< מִשְׁלֵי 4 >
שמעו בנים מוסר אב והקשיבו לדעת בינה | 1 |
Klausāties, mani bērni, tēva pamācīšanu un meklējiet atzīšanu mācīties;
כי לקח טוב נתתי לכם תורתי אל-תעזבו | 2 |
Jo es jums dodu labu mācību, neatmetiet manu bauslību!
כי-בן הייתי לאבי רך ויחיד לפני אמי | 3 |
Jo es biju sava tēva dēls, savai mātei luteklītis un vienīgais;
וירני--ויאמר לי יתמך-דברי לבך שמר מצותי וחיה | 4 |
Un viņš mani mācīja un sacīja: Lai tava sirds pieņem manus vārdus, turi manus baušļus, tad tu dzīvosi;
קנה חכמה קנה בינה אל-תשכח ואל-תט מאמרי-פי | 5 |
Manto gudrību, manto atzīšanu; neaizmirsti un negriezies nost no manas mutes vārdiem;
אל-תעזבה ותשמרך אהבה ותצרך | 6 |
Neatstāj to, tad viņa tevi paglābs; mīļo viņu, tad viņa tevi pasargās.
ראשית חכמה קנה חכמה ובכל-קנינך קנה בינה | 7 |
Gudrības iesākums ir: Manto gudrību un ar visu savu padomu samanto atzīšanu.
סלסלה ותרוממך תכבדך כי תחבקנה | 8 |
Turi viņu augsti, tad viņa tevi paaugstinās, viņa tevi cels godā, ja tu viņu apkampsi.
תתן לראשך לוית-חן עטרת תפארת תמגנך | 9 |
Viņa dos jauku glītumu tavai galvai; krāšņu kroni viņa tev dāvinās.
שמע בני וקח אמרי וירבו לך שנות חיים | 10 |
Klausies, mans bērns, un pieņem manus vārdus, tad vairosies tavas dzīvības gadi.
בדרך חכמה הריתיך הדרכתיך במעגלי-ישר | 11 |
Es tev mācīšu gudrības ceļu, es tevi vadīšu uz taisna ceļa,
בלכתך לא-יצר צעדך ואם-תרוץ לא תכשל | 12 |
Ka staigājot tavi soļi nemetās, un tekot tu nepiedauzies.
החזק במוסר אל-תרף נצרה כי-היא חייך | 13 |
Turies cieti pie pamācības, neatstājies no tās, sargi to; jo tā ir tava dzīvība.
בארח רשעים אל-תבא ואל-תאשר בדרך רעים | 14 |
Uz bezdievīgo tekas nenāc un uz ļauno ceļa neej!
פרעהו אל-תעבר-בו שטה מעליו ועבר | 15 |
Stājies no tā, nestaigā uz viņa; raujies no tā un ej garām!
כי לא ישנו אם-לא ירעו ונגזלה שנתם אם-לא יכשולו (יכשילו) | 16 |
Jo tie neaiziet gulēt, pirms nav ļauna darījuši, un tiem nenāk miegs, pirms nav kādu zemē gāzuši.
כי לחמו לחם רשע ויין חמסים ישתו | 17 |
Jo tie ēd bezdievības maizi un dzer negantības vīnu.
וארח צדיקים כאור נגה הולך ואור עד-נכון היום | 18 |
Bet taisno celiņš ir kā spožs gaišums, kas spīd un spīd, līdz diena aust.
דרך רשעים כאפלה לא ידעו במה יכשלו | 19 |
Bezdievīgo ceļš ir kā akla tumsība; tie nezin, pār ko tie kritīs.
בני לדברי הקשיבה לאמרי הט-אזנך | 20 |
Ņem vērā, mans dēls, manus vārdus, griez savu ausi uz manu valodu,
אל-יליזו מעיניך שמרם בתוך לבבך | 21 |
Lai tie nezūd no tavām acīm; paglabā tos savā sirds dziļumā;
כי-חיים הם למצאיהם ולכל-בשרו מרפא | 22 |
Jo tie ir dzīvība tiem, kas tos atrod, un visai viņu miesai zāles, kas dziedina.
מכל-משמר נצר לבך כי-ממנו תוצאות חיים | 23 |
Pār visu, kas jāsargā, sargi savu sirdi; jo no tās iziet dzīvība.
הסר ממך עקשות פה ולזות שפתים הרחק ממך | 24 |
Atstādini no sevis netiklu muti, un netaisnas lūpas lai ir tālu no tevis.
עיניך לנכח יביטו ועפעפיך יישרו נגדך | 25 |
Lai tavas acis taisni skatās, un tavi acu raugi taisni tavā priekšā.
פלס מעגל רגלך וכל-דרכיך יכנו | 26 |
Nosver savu kāju soļus, tad visi tavi ceļi labi izdosies.
אל-תט-ימין ושמאול הסר רגלך מרע | 27 |
Negriezies ne uz labo ne kreiso pusi; sargi savu kāju no ļauna.