מִשְׁלֵי 6

1 בני אם-ערבת לרעך תקעת לזר כפיך

Сине мој, кад се подјемчиш за пријатеља свог, и даш руку своју туђинцу,

2 נוקשת באמרי-פיך נלכדת באמרי-פיך

Везао си се речима уста својих, ухватио си се речима уста својих.

3 עשה זאת אפוא בני והנצל-- כי באת בכף-רעך לך התרפס ורהב רעיך

Зато учини тако, сине мој, и опрости се, јер си допао у руке ближњему свом; иди, припадни, и навали на ближњег свог.

4 אל-תתן שנה לעיניך ותנומה לעפעפיך

Не дај сна очима својим, ни веђама својим дрема.

5 הנצל כצבי מיד וכצפור מיד יקוש

Отми се као срна из руке ловцу, и као птица из руке птичару.

6 לך-אל-נמלה עצל ראה דרכיה וחכם

Иди к мраву, лењивче, гледај путеве његове, и омудрај.

7 אשר אין-לה קצין-- שטר ומשל

Нема вођу ни управитеља ни господара;

8 תכין בקיץ לחמה אגרה בקציר מאכלה

И опет приправља лети себи храну, збира уз жетву пићу своју.

9 עד-מתי עצל תשכב מתי תקום משנתך

Докле ћеш, лењивче, лежати? Кад ћеш устати од сна свог?

10 מעט שנות מעט תנומות מעט חבק ידים לשכב

Док мало проспаваш, док мало продремљеш, док мало склопиш руке да прилегнеш,

11 ובא-כמהלך ראשך ומחסרך כאיש מגן

У том ће доћи сиромаштво твоје као путник и оскудица твоја као оружан човек.

12 אדם בליעל איש און הולך עקשות פה

Човек неваљао и нитков ходи са злим устима;

13 קרץ בעינו מלל ברגלו מרה באצבעתיו

Намигује очима, говори ногама, показује прстима;

14 תהפכות בלבו--חרש רע בכל-עת מדנים (מדינים) ישלח

Свака му је опачина у срцу, кује зло свагда, замеће свађу.

15 על-כן--פתאם יבוא אידו פתע ישבר ואין מרפא

Зато ће уједанпут доћи погибао његова, часом ће се сатрти и неће бити лека.

16 שש-הנה שנא יהוה ושבע תועבות (תועבת) נפשו

На ово шесторо мрзи Господ, и седмо је гад души његовој:

17 עינים רמות לשון שקר וידים שפכות דם-נקי

Очи поносите, језик лажљив и руке које проливају крв праву,

18 לב--חרש מחשבות און רגלים ממהרות לרוץ לרעה

Срце које кује зле мисли, ноге које брзо трче на зло,

19 יפיח כזבים עד שקר ומשלח מדנים בין אחים

Лажан сведок који говори лаж, и ко замеће свађу међу браћом.

20 נצר בני מצות אביך ואל-תטש תורת אמך

Чувај, сине мој, заповест оца свог, и не остављај науке матере своје.

21 קשרם על-לבך תמיד ענדם על-גרגרתך

Привежи их себи на срце засвагда, и свежи их себи око грла.

22 בהתהלכך תנחה אתך-- בשכבך תשמר עליך והקיצות היא תשיחך

Куда год пођеш, водиће те; кад заспиш, чуваће те; кад се пробудиш, разговараће те;

23 כי נר מצוה ותורה אור ודרך חיים תוכחות מוסר

Јер је заповест жижак, и наука је видело, и пут је животни карање које поучава;

24 לשמרך מאשת רע מחלקת לשון נכריה

Да те чувају од зле жене, од језика којим ласка жена туђа.

25 אל-תחמד יפיה בלבבך ואל-תקחך בעפעפיה

Не зажели у срцу свом лепоту њену, и немој да те ухвати веђама својим.

26 כי בעד-אשה זונה עד-ככר-לחם ואשת איש-- נפש יקרה תצוד

Јер са жене курве спада човек на комад хлеба, и жена пуста лови драгоцену душу.

27 היחתה איש אש בחיקו ובגדיו לא תשרפנה

Хоће ли ко узети огња у недра, а хаљине да му се не упале?

28 אם-יהלך איש על-הגחלים ורגליו לא תכוינה

Хоће ли ко ходити по живом угљевљу, а ногу да не ожеже?

29 כן--הבא אל-אשת רעהו לא-ינקה כל-הנגע בה

Тако бива ономе који иде к жени ближњег свог; неће бити без кривице ко је се год дотакне.

30 לא-יבוזו לגנב כי יגנוב-- למלא נפשו כי ירעב

Не срамоте лупежа који украде да насити душу своју, будући гладан;

31 ונמצא ישלם שבעתים את-כל-הון ביתו יתן

Него кад га ухвате плати самоседмо, да све имање дома свог.

32 נאף אשה חסר-לב משחית נפשו הוא יעשנה

Али ко учини прељубу са женом, безуман је, душу своју губи ко тако чини;

33 נגע-וקלון ימצא וחרפתו לא תמחה

Муке и руга допада, и срамота се његова не може избрисати.

34 כי-קנאה חמת-גבר ולא-יחמול ביום נקם

Јер је љубавна сумња жестока у мужа и не штеди на дан освете;

35 לא-ישא פני כל-כפר ולא-יאבה כי תרבה-שחד

Не мари ни за какав откуп, и не прима ако ћеш и много дарова давати.