< מִשְׁלֵי 4 >

שמעו בנים מוסר אב והקשיבו לדעת בינה 1
Klausāties, mani bērni, tēva pamācīšanu un meklējiet atzīšanu mācīties;
כי לקח טוב נתתי לכם תורתי אל-תעזבו 2
Jo es jums dodu labu mācību, neatmetiet manu bauslību!
כי-בן הייתי לאבי רך ויחיד לפני אמי 3
Jo es biju sava tēva dēls, savai mātei luteklītis un vienīgais;
וירני--ויאמר לי יתמך-דברי לבך שמר מצותי וחיה 4
Un viņš mani mācīja un sacīja: Lai tava sirds pieņem manus vārdus, turi manus baušļus, tad tu dzīvosi;
קנה חכמה קנה בינה אל-תשכח ואל-תט מאמרי-פי 5
Manto gudrību, manto atzīšanu; neaizmirsti un negriezies nost no manas mutes vārdiem;
אל-תעזבה ותשמרך אהבה ותצרך 6
Neatstāj to, tad viņa tevi paglābs; mīļo viņu, tad viņa tevi pasargās.
ראשית חכמה קנה חכמה ובכל-קנינך קנה בינה 7
Gudrības iesākums ir: Manto gudrību un ar visu savu padomu samanto atzīšanu.
סלסלה ותרוממך תכבדך כי תחבקנה 8
Turi viņu augsti, tad viņa tevi paaugstinās, viņa tevi cels godā, ja tu viņu apkampsi.
תתן לראשך לוית-חן עטרת תפארת תמגנך 9
Viņa dos jauku glītumu tavai galvai; krāšņu kroni viņa tev dāvinās.
שמע בני וקח אמרי וירבו לך שנות חיים 10
Klausies, mans bērns, un pieņem manus vārdus, tad vairosies tavas dzīvības gadi.
בדרך חכמה הריתיך הדרכתיך במעגלי-ישר 11
Es tev mācīšu gudrības ceļu, es tevi vadīšu uz taisna ceļa,
בלכתך לא-יצר צעדך ואם-תרוץ לא תכשל 12
Ka staigājot tavi soļi nemetās, un tekot tu nepiedauzies.
החזק במוסר אל-תרף נצרה כי-היא חייך 13
Turies cieti pie pamācības, neatstājies no tās, sargi to; jo tā ir tava dzīvība.
בארח רשעים אל-תבא ואל-תאשר בדרך רעים 14
Uz bezdievīgo tekas nenāc un uz ļauno ceļa neej!
פרעהו אל-תעבר-בו שטה מעליו ועבר 15
Stājies no tā, nestaigā uz viņa; raujies no tā un ej garām!
כי לא ישנו אם-לא ירעו ונגזלה שנתם אם-לא יכשולו (יכשילו) 16
Jo tie neaiziet gulēt, pirms nav ļauna darījuši, un tiem nenāk miegs, pirms nav kādu zemē gāzuši.
כי לחמו לחם רשע ויין חמסים ישתו 17
Jo tie ēd bezdievības maizi un dzer negantības vīnu.
וארח צדיקים כאור נגה הולך ואור עד-נכון היום 18
Bet taisno celiņš ir kā spožs gaišums, kas spīd un spīd, līdz diena aust.
דרך רשעים כאפלה לא ידעו במה יכשלו 19
Bezdievīgo ceļš ir kā akla tumsība; tie nezin, pār ko tie kritīs.
בני לדברי הקשיבה לאמרי הט-אזנך 20
Ņem vērā, mans dēls, manus vārdus, griez savu ausi uz manu valodu,
אל-יליזו מעיניך שמרם בתוך לבבך 21
Lai tie nezūd no tavām acīm; paglabā tos savā sirds dziļumā;
כי-חיים הם למצאיהם ולכל-בשרו מרפא 22
Jo tie ir dzīvība tiem, kas tos atrod, un visai viņu miesai zāles, kas dziedina.
מכל-משמר נצר לבך כי-ממנו תוצאות חיים 23
Pār visu, kas jāsargā, sargi savu sirdi; jo no tās iziet dzīvība.
הסר ממך עקשות פה ולזות שפתים הרחק ממך 24
Atstādini no sevis netiklu muti, un netaisnas lūpas lai ir tālu no tevis.
עיניך לנכח יביטו ועפעפיך יישרו נגדך 25
Lai tavas acis taisni skatās, un tavi acu raugi taisni tavā priekšā.
פלס מעגל רגלך וכל-דרכיך יכנו 26
Nosver savu kāju soļus, tad visi tavi ceļi labi izdosies.
אל-תט-ימין ושמאול הסר רגלך מרע 27
Negriezies ne uz labo ne kreiso pusi; sargi savu kāju no ļauna.

< מִשְׁלֵי 4 >