i od obcej, która mówi łagodne słowa.
כי בחלון ביתי-- בעד אשנבי נשקפתי 6
Bom oknem domu swego przez kratę moję wyglądał;
וארא בפתאים אבינה בבנים-- נער חסר-לב 7
I widziałem między prostakami, obaczyłem między synami młodzieńca głupiego,
עבר בשוק אצל פנה ודרך ביתה יצעד 8
Który szedł ulicą przy rogu jej, drogą postępując ku domowi jej.
בנשף-בערב יום באישון לילה ואפלה 9
Ze zmierzkiem pod wieczór, w ciemności nocnej, i w mroku.
והנה אשה לקראתו שית זונה ונצרת לב 10
A oto niewiasta spotkała go, w ubiorze wszetecznicy, chytrego serca,
המיה היא וסררת בביתה לא-ישכנו רגליה 11
Świegotliwa i nie ukrócona, a w domu własnym nie mogły się ostać nogi jej;
פעם בחוץ--פעם ברחבות ואצל כל-פנה תארב 12
Raz na dworzu, raz na ulicach i po wszystkich kątach zasadzki czyniąca;
והחזיקה בו ונשקה לו העזה פניה ותאמר לו 13
I uchwyciła go, i pocałowała go, a złożywszy wstyd z twarzy swojej, rzekła mu:
זבחי שלמים עלי היום שלמתי נדרי 14
Ofiary spokojne są u mnie; dzisiajm oddała śluby moje.
על-כן יצאתי לקראתך לשחר פניך ואמצאך 15
Przetożem wyszła przeciw tobie, abym pilnie szukała twarzy twojej, i znalazłam cię.
מרבדים רבדתי ערשי חטבות אטון מצרים 16
Obiłam kobiercami łoże moje, ozdobione rzezaniem i prześcieradłami egipskiemi.
נפתי משכבי-- מר אהלים וקנמון 17
Potrząsnęłam pokój swój myrrą, aloesem, i cynamonem.
לכה נרוה דדים עד-הבקר נתעלסה באהבים 18
Pójdźże, opójmy się miłością aż do poranku, ucieszmy się miłością.
כי אין האיש בביתו הלך בדרך מרחוק 19
Boć męża mego w domu niemasz; pojechał w drogę daleką.
צרור-הכסף לקח בידו ליום הכסא יבא ביתו 20
Worek pieniędzy wziął z sobą; dnia pewnego wróci się do domu swego.
הטתו ברב לקחה בחלק שפתיה תדיחנו 21
I nakłoniła go wielą słów swoich, a łagodnością warg swoich zniewoliła go.
הולך אחריה פתאם כשור אל-טבח יבא וכעכס אל-מוסר אויל 22
Wnet poszedł za nią, jako wół, gdy go na rzeź wiodą, a jako głupi do pęta, którem karany bywa.
עד יפלח חץ כבדו-- כמהר צפור אל-פח ולא-ידע כי-בנפשו הוא 23
I przebiła strzałą wątrobę jego; kwapił się jako ptak do sidła, nie wiedząc, iż je zgotowano na duszę jego.
ועתה בנים שמעו-לי והקשיבו לאמרי-פי 24
Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a bądźcie pilni powieści ust moich.
אל-ישט אל-דרכיה לבך אל-תתע בנתיבותיה 25
Niechaj się nie uchyla za drogami jej serce twoje, ani się tułaj po ścieszkach jej.
כי-רבים חללים הפילה ועצמים כל-הרגיה 26
Albowiem wielu zraniwszy poraziła, i mocarze wszyscy pozabijani są od niej.
דרכי שאול ביתה ירדות אל-חדרי-מות (Sheol h7585) 27
Dom jej jest jako drogi piekielne, wiodące do gmachów śmierci. (Sheol h7585)

< מִשְׁלֵי 7 >