< מִשְׁלֵי 31 >
דברי למואל מלך-- משא אשר-יסרתו אמו | 1 |
Te są słowa Lemuela króla, i zebranie mów, któremi go ćwiczyła matka jego.
מה-ברי ומה-בר-בטני ומה בר-נדרי | 2 |
Cóż rzekę, synu mój? cóż rzekę, synu żywota mego? i cóż rzekę, synu ślubów moich?
אל-תתן לנשים חילך ודרכיך למחות מלכין | 3 |
Nie dawaj niewiastom siły twojej, ani dróg twoich tym, którzy do zginienia królów przywodzą.
אל למלכים למואל--אל למלכים שתו-יין ולרוזנים או (אי) שכר | 4 |
Nie królom, o Lemuelu! nie królom należy pić wino, a nie panom bawić się napojem mocnym;
פן-ישתה וישכח מחקק וישנה דין כל-בני-עני | 5 |
By snać pijąc nie zapomniał na ustawy, a nie odmienił spraw wszystkich ludzi uciśnionych.
תנו-שכר לאובד ויין למרי נפש | 6 |
Dajcie napój mocny ginącemu, a wino tym, którzy są ducha sfrasowanego.
ישתה וישכח רישו ועמלו לא יזכר-עוד | 7 |
Niech się napije, a zapomni ubóstwa swego, a na utrapienie swoje niech więcej nie wspomni.
פתח-פיך לאלם אל-דין כל-בני חלוף | 8 |
Otwórz usta swe za niemym w sprawie wszystkich osądzonych na śmierć.
פתח-פיך שפט-צדק ודין עני ואביון | 9 |
Otwórz usta swe, sądź sprawiedliwie, a podejmij się sprawy ubogiego i nędznego.
אשת-חיל מי ימצא ורחק מפנינים מכרה | 10 |
Któż znajdzie niewiastę stateczną, gdyż nad perły daleko większa jest cena jej?
בטח בה לב בעלה ושלל לא יחסר | 11 |
Serce męża jej ufa jej, a na korzyściach schodzić mu nie będzie.
גמלתהו טוב ולא-רע-- כל ימי חייה | 12 |
Dobrze mu czyni, a nie źle, po wszystkie dni żywota swego.
דרשה צמר ופשתים ותעש בחפץ כפיה | 13 |
Szuka wełny i lnu, a pracuje ochotnie rękami swemi.
היתה כאניות סוחר ממרחק תביא לחמה | 14 |
Podobna jest okrętom kupieckim; z daleka przywodzi żywność swoję.
ותקם בעוד לילה--ותתן טרף לביתה וחק לנערתיה | 15 |
I wstaje bardzo rano, a daje pokarm czeladzi swej, a obrok słuszny dziewkom swym.
זממה שדה ותקחהו מפרי כפיה נטע (נטעה) כרם | 16 |
Obmyśla rolę, i ujmuje ją; z zarobku rąk swoich szczepi winnice.
חגרה בעוז מתניה ותאמץ זרועתיה | 17 |
Przepasuje mocą biodra swe, a posila ramiona swoje.
טעמה כי-טוב סחרה לא-יכבה בליל (בלילה) נרה | 18 |
Doświadcza, że jest dobra skrzętność jej, a nie gaśnie w nocy pochodnia jej.
ידיה שלחה בכישור וכפיה תמכו פלך | 19 |
Ręce swoje obraca do kądzieli, a palcami swemi trzyma wrzeciono.
כפה פרשה לעני וידיה שלחה לאביון | 20 |
Rękę swą otwiera ubogiemu, a ręce swoje wyciąga ku nędznemu.
לא-תירא לביתה משלג כי כל-ביתה לבש שנים | 21 |
Nie boi się o czeladź swoję czasu śniegu; albowiem wszystka czeladź jej obłoczy się w szatę dwoistą.
מרבדים עשתה-לה שש וארגמן לבושה | 22 |
Kobierce sobie robi; płótno subtelne i szarłat jest odzieniem jej.
נודע בשערים בעלה בשבתו עם-זקני-ארץ | 23 |
Znaczny jest w bramach mąż jej, gdy siedzi między starszymi ziemi.
סדין עשתה ותמכר וחגור נתנה לכנעני | 24 |
Płótno robi, i sprzedaje, także pasy sprzedaje kupcowi.
עז-והדר לבושה ותשחק ליום אחרון | 25 |
Moc i przystojność jest odzieniem jej; nie frasuje się o czasy przyszłe.
פיה פתחה בחכמה ותורת חסד על-לשונה | 26 |
Mądrze otwiera usta swe, a nauka miłosierdzia jest na języku jej.
צופיה הילכות (הליכות) ביתה ולחם עצלות לא תאכל | 27 |
Dogląda rządu w domu swym, a chleba próżnując nie je.
קמו בניה ויאשרוה בעלה ויהללה | 28 |
Powstawszy synowie jej błogosławią jej; także i mąż jej chwali ją,
רבות בנות עשו חיל ואת עלית על-כלנה | 29 |
Mówiąc: Wiele niewiast grzecznie sobie poczynały; ale je ty przechodzisz wszystkie.
שקר החן והבל היפי אשה יראת-יהוה היא תתהלל | 30 |
Omylna jest wdzięczność, i marna piękność; ale niewiasta, która się Pana boi, ta pochwały godna.
תנו-לה מפרי ידיה ויהללוה בשערים מעשיה | 31 |
Dajcie jej z owocu ręku jej, a niechaj ją chwalą w bramach uczynki jej.