< מִשְׁלֵי 6 >

בני אם-ערבת לרעך תקעת לזר כפיך 1
Synu mój! jeźlibyś ręczył za przyjaciela twego, a dałbyś obcemu rękę twoję:
נוקשת באמרי-פיך נלכדת באמרי-פיך 2
Usidliłeś się słowy ust twoich, pojmanyś mowami ust twoich.
עשה זאת אפוא בני והנצל-- כי באת בכף-רעך לך התרפס ורהב רעיך 3
Przetoż uczyń tak, synu mój! a wyzwól się, gdyżeś wpadł w rękę przyjaciela twego; idźże, upokórz się, a nalegaj na przyjaciela twego.
אל-תתן שנה לעיניך ותנומה לעפעפיך 4
Nie dawaj snu oczom twoim, ani drzemania powiekom twoim.
הנצל כצבי מיד וכצפור מיד יקוש 5
Wyrwij się jako łani z rąk myśliwca i jako ptak z ręki ptasznika.
לך-אל-נמלה עצל ראה דרכיה וחכם 6
Idź do mrówki, leniwcze! obacz drogi jej, a nabądź mądrości;
אשר אין-לה קצין-- שטר ומשל 7
Która, choć nie ma wodza, ani przełożonego, ani pana,
תכין בקיץ לחמה אגרה בקציר מאכלה 8
Przecież w lecie gotuje pokarm swój, a zgromadza w żniwa żywność swoję.
עד-מתי עצל תשכב מתי תקום משנתך 9
Leniwcze! dokądże leżeć będziesz? kiedyż wstaniesz ze snu swego?
מעט שנות מעט תנומות מעט חבק ידים לשכב 10
Trochę się prześpisz, trochę podrzemiesz, trochę złożysz ręce, abyś odpoczywał.
ובא-כמהלך ראשך ומחסרך כאיש מגן 11
A wtem ubóstwo twoje przyjdzie jako podróżny, a niedostatek twój, jako mąż zbrojny.
אדם בליעל איש און הולך עקשות פה 12
Człowiek niepobożny, mąż złośliwy chodzi w przewrotności ust;
קרץ בעינו מלל ברגלו מרה באצבעתיו 13
Mruga oczyma swemi, mówi nogami swemi, ukazuje palcami swemi;
תהפכות בלבו--חרש רע בכל-עת מדנים (מדינים) ישלח 14
Przewrotności są w sercu jego, myśli złe na każdy czas, a zwady rozsiewa.
על-כן--פתאם יבוא אידו פתע ישבר ואין מרפא 15
Przetoż prędko przyjdzie upadek jego; nagle skruszony będzie bez uleczenia.
שש-הנה שנא יהוה ושבע תועבות (תועבת) נפשו 16
Sześć jest rzeczy, których nienawidzi Pan, a siódma jest obrzydliwością duszy jego;
עינים רמות לשון שקר וידים שפכות דם-נקי 17
Oczów wyniosłych, języka kłamliwego, i rąk wylewających krew niewinną;
לב--חרש מחשבות און רגלים ממהרות לרוץ לרעה 18
Serca, które knuje myśli złe; nóg, które się kwapią bieżeć ku złemu;
יפיח כזבים עד שקר ומשלח מדנים בין אחים 19
Świadka fałszywego, który mówi kłamstwo, i tego, który sieje rosterki między braćmi.
נצר בני מצות אביך ואל-תטש תורת אמך 20
Strzeżże, synu mój! przykazania ojca twego, a nie opuszczaj nauki matki twojej.
קשרם על-לבך תמיד ענדם על-גרגרתך 21
Wiążże je zawżdy u serca twego, a wieszaj je u szyi twojej.
בהתהלכך תנחה אתך-- בשכבך תשמר עליך והקיצות היא תשיחך 22
Gdziekolwiek pójdziesz, poprowadzi cię; gdy, zaśniesz strzedz cię będzie, a gdy się ocucisz, rozmawiać z tobą będzie,
כי נר מצוה ותורה אור ודרך חיים תוכחות מוסר 23
(Bo przykazanie jest pochodnią, nauka światłością, a drogą żywota są karności ćwiczenia.)
לשמרך מאשת רע מחלקת לשון נכריה 24
Aby cię strzegły od niewiasty złej, i od łagodnego języka niewiasty obcej.
אל-תחמד יפיה בלבבך ואל-תקחך בעפעפיה 25
Nie pożądaj piękności jej w sercu twojem, a niech cię nie łowi powiekami swemi.
כי בעד-אשה זונה עד-ככר-לחם ואשת איש-- נפש יקרה תצוד 26
Albowiem dla niewiasty wszetecznej zubożeje człowiek aż do kęsa chleba; owszem żona cudzołożna drogą duszę łowi.
היחתה איש אש בחיקו ובגדיו לא תשרפנה 27
Izaż może kto brać ogień do zanadrzy swoich, aby szaty jego nie zgorzały?
אם-יהלך איש על-הגחלים ורגליו לא תכוינה 28
Izaż może kto chodzić po rozpalonym węglu, aby się nogi jego nie poparzyły?
כן--הבא אל-אשת רעהו לא-ינקה כל-הנגע בה 29
Tak kto wchodzi do żony bliźniego swego, nie będzie bez winy, ktokolwiek się jej dotknie.
לא-יבוזו לגנב כי יגנוב-- למלא נפשו כי ירעב 30
Nie kładą hańby na złodzieja, jeżliż co ukradnie, chcąc nasycić duszę swoję, będąc głodnym;
ונמצא ישלם שבעתים את-כל-הון ביתו יתן 31
Ale gdy go zastaną, nagradza siedmiorako, albo wszystkę majętność domu swego daje.
נאף אשה חסר-לב משחית נפשו הוא יעשנה 32
Lecz cudzołożący z niewiastą głupi jest, a kto chce zatracić duszę swoję, ten to czyni.
נגע-וקלון ימצא וחרפתו לא תמחה 33
Karanie i zelżywość odniesie, a hańba jego nie będzie zgładzona.
כי-קנאה חמת-גבר ולא-יחמול ביום נקם 34
Bo zawisna miłość jest zapalczywością męża, a nie sfolguje w dzień pomsty.
לא-ישא פני כל-כפר ולא-יאבה כי תרבה-שחד 35
Nie będzie miał względu na żaden okup, ani przyjmie, chociażby mu najwięcej darów dawano.

< מִשְׁלֵי 6 >