מִשְׁלֵי 6

1 בני אם-ערבת לרעך תקעת לזר כפיך

Sine moj, kad se podjemèiš za prijatelja svojega, i daš ruku svoju tuðincu,

2 נוקשת באמרי-פיך נלכדת באמרי-פיך

Vezao si se rijeèima usta svojih, uhvatio si se rijeèima usta svojih.

3 עשה זאת אפוא בני והנצל-- כי באת בכף-רעך לך התרפס ורהב רעיך

Zato uèini tako, sine moj, i oprosti se, jer si dopao u ruke bližnjemu svojemu; idi, pripadni, i navali na bližnjega svojega.

4 אל-תתן שנה לעיניך ותנומה לעפעפיך

Ne daj sna oèima svojima, ni vjeðama svojima drijema.

5 הנצל כצבי מיד וכצפור מיד יקוש

Otmi se kao srna iz ruke lovcu, i kao ptica iz ruke ptièaru.

6 לך-אל-נמלה עצל ראה דרכיה וחכם

Idi k mravu, ljenivèe, gledaj putove njegove, i omudraj.

7 אשר אין-לה קצין-- שטר ומשל

Nema voða ni upravitelja ni gospodara;

8 תכין בקיץ לחמה אגרה בקציר מאכלה

I opet pripravlja ljeti sebi hranu, zbira uz žetvu piæu svoju.

9 עד-מתי עצל תשכב מתי תקום משנתך

Dokle æeš, ljenivèe, ležati? kad æeš ustati od sna svojega?

10 מעט שנות מעט תנומות מעט חבק ידים לשכב

Dok malo prospavaš, dok malo prodrijemlješ, dok malo sklopiš ruke da prilegneš,

11 ובא-כמהלך ראשך ומחסרך כאיש מגן

Utom æe doæi siromaštvo tvoje kao putnik i oskudica tvoja kao oružan èovjek.

12 אדם בליעל איש און הולך עקשות פה

Èovjek nevaljao i nitkov hodi sa zlijem ustima;

13 קרץ בעינו מלל ברגלו מרה באצבעתיו

Namiguje oèima, govori nogama, pokazuje prstima;

14 תהפכות בלבו--חרש רע בכל-עת מדנים (מדינים) ישלח

Svaka mu je opaèina u srcu, kuje zlo svagda, zameæe svaðu.

15 על-כן--פתאם יבוא אידו פתע ישבר ואין מרפא

Zato æe ujedanput doæi pogibao njegova, èasom æe se satrti i neæe biti lijeka.

16 שש-הנה שנא יהוה ושבע תועבות (תועבת) נפשו

Na ovo šestoro mrzi Gospod, i sedmo je gad duši njegovoj:

17 עינים רמות לשון שקר וידים שפכות דם-נקי

Oèi ponosite, jezik lažljiv i ruke koje proljevaju krv pravu,

18 לב--חרש מחשבות און רגלים ממהרות לרוץ לרעה

Srce koje kuje zle misli, noge koje brzo trèe na zlo,

19 יפיח כזבים עד שקר ומשלח מדנים בין אחים

Lažan svjedok koji govori laž, i ko zameæe svaðu meðu braæom.

20 נצר בני מצות אביך ואל-תטש תורת אמך

Èuvaj, sine moj, zapovijest oca svojega, i ne ostavljaj nauke matere svoje.

21 קשרם על-לבך תמיד ענדם על-גרגרתך

Priveži ih sebi na srce zasvagda, i spuèi ih sebi oko grla.

22 בהתהלכך תנחה אתך-- בשכבך תשמר עליך והקיצות היא תשיחך

Kuda god poðeš, vodiæe te; kad zaspiš, èuvaæe te; kad se probudiš, razgovaraæe te;

23 כי נר מצוה ותורה אור ודרך חיים תוכחות מוסר

Jer je zapovijest žižak, i nauka je vidjelo, i put je životni karanje koje pouèava;

24 לשמרך מאשת רע מחלקת לשון נכריה

Da te èuvaju od zle žene, od jezika kojim laska žena tuða.

25 אל-תחמד יפיה בלבבך ואל-תקחך בעפעפיה

Ne zaželi u srcu svom ljepote njezine, i nemoj da te uhvati vjeðama svojim.

26 כי בעד-אשה זונה עד-ככר-לחם ואשת איש-- נפש יקרה תצוד

Jer sa žene kurve spada èovjek na komad hljeba, i žena pusta lovi dragocjenu dušu.

27 היחתה איש אש בחיקו ובגדיו לא תשרפנה

Hoæe li ko uzeti ognja u njedra a haljine da mu se ne upale?

28 אם-יהלך איש על-הגחלים ורגליו לא תכוינה

Hoæe li ko hoditi po živom ugljevlju a nogu da ne ožeže?

29 כן--הבא אל-אשת רעהו לא-ינקה כל-הנגע בה

Tako biva onome koji ide k ženi bližnjega svojega; neæe biti bez krivice ko je se god dotakne.

30 לא-יבוזו לגנב כי יגנוב-- למלא נפשו כי ירעב

Ne sramote lupeža koji ukrade da nasiti dušu svoju, buduæi gladan;

31 ונמצא ישלם שבעתים את-כל-הון ביתו יתן

Nego kad ga uhvate plati samosedmo, da sve imanje doma svojega.

32 נאף אשה חסר-לב משחית נפשו הוא יעשנה

Ali ko uèini preljubu sa ženom, bezuman je, dušu svoju gubi ko tako èini;

33 נגע-וקלון ימצא וחרפתו לא תמחה

Muke i ruga dopada, i sramota se njegova ne može izbrisati.

34 כי-קנאה חמת-גבר ולא-יחמול ביום נקם

Jer je ljubavna sumnja žestoka u muža i ne štedi na dan osvete;

35 לא-ישא פני כל-כפר ולא-יאבה כי תרבה-שחד

Ne mari ni za kakav otkup, i ne prima ako æeš i mnogo darova davati.