< מִשְׁלֵי 6 >
בני אם-ערבת לרעך תקעת לזר כפיך | 1 |
Mans bērns, ja tu priekš sava tuvākā galvojis un roku devis priekš cita,
נוקשת באמרי-פיך נלכדת באמרי-פיך | 2 |
Tad tu esi sasaistīts ar savas mutes valodu un savaldzināts ar savas mutes vārdiem.
עשה זאת אפוא בני והנצל-- כי באת בכף-רעך לך התרפס ורהב רעיך | 3 |
Tad dari jel tā mans bērns, un izglābies, ja tu savam tuvākam rokā esi nācis; ej, meties zemē priekš viņa un spied savu tuvāko;
אל-תתן שנה לעיניך ותנומה לעפעפיך | 4 |
Nedod savām acīm miega, nedod savām acīm dusas;
הנצל כצבי מיד וכצפור מיד יקוש | 5 |
Izglābies kā stirna no viņa rokas un kā putns no mednieka rokas!
לך-אל-נמלה עצל ראה דרכיה וחכם | 6 |
Ej pie skudras, sliņķi, skaties viņas ceļus un topi gudrs!
אשר אין-לה קצין-- שטר ומשל | 7 |
Lai tai nav valdnieka, ne virsnieka, ne kunga,
תכין בקיץ לחמה אגרה בקציר מאכלה | 8 |
Tā tomēr savu maizi sagādā vasarā, savu barību sakrāj pļaujamā laikā.
עד-מתי עצל תשכב מתי תקום משנתך | 9 |
Cik ilgi tu gulēsi, sliņķi? Kad tu celsies no sava miega?
מעט שנות מעט תנומות מעט חבק ידים לשכב | 10 |
Guli maķenīt, snaudi maķenīt, saliec maķenīt rokas miegā;
ובא-כמהלך ראשך ומחסרך כאיש מגן | 11 |
Tad tava nabadzība tev pienāks nākdama, un tavs trūkums, kā apbruņots vīrs.
אדם בליעל איש און הולך עקשות פה | 12 |
Nelieša cilvēks ir tāds negants vīrs, kas staigā ar netiklu muti,
קרץ בעינו מלל ברגלו מרה באצבעתיו | 13 |
Met ar acīm, piegrūž ar kājām, zīmē ar pirkstiem.
תהפכות בלבו--חרש רע בכל-עת מדנים (מדינים) ישלח | 14 |
Netiklība ir viņa sirdī, viņš domā vienmēr uz ļaunu, saceļ ķildas.
על-כן--פתאם יבוא אידו פתע ישבר ואין מרפא | 15 |
Tādēļ viņam nelaime nāks piepeši, viņš ātri taps satriekts un dziedināšanas nebūs.
שש-הנה שנא יהוה ושבע תועבות (תועבת) נפשו | 16 |
Šās sešas lietas Tas Kungs ienīst, un tā septītā viņam ir negantība:
עינים רמות לשון שקר וידים שפכות דם-נקי | 17 |
Lepnas acis, melu mēle un rokas, kas nenoziedzīgas asinis izlej,
לב--חרש מחשבות און רגלים ממהרות לרוץ לרעה | 18 |
Sirds, kas negantus nodomus perē; kājas, kas mudīgas uz ļaunu skriet;
יפיח כזבים עד שקר ומשלח מדנים בין אחים | 19 |
Viltīgs liecinieks, kas droši melus runā, un kas ķildu ceļ starp brāļiem. -
נצר בני מצות אביך ואל-תטש תורת אמך | 20 |
Mans bērns, glabā sava tēva pamācīšanu un nepamet savas mātes mācību.
קשרם על-לבך תמיד ענדם על-גרגרתך | 21 |
Sasien to allažiņ uz savas sirds un sien to ap savu kaklu.
בהתהלכך תנחה אתך-- בשכבך תשמר עליך והקיצות היא תשיחך | 22 |
Kad tu staigā, tad tā tevi pavadīs; kad tu apgulies, tad tā tevi apsargās, un kad tu uzmodies, tad tā ar tevi runās;
כי נר מצוה ותורה אור ודרך חיים תוכחות מוסר | 23 |
Jo pamācīšana ir spīdeklis, un mācība gaišums, un kad pārmāca un rāj, tas ir dzīvības ceļš;
לשמרך מאשת רע מחלקת לשון נכריה | 24 |
Ka tās tev izsargā no negodīgas sievas, no svešas sievietes mīkstās mēles.
אל-תחמד יפיה בלבבך ואל-תקחך בעפעפיה | 25 |
Nekāro savā sirdī pēc viņas skaistuma, un lai viņa tevi nesagūsta ar savām acīm;
כי בעד-אשה זונה עד-ככר-לחם ואשת איש-- נפש יקרה תצוד | 26 |
Jo caur mauku tiek līdz maizes drupekļiem, un vīra sieva tev notvers pat dārgo dzīvību.
היחתה איש אש בחיקו ובגדיו לא תשרפנה | 27 |
Vai arī uguni var klēpī ņemt, un drēbes nesadegtu?
אם-יהלך איש על-הגחלים ורגליו לא תכוינה | 28 |
Vai uz kvēlošām oglēm var iet un nesadedzinātu kājas?
כן--הבא אל-אשת רעהו לא-ינקה כל-הנגע בה | 29 |
Tāpat, kas ieiet pie otra sievas; nesodīts nepaliks, kas to aizskar.
לא-יבוזו לגנב כי יגנוב-- למלא נפשו כי ירעב | 30 |
Zaglim nepiedod vis, ka zog izsalcis, vēderu pildīt.
ונמצא ישלם שבעתים את-כל-הון ביתו יתן | 31 |
Bet pieķerts tas septiņkārt atlīdzinās, visu sava nama padomu tas atdos.
נאף אשה חסר-לב משחית נפשו הוא יעשנה | 32 |
Kas ar sievu laulību pārkāpj, tam prāta nav; to tik dara, kas sev dzīvību grib nogalināt.
נגע-וקלון ימצא וחרפתו לא תמחה | 33 |
Tam būs kāviens un kauns un negods bez gala;
כי-קנאה חמת-גבר ולא-יחמול ביום נקם | 34 |
Jo viņas vīra dusmas iekarsušās netaupīs atriebšanas laikā.
לא-ישא פני כל-כפר ולא-יאבה כי תרבה-שחד | 35 |
Tas nebēdās ne par kādu līdzību(izpirkumu), un nebūs miera, cik dāvanu arī nedotu.