< מִשְׁלֵי 7 >
בני שמר אמרי ומצותי תצפן אתך | 1 |
Synu mój! strzeż słów moich, a przykazanie moje chowaj u siebie.
שמר מצותי וחיה ותורתי כאישון עיניך | 2 |
Strzeż przykazań moich, a żyć będziesz; a nauki mojej, jako źrenicy oczów swych.
קשרם על-אצבעתיך כתבם על-לוח לבך | 3 |
Uwiąż je na palcach twoich, napisz je na tablicy serca twego.
אמר לחכמה אחתי את ומדע לבינה תקרא | 4 |
Mów mądrości: Siostraś ty moja, a roztropność przyjaciółką nazywaj,
לשמרך מאשה זרה מנכריה אמריה החליקה | 5 |
Aby cię strzegły od żony cudzej, i od obcej, która mówi łagodne słowa.
כי בחלון ביתי-- בעד אשנבי נשקפתי | 6 |
Bom oknem domu swego przez kratę moję wyglądał;
וארא בפתאים אבינה בבנים-- נער חסר-לב | 7 |
I widziałem między prostakami, obaczyłem między synami młodzieńca głupiego,
עבר בשוק אצל פנה ודרך ביתה יצעד | 8 |
Który szedł ulicą przy rogu jej, drogą postępując ku domowi jej.
בנשף-בערב יום באישון לילה ואפלה | 9 |
Ze zmierzkiem pod wieczór, w ciemności nocnej, i w mroku.
והנה אשה לקראתו שית זונה ונצרת לב | 10 |
A oto niewiasta spotkała go, w ubiorze wszetecznicy, chytrego serca,
המיה היא וסררת בביתה לא-ישכנו רגליה | 11 |
Świegotliwa i nie ukrócona, a w domu własnym nie mogły się ostać nogi jej;
פעם בחוץ--פעם ברחבות ואצל כל-פנה תארב | 12 |
Raz na dworzu, raz na ulicach i po wszystkich kątach zasadzki czyniąca;
והחזיקה בו ונשקה לו העזה פניה ותאמר לו | 13 |
I uchwyciła go, i pocałowała go, a złożywszy wstyd z twarzy swojej, rzekła mu:
זבחי שלמים עלי היום שלמתי נדרי | 14 |
Ofiary spokojne są u mnie; dzisiajm oddała śluby moje.
על-כן יצאתי לקראתך לשחר פניך ואמצאך | 15 |
Przetożem wyszła przeciw tobie, abym pilnie szukała twarzy twojej, i znalazłam cię.
מרבדים רבדתי ערשי חטבות אטון מצרים | 16 |
Obiłam kobiercami łoże moje, ozdobione rzezaniem i prześcieradłami egipskiemi.
נפתי משכבי-- מר אהלים וקנמון | 17 |
Potrząsnęłam pokój swój myrrą, aloesem, i cynamonem.
לכה נרוה דדים עד-הבקר נתעלסה באהבים | 18 |
Pójdźże, opójmy się miłością aż do poranku, ucieszmy się miłością.
כי אין האיש בביתו הלך בדרך מרחוק | 19 |
Boć męża mego w domu niemasz; pojechał w drogę daleką.
צרור-הכסף לקח בידו ליום הכסא יבא ביתו | 20 |
Worek pieniędzy wziął z sobą; dnia pewnego wróci się do domu swego.
הטתו ברב לקחה בחלק שפתיה תדיחנו | 21 |
I nakłoniła go wielą słów swoich, a łagodnością warg swoich zniewoliła go.
הולך אחריה פתאם כשור אל-טבח יבא וכעכס אל-מוסר אויל | 22 |
Wnet poszedł za nią, jako wół, gdy go na rzeź wiodą, a jako głupi do pęta, którem karany bywa.
עד יפלח חץ כבדו-- כמהר צפור אל-פח ולא-ידע כי-בנפשו הוא | 23 |
I przebiła strzałą wątrobę jego; kwapił się jako ptak do sidła, nie wiedząc, iż je zgotowano na duszę jego.
ועתה בנים שמעו-לי והקשיבו לאמרי-פי | 24 |
Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a bądźcie pilni powieści ust moich.
אל-ישט אל-דרכיה לבך אל-תתע בנתיבותיה | 25 |
Niechaj się nie uchyla za drogami jej serce twoje, ani się tułaj po ścieszkach jej.
כי-רבים חללים הפילה ועצמים כל-הרגיה | 26 |
Albowiem wielu zraniwszy poraziła, i mocarze wszyscy pozabijani są od niej.
דרכי שאול ביתה ירדות אל-חדרי-מות (Sheol ) | 27 |
Dom jej jest jako drogi piekielne, wiodące do gmachów śmierci. (Sheol )